นางฟ้าซ่อนรัก

1.นางฟ้าผู้หยิ่งผยอง

ร่างระหงเฉิดฉายในชุดชั้นในที่ออกแบบหรูหรา มีอัญมณีประดับบนเนื้อผ้าลูกไม้สีขาวตามแนวลวดลายลูกไม้ พร้อมผ้าซีทรูโปร่งบริเวณเนื้อหน้าท้อง มีเนื้อผ้าหนาปกปิดส่วนที่ควรปิดซ้อนทับด้วยลูกไม้อีกชั้น ส่งให้ชุดขาวบริสุทธิ์บนผิวเนื้อนวลตาดูเซ็กซี่เย้ายวน เรียกร้องให้สายตาทุกคู่มองด้วยความชื่นชม ช่วงจังหวะการเดินมั่นใจคละเคล้าด้วยดนตรีเร้าใจที่มีนักร้องขับขานไปพร้อมกับนางแบบบนเวทีได้อรรถรสสำหรับผู้รับชมเต็มอิ่มมากขึ้น

ในมุมหนึ่งสายตาร้อนแรงจ้องเรือนร่างระหงงามราวหงส์ขาวบนเวทีอย่างไม่ปิดบัง รอยยิ้มมุมปากหยักยกขึ้นอย่างย่ามใจ

แฟชั่นโชว์สุดอลังการและตื่นตาตื่นใจของชุดชั้นในแบรนด์ดังของอเมริกาที่มีเหล่านางแบบซึ่งขนานนามว่า ‘นางฟ้า’ เดินอวดโฉมดำเนินไปและดึงดูดความสนใจของผู้ชมได้ตลอดงานกระทั่งทุกอย่างจบลงอย่างสวยงาม ท่ามกลางความพึงพอใจของทุกฝ่าย

ในงานเลี้ยงหลังจบงานแฟชั่น อลิซเซีย พาร์ท บอกลาเพื่อนสาวสองคนซึ่งเป็นนางฟ้าเหมือนตนเองก่อนแยกตัวออกมา เธอไม่ได้มีแฟนหนุ่มมารอรับเหมือนสองสาว ไม่มีแม้กระทั่งผู้จัดการ จึงต้องเดินทางกลับคนเดียว หญิงสาวดูแลตัวเองมาได้สามปีหลังจากก้าวขึ้นมาเป็นหนึ่งในนางฟ้าของแบรนด์ดัง

ร่างระหงงดงามได้รูปในชุดราตรีหรูเข้ากับทรวดทรงสีเนื้อออกมาด้านนอกโดยให้เจ้าหน้าที่ติดต่อแท็กซี่มาให้ ขณะเดียวกันก็เริ่มรู้สึกมึนจนเซเล็กน้อย อาการร้อนวูบแปลบปลาบไต่ระดับขึ้นมาตามผิวกายทำเอาเจ้าตัวสยิวแปลกๆ คิ้วเรียวสวยขมวดเข้าหากันด้วยความหงุดหงิด ไม่เข้าใจอาการของตนเอง

มือบางกระชับผ้าขนสัตว์ผืนหนาคลุมไหล่ ทว่าขณะกำลังจะก้าวลงบันไดไปด้านหน้ามือหนาของใครคนหนึ่งก็จับเข้าที่ท่อนแขนเปล่าเปลือย ทำเอาเจ้าตัวสะท้านเฮือก กระแสวาบหวิววิ่งพล่านจากรอยมืออุ่นไปทั่วทั้งร่าง เหมือนอีกฝ่ายจะจงใจแตะต้องผิวในจุดที่ไม่มีอะไรปิดบัง หญิงสาวหันมองพร้อมกับสะบัดตัวหนีด้วยสัญชาตญาณและเมื่อเห็นหน้าคนที่แตะต้องเนื้อตัว ดวงตาสีน้ำเงินเข้มล้ำลึกก็ขุ่นขึ้นมาทันใด

“โจชัว”

ริมฝีปากอิ่มสวยพึมพำ น้ำเสียงเก็บความไม่พอใจไว้ไม่มิด เพราะคนที่ทำให้เธอต้องรีบกลับเร็วกว่าที่ตั้งใจไว้ก็คือเขานั่นเอง

“คุณใจร้ายจังนะอลิซเซีย คุยกันแป๊บเดียวก็รีบร้อนหลบหน้าเสียแล้ว”

หนุ่มหล่อผมบลอนด์ทอง ร่างสูงเพรียว แต่งตัวค่อนข้างสำอาง เต็มไปด้วยเสน่ห์แพรวพราวแบบบุรุษที่สาวๆ ต่างใฝ่หามาร่วมเตียง ยิ้มมุมปากให้ ตาคมวาววามเจ้าเล่ห์

“สำหรับเรา ฉันคิดว่าทักทายกันเล็กน้อยก็น่าจะพอแล้ว”

“อะไรกันคนสวย คนเคยๆ อย่างผมกับคุณ ไม่น่าจะจบลงง่ายๆ แค่คำทักทายเลย จริงไหม”

