ตอนที่2
1205 คำ
Jupjaeng talk
"ฉันว่านะแกขายคอนโดทิ้งไปดีกว่าไมยัยจุ๊บ"ยัยปรางค์หันมาพูดกับฉันหลังจากเลี้ยวปอร์เช่สุดที่รักของหล่อนเข้าไปจอดใต้คอนโดที่ฉันอยู่ คอนโดนี้สูงแค่เจ็ดสิบกว่าชั้นแต่ละชั้นมีแค่ห้องเดียว ส่วนมากจะมีแต่พวกดารา นักร้องแล้วก็นางแบบอย่างฉันที่มาซื้อไว้เพราะอยากได้ความเป็นส่วนตัว ไม่วุ่นวาย บรรยากาศรอบๆก็ดีสุดๆ นอกจากนั่นก็ยังมีระบบความปลอดภัยชนิดที่ว่าถ้าไม่ได้อยู่ที่นี้ไม่สามารถเข้าไปได้
"No..."ฉันตอบยัยปรางค์เสียงแข็ง เรื่องอะไรที่ฉันต้องขายคอนโดทิ้งด้วยล่ะ ห้องนี้คุณพ่อเป็นคนซื้อให้ฉันเชียวนะ คุณพ่อของฉันท่านเสียวันที่ฉันรับปริญญาพอดี วันนั่นเป็นฉันรู้สึกว่าที่ตัวเองตั้งใจเรียนมาทั้งหมดมันเสียเปล่า ฉันจะเรียนไปทำไมในเมื่อคนที่อยากให้ดีใจมากที่สุดในชีวิตไม่ได้อยู่แสดงความดีใจกับฉันอีกแล้ว ส่วนคุณแม่ของฉันน่ะท่านทำใจไม่ได้เลยหนีไปอยู่ต่างประเทศ
"มันน่าเสียดายนี่น่า นานๆแกจะกลับมาพักสักที"นานที่ไหนเมื่อเดือนที่แล้วฉันก็กลับมา แต่โดนคุณป้าบังคับให้ไปนอนที่บ้านเพราะคิดถึงหลานสาวที่น่ารักอย่างฉัน ฉันเลยไม่ได้เข้ามานอนที่คอนโดสักที
"ไม่อ่ะ ถึงฉันจะกลับมาปีละครั้งฉันก็ไม่ขายหรอกยะ"ฉันพูดก่อนจะเปิดประตูลงจากรถ แล้วเดินเข้าไปข้างในมียัยมะปรางค์เดินตามมาหลังมาติดๆ ฉันอ้อนยัยมะปรางค์ให้มานอนเป็นเพื่อนคืนนี้ ฉันมีแผนจะลากCEOสุดสวยไปผับพี่ชายน่ะสิ แต่ฉันยังไม่ได้บอกยัยปรางค์หรอกนะ เดี๋ยวยัยนี้จะไม่ยอมไปกับฉัน ก็นานๆทีเพื่อนสุดที่รักของฉันจะยอมสระเวลาอันมีค่ามาอยู่เป็นเพื่อนฉันสักที
"สวยเหมือนเดิมเลย"ฉันพูดหลังจากเปิดประตูเข้าไปในห้อง ห้องนี้ฉันเป็นคนตกแต่งเองกับมือนะ รูปเหมือนขนาดใหญ่ที่ฝั่งติดผนังนั่นก็ฝีมือฉันเอง ไม่อยากจะคุยเห็นฉันบ้าๆบอแบบนี้ฝีมือวาดภาพฉันไม่เป็นรองใครนะขอบอก แล้วที่ห้องฉันยังดูสะอาดอยู่แบบนี้ เพราะคุณป้าสุดที่รักของฉัน ส่งแม่บ้านมาทำความสะอาดให้ฉันทุกอาทิตย์
พอเข้าไปในห้องได้ฉันก็จัดการอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า นั่งเครื่องมาตั้งหลายชั่วโมงแล้วยังไปหายัยปรางค์ที่บริษัทอีก กว่าจะกลับมาถึง ตัวฉันนี้เหม็นสุดๆไปเลย พอออกมาจากห้องน้ำฉันก็เห็นคนขยันกำลังนั่งอ่านเมลล์อยู่บนโซฟา
"ฉันอยากดื่มอ่ะแก"ฉันพูดเสียงอ้อนๆจนคนที่นั่งอยู่บนโซฟาเงยหน้าจากมือถือขึ้นมามองหน้าฉัน
"แล้ว..."
