ตอนที่ 6: ความสัมพันธ์ที่ซับซ้อน
895 คำ
วันเวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว หลังจากจุมพิตแรกที่เร่าร้อน ความรู้สึกที่ไม่สามารถควบคุมได้ระหว่างองค์ชายและหญิงสาวยังคงวนเวียนอยู่ในหัวใจของทั้งสอง แม้ทั้งสองจะยังคงทำหน้าที่ประจำวันตามปกติ แต่บรรยากาศระหว่างพวกเขากลับเต็มไปด้วยความตึงเครียดที่ยากจะหลีกเลี่ยง
องค์ชายยังคงทำตัวเหมือนคนชาวบ้านทั่วไป เขายังคงช่วยงานในสวนกับหญิงสาวและคอยช่วยเหลือในทุกๆ เรื่อง แต่มันก็ไม่อาจปิดบังความรู้สึกบางอย่างที่กำลังก่อตัวขึ้นในหัวใจของเขาได้
ในขณะที่หญิงสาวก็มีความรู้สึกบางอย่างที่ไม่อาจอธิบายได้เช่นกัน เธอเริ่มรู้สึกถึงบางสิ่งในใจที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน ความสัมพันธ์ที่เริ่มต้นจากความรู้สึกไม่คาดคิด กลับทำให้หัวใจของเธอหวั่นไหวและเต็มไปด้วยคำถามมากมาย
วันนี้เป็นอีกวันที่องค์ชายและหญิงสาวได้ทำงานร่วมกันในสวน หญิงสาวยังคงทำงานอย่างขะมักเขม้น ขณะที่องค์ชายมองดูเธออยู่ห่างๆ รู้สึกถึงความสงบที่มาจากการอยู่ใกล้เธอ แต่ในขณะเดียวกันก็รู้สึกถึงความตึงเครียดที่ค่อยๆ ก่อตัวขึ้นในใจ
“เจ้าทำงานเก่งนะ” องค์ชายพูดขึ้นเมื่อเขามองไปที่หญิงสาวที่กำลังเก็บเกี่ยวผลไม้
หญิงสาวยิ้มอย่างเรียบง่าย “ก็แค่ทำตามที่ข้าถนัด ถ้าเจ้าจะทำสวนเหมือนข้า เจ้าก็ต้องเรียนรู้ไปเรื่อยๆ”
องค์ชายยิ้มตามก่อนจะพูดเสียงเบา “ข้าคิดว่า… ข้าไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อน การอยู่ที่นี่มันทำให้ข้ารู้สึกเหมือนเป็นตัวของตัวเอง”
หญิงสาวหยุดทำงานและหันมามองเขาอย่างสงสัย “เหมือนเป็นตัวของตัวเอง? เจ้าหมายความว่าอย่างไร?”
องค์ชายขยับตัวเข้าไปใกล้ๆ แล้วตอบเสียงเบา “ที่ในวัง ข้าไม่เคยได้สัมผัสสิ่งที่เรียบง่ายแบบนี้ ทุกอย่างรอบตัวข้าเต็มไปด้วยการวางแผน การชิงดีชิงเด่น แต่ที่นี่… ข้าแค่รู้สึกได้ถึงความจริงใจของผู้คน”
หญิงสาวเงียบไปสักครู่ ก่อนจะถอนหายใจ “ความจริงใจ… แต่ข้าไม่คิดว่าเจ้าเป็นเพียงแค่ชายธรรมดาคนนั้นหรอกนะ”
คำพูดของหญิงสาวทำให้องค์ชายรู้สึกสะท้อนกลับไปในใจ เขารู้ดีว่าตัวเองไม่สามารถหลบหนีจากความจริงที่เขาเป็นได้ แม้ตอนนี้เขาจะใช้ชีวิตเหมือนชาวบ้าน แต่เขาก็ยังคงเป็นองค์ชายที่ต้องถูกผูกมัดด้วยหน้าที่และความรับผิดชอบ