พร้อมคำพูดมือหนาก็เอื้อมมาเชยปลายคางมนสวย ทว่าหญิงสาวรีบปัดมันออก เพราะกระแสร้อนจากปลายนิ้วของเขาทำให้เธอไม่ไว้ใจ นั่นยิ่งทำให้อีกฝ่ายขัดใจ ร่างสูงเพรียวขยับเข้ามาใกล้ ผลักไหล่บางจนร่างหญิงสาวถอยหลังไปใกล้บันไดหมดทางถอยได้อีก

“คุณกล้ามากเกินไปแล้วนะอลิซเซีย”

ชายหนุ่มก้มหน้าลงมาหาพร้อมมือหนึ่งก็บีบคางสวยดันขึ้นสบตาเขา ที่เขาโกรธเพราะเธอทำท่ารังเกียจ และครั้งนี้ไม่ใช่ครั้งแรก

“ปล่อยฉัน”

“ไม่มีทาง เมื่อก่อนผมมันโง่ ยอมปล่อยคุณ ยอมทำตามคำพูดของคุณ พยายามทำเพื่อคุณ แต่คุณกลับมารังเกียจผมเพราะเรื่องเล็กน้อย”

โจชัวเอ่ยเสียงเครียด พร้อมกับดึงร่างงามระหงพาไปชิดมุมเสาต้นใหญ่ที่ค่อนข้างบดบังสายตา ส่วนตนเองตามเข้าไปเบียดแนบเรือนร่างงาม เห็นอีกฝ่ายเผยอปากขึ้นหอบหายใจแรงดิ้นรนอยู่แนบร่างตนก็ยิ่งได้ใจ

“ทุกอย่างมันจบไปตั้งสามปีแล้ว ปล่อยฉันไป เลิกรื้อฟื้นสักที”

อลิซเซียเริ่มเสียงสั่น แต่พยายามใจแข็งเข้าไว้ พร้อมฝืนร่างกายไม่ยอมให้อีกฝ่ายเอาเปรียบกับตนเองได้

“ผมเป็นคนส่งคุณถึงดวงดาว น่าจะตอบแทนกันบ้าง”

“ออกไปนะโจชัว”

หญิงสาวไม่ฟังคำพูดเขา เพราะร่างกายของเธอกำลังถูกกระตุ้นด้วยบางอย่างจนน่ากลัวหากยังปล่อยให้โจชัวเบียดเนื้อตัวอยู่อย่างนี้ สมองที่มึนๆ เริ่มคิดไปถึงพั้นช์ที่เขาเป็นคนถือมายื่นให้เธอขณะเข้ามาทักทาย

“อยากให้ผมออกไปแน่เหรออลิซเซีย ก่อนจะปฏิเสธ ถามร่างกายตัวเองก่อนดีไหม”

“คุณเล่นแรงเกินไปแล้วนะ”

เธอกัดฟันพูดด้วยสีหน้าไม่พอใจ มือบางยกผลักอกแกร่งทว่ากลับไม่มีแรงสักนิด นึกอยากลูบไล้ผิวเนื้อแน่นตึงใต้สูทหรูของเขาอีกด้วย ทำเอาต้องจิกนิ้วเกร็งแน่นจนไม่กล้าขยับ

“หึๆ ผมไม่ได้เล่น ผมเอาจริง ช่วยไม่ได้ ในเมื่อคุณไม่เปิดโอกาสให้ผมเลย และผมก็ไม่ใช่คนที่จะยอมเสียเปรียบอยู่ฝ่ายเดียวเสียด้วย”

ชายหนุ่มเอ่ยพร้อมรอยยิ้มเหี้ยมเกรียม เท่ากับยอมรับกรายๆ ว่าตั้งใจวางยาเธอ มือหนาประคองข้างแก้มนุ่มนิ่มตั้งใจจะประทับจูบลงไปบนริมฝีปากอิ่ม แม้เธอจะพยายามเบี่ยงหน้าหนี แต่ร่างระหงสั่นเทาตกอยู่ในอ้อมกอดเขาจนยากที่จะหนีแล้ว

โจชัว บลายเดนท์ เป็นผู้อยู่เบื้องหลังอลิซเซียตั้งแต่เริ่มต้น เขาเป็นคนพาเธอก้าวเข้ามาสู่วงการแฟชั่นระดับโลก เป็นคนดูแลเธอพร้อมๆ กับฐานะคนรัก หลังจากขอคบกับหญิงสาวเมื่อเธอเป็นนางแบบแถวหน้าของวงการ ทว่าช่วงเวลาแสนหวานนั้นมีระยะเวลาเพียงหนึ่งปี ทั้งคู่คบหากันไม่นานวิมานหวานก็พังครืนเมื่อโจชัวมีผู้หญิงอีกคนก้าวเข้ามาในชีวิต และอลิซเซียก็เป็นฝ่ายถอยออกมาก่อนที่เธอจะได้เป็นนางฟ้าของแบรนด์ดัง ด้วยความโดดเด่นของใบหน้าหวานแบบไทยผสมผสานกับความคมสวยจากเชื้อสายกรีกที่มีครึ่งหนึ่งในสายเลือด ดวงตาสีน้ำเงินครามค่อนข้างเข้มคมโตทรงพลังล้ำลึก รูปร่างระหงได้สัดส่วนงดงามสมบูรณ์ เรียกได้ว่าเธอมาถึงจุดนี้ด้วยตนเองและดูแลตัวเองมาตลอดเวลาสามปีที่หันหลังให้โจชัว