"ก็เราไม่ได้ไปผับกันนานแล้วอ่ะ คืนนี้ไปเที่ยวกันนะ"
"ขี้เกียจไปเปลี่ยนชุดที่คอนโด"
"ใส่ชุดฉันก็ได้ นะยัยปรางค์นะ"ฉันพูดเสียงอ้อนๆกว่าเดินก่อนจะเดินไปนั่งลงข้างๆยัยปรางค์แล้วเขย่าแขนเธอเบาๆ ฉันทำหน้าอ้อนสุดชีวิตแล้วนะ ถ้าไม่ตามใจฉันนะ ฉันจะตัดๆๆๆเพื่อนเลยคอยดู
"งั้นก็ได้แต่ห้ามดึกนะพรุ่งนี้ฉันต้องทำงานแต่เช้า"
"โอเคค่ะบอส"ฉันพูดก่อนจะลุกจากโซฟาแล้วดึงมือเพื่อนรักเดินเข้าไปในห้องแต่งตัว ไม่นานเราสองคนก็เปลี่ยนชุดเรียบร้อยเซ็กซี่กันทั้งคู่
"มันโป้ไปรึป่าวยัยจุ๊บ"ยัยปรางค์มองหน้าฉันผ่านกระจกหลังจากยัยนั่นแต่งหน้าเสร็จแล้ว ฉันเลยหยุดแต่งหน้าตัวเองก่อนจะก้มลงดูชุดที่กำลังใส่อยู่
"ไม่นี่"ฉันตอบยัยปรางค์ก่อนจะแต่งหน้าต่อ โป้ที่ไหนฉันแค่ใส่เกาะอกสีบานเย็นกับกระโปร่งหนังสีดำสั้นๆแค่นี่เองไม่เห็นจะโป้ตรงไหน ถึงหุ้นฉันมันจะแซ่บนมเป็นนม ตูดเป็นตูดก็เถอะ นานๆจะได้ไปเที่ยวกลางคืนกับเขาสักที ฉันก็อยากเช็คเรดติ้งบ้างสิว่าฉันยังฮอตอยู่รึป่าว นี่ก็ไม่ได้เข้าผับมานานแล้วด้วยตั้งแต่ย้ายไปอยู่กับคุณแม่ที่นั่น แต่ยัยเพื่อนคนสวยของฉันก็ยังบ่นไม่หยุดสักที ทั้งที่ตัวเองก็เลือกชุดที่แซ่บจี๊ดเหมือนกับฉันต่างกันแค่ฉันใส่เกาะอก ส่วนหล่อนใส่สายเดียวเสียวหลุด
พอสองทุ่มฉันก็ลากยัยปรางค์ออกมาจากคอนโด เพื่อไปผับของพี่อาร์ม แต่พอไปถึงผับฉันก็โดนพี่อาร์มสวดเรื่องชุดอีกคน จนหูฉันแทบจะชาไปอีกข้าง โชคดีนะที่แฟนพี่ชายฉันโทรมาซะก่อน ไม่งั้นพี่อาร์มคงบ่นฉันยันพรุ่งนี้เช้าแน่ๆ
ฉันพายัยปรางค์เข้าไปนั่งตรงบาร์เครื่องดื่ม เพราะโต๊ะด้านล่างเต็มหมดแล้ว แต่พอเข้าไปนั่งได้ไม่ถึงชั่วโมง เพื่อนฉันก็สั่งวอดก้าเป็นว่าเล่น ตอนแรกฉันก็คิดว่าเพื่อนฉันคงอยากดื่ม แต่หลังๆมันไม่น่าจะใช่เพราะยัยปรางค์ดื่มวอดก้าไปหลายแก้วติดๆกัน พอหมดก็สั่งมาใหม่ สายตาหล่อนก็เอาแต่จับจ้องไปที่ชั้นสอง จนฉันเริ่มสงสัยขึ้นมาว่าบนนั่นมีอะไรดีนักหนาเพื่อนรักของฉันถึงเอาแต่จ้องมองอยู่แบบนั่น
"น้องค่ะ พี่ขอวอดก้าอีกแก้ว"พอพนักงานเสริ์ฟวางแก้ววอดก้าตรงหน้ายัยปรางค์ ฉันเลยเอื้อมมือไปคว้าไว้ ก่อนที่ยัยปรางค์จะหยิบไปกิน จนหล่อนหันมามองหน้าฉัน
"เบาๆสิยะยัยบ้า นั่นวอดก้านะไม่ใช่น้ำเปล่า"
"ฉันไม่เมาหรอกน่า พาแกกลับได้สบายมาก"ยัยปรางค์พูดก่อนจะดึงแก้ววอดก้าไปจากมือฉัน
"เป็นอะไรของแกยะ วันนี้ทำไมแปลกๆปกติแกไม่ค่อยจะกินนี่น่า แกไม่กลัวจะไปทำงานไม่ไหวรึไงยะ" ฉันถามเพราะตอนแรกทำท่าไม่อยากมา พอเข้ามาในผับยัยนี่ก็เอาแต่มองขึ้นไปข้างบนชั้นสอง
"จะกลัวทำไม ฉันเป็น CEO ของบริษัทนะ จะไปตอนไหนก็ได้"
"โอเคๆงั้นเดี๋ยวฉันไปเข้าห้องน้ำก่อน แกห้ามไปไหนเด็ดขาด" ฉันขี้เกียจเถียงกับเพื่อนรักของฉันแล้ว หล่อนอยากกินก็ตามใจหล่อน ปล่อยผีสักวันคงไม่มีปัญหาหรอกเดี๋ยวขากลับฉันขับเองก็ได้ ถึงไม่ค่อยได้ขับรถไปไหนมาไหนแต่ฉันก็มีใบขับขี่นะ อย่างน้อยก็ไม่โดนตำรวจจับข้อหาเมาแล้วขับแล้วกัน ฉันบอกยังปรางค์ก่อนจะลุกออกจากเก้าอี้ แล้วเดินไปทางห้องน้ำ
"ว้ายยยยย!!!"
"เฮ้ย!!!"
- ผู้เขียน