“ข้าคงไม่สามารถหลีกหนีจากตัวตนเดิมของข้าได้หรอก” องค์ชายพูดเสียงต่ำ เขาหลบสายตาหญิงสาวและกลับไปทำงานต่อ
หญิงสาวมองเขาอย่างตั้งใจ ก่อนจะพูดเบาๆ “แต่ข้าไม่รู้หรอกนะว่าเจ้าเป็นใครจริงๆ หากเจ้าจะปล่อยให้ความลับนี้อยู่กับเจ้าไปตลอด ข้าก็จะไม่ถาม”
คำพูดของเธอกลับทำให้เขารู้สึกเจ็บปวดบางอย่างในใจ แต่ก็ไม่อาจบอกเธอได้ว่าเขาคือใครจริงๆ เขาไม่สามารถเปิดเผยตัวตนของตัวเองได้หากไม่มีเหตุผลที่ชัดเจน ข้อผูกมัดที่เขามีกับราชวงศ์ทำให้เขาต้องหลบหนีและอยู่ในสถานะนี้เพื่อหนีจากภาระ
ทั้งสองคนนั่งทำงานร่วมกันจนกระทั่งถึงช่วงเย็น การทำงานที่เคยเรียบง่ายกลับกลายเป็นสิ่งที่ท้าทายความรู้สึกในใจของทั้งคู่
ในขณะที่หญิงสาวกำลังช่วยเขาเก็บผลไม้จากต้นไม้ องค์ชายก็ยื่นมือไปช่วยเธอเก็บผลไม้ที่อยู่ในระดับสูง ด้วยความเผลอไผล มือของทั้งสองคนสัมผัสกันอย่างไม่ตั้งใจ และความรู้สึกอุ่นๆ ก็ก่อตัวขึ้นในหัวใจของทั้งคู่
หญิงสาวถอนมือออกทันที และมองเขาอย่างสงสัย “เจ้าจะทำแบบนี้ทำไม?”
องค์ชายยิ้มบางๆ ไม่สามารถหลีกหนีจากความรู้สึกที่เกิดขึ้นได้ “ข้าแค่ช่วยเจ้าให้สะดวกขึ้นเท่านั้นเอง”
หญิงสาวไม่ตอบอะไร แต่กลับมองเขาด้วยสายตาที่สับสน ความรู้สึกบางอย่างเริ่มก่อตัวในหัวใจของเธอ มันไม่ใช่แค่ความสงบอีกต่อไป แต่มันกลับมีอะไรที่ลึกซึ้งมากขึ้นในความสัมพันธ์นี้
ขณะที่ทั้งสองยังคงทำงานในสวนจนค่ำ คืนนี้ดูเหมือนจะเงียบสงบเช่นเคย แต่ในใจของทั้งสองกลับเต็มไปด้วยความรู้สึกที่ไม่สามารถบอกออกมาเป็นคำพูดได้
องค์ชายมองไปที่หญิงสาวที่ยังคงทำงานอย่างขะมักเขม้น เขารู้ดีว่าเขาคงจะไม่สามารถหลีกหนีจากความรู้สึกที่เกิดขึ้นในใจได้อีกต่อไป เขาตกหลุมรักหญิงสาวคนนี้โดยไม่ทันรู้ตัว
หญิงสาวก็เริ่มรู้สึกเช่นกัน เธอรู้ว่าไม่สามารถหลบหนีจากความรู้สึกนี้ได้เช่นกัน แต่ว่าเธอจะทำอย่างไรเมื่อทั้งสองคนมาจากโลกที่แตกต่างกัน? เมื่อความลับที่เขาซ่อนอยู่ทำให้ความรักที่เกิดขึ้นยากที่จะเปิดเผย?
ความสัมพันธ์ระหว่างองค์ชายและหญิงสาวเริ่มซับซ้อนขึ้นเรื่อยๆ ทุกการสัมผัส ทุกคำพูด ทุกความเงียบสงบกลับเพิ่มความยากลำบากในการตัดสินใจของทั้งสองคน
- ผู้เขียน