“อย่านะ”

เสียงปฏิเสธแทบไม่ได้ยินด้วยซ้ำ โจชัวรู้ว่าอีกฝ่ายแทบจะยืนไม่ไหวอยู่แล้ว เขาแนบปากหยักได้รูปของตนแตะบนปากสวยเมื่อหญิงสาวจนหนทางหนี ทว่ายังไม่ทันได้บดเบียดกลีบปากอิ่มก็มีแรงหนักๆ วางลงบนบ่าของเขา

“อะไรวะ”

โจชัวมองมือของใครคนหนึ่งบนไหล่ตน ก่อนจะไล่ขึ้นไปยังใบหน้าคมเข้มเพราะแสงไฟที่ตกลงด้านหลัง เขาสะบัดให้มือฝ่ายตรงข้ามหลุด แล้วหันไปมองชายรูปร่างสูงกำยำผึ่งผายอย่างเอาเรื่อง

“มีอะไร อยู่ๆ มายุ่งเรื่องคนอื่นทำไมวะ”

ทั้งที่โจชัวเสียงเข้มดุไม่พอใจอย่างเห็นได้ชัด ทว่าผู้มาใหม่ก็เพียงมองนิ่ง ตาคมดุภายใต้แว่นเหลี่ยมไร้กรอบเหลือบไปทางหญิงสาวที่ดูอ่อนแรงคล้ายจะทรุดลงไปนั่งอยู่รอมร่อ ก่อนจะมองโจชัวอีกครั้ง

“ขอโทษนะ พอดีอยากรู้ว่าคุณกำลังมีปัญหาอะไรกับแฟนผมหรือเปล่า”

“ว่าไงนะ”

โจชัวอุทานพร้อมตาวาววับอย่างไม่อยากเชื่อ แต่ก่อนที่เขาจะพูดอะไรมากกว่านั้น ร่างสูงใหญ่ก็ก้าวพรวดเบียดเข้าไปโอบไหล่บางของหญิงสาวแล้วรั้งเข้าหาตนเองทันที ทำให้ร่างระหงที่แข้งขาไร้เรี่ยวแรงเอนเข้าอิงอกกว้าง โดยโจชัวคว้ากลับมาไม่ทัน

“เฮ้ย ปล่อยเธอนะ ผมไม่เชื่อที่คุณพูดหรอก อลิซเซียไม่ได้คบใคร และผมก็ไม่เคยเห็นคุณมาก่อน”

คนที่กำลังจะถูกแย่งเนื้อที่ตนเองวางแผนขย้ำเสียงกร้าว หากเธอคบหาใคร เขาที่ตามติดเธอตลอดย่อมรู้แน่นอน โจชัวมองชายหนุ่มตรงหน้ากับหญิงสาวด้วยสายตาดุดัน เมื่อเธอเหมือนจะไม่ผลักไสอีกฝ่าย ร่างกายของอลิซเซียไม่มีทางต้านทานสัมผัสใดๆ ของผู้ชายได้ ยิ่งแตะต้องเธอก็ยิ่งต้องการ เพราะฤทธิ์ยาของเขาแรงนัก

“เหรอ งั้นถามเธอดูสิ”

คนท้าประคองใบหน้าสวยหวานให้เงยขึ้นสบตาเขา พร้อมกระซิบบอกด้วยเสียงทุ้มน่าฟัง

“บอกเขาไปสิเอม ว่าผมเป็นใคร”

แวบแรกที่สบตาคมอลิซเซียรับรู้เพียงความคุ้นเคยรางๆ ใช่ว่าเธอจะอยากให้คนที่ไม่รู้จักมาโอบกอด ทว่าร่างกายมีแต่จะโผเข้าหาเรือนกายหนา จิตใจอ่อนไหวยากจะต้านทานแรงกระตุ้นที่กำลังเร่งเร้าความต้องการในเบื้องลึกของเธออยู่ขณะนี้ แต่สิ่งที่ทำให้หญิงสาวพินิจคนที่ก้มลงมาหาเธอจนใบหน้าเกือบชิดกันมากขึ้นคือชื่อที่เขาเรียก คนทั่วไปจะรู้จักเธอในฐานะนางแบบชื่อดัง อลิซเซีย พาร์ท ทว่าชื่อ เอม หรือ เฌอเอม พัฒนการ มีเพียงไม่กี่คน และแน่นอนว่าต้องเป็นคนที่เธอสนิทสนมพอควร ใช้เวลาไม่นานนักเธอก็จดจำชายหนุ่มตรงหน้าได้ ตาคู่สวยขยายขึ้นเล็กน้อยอย่างไม่คาดคิด

“แทน...ช่วยด้วย”

คำที่หญิงสาวเอ่ย พร้อมกิริยาอาการเรียกร้องหาชายหนุ่มอีกคนทำเอาโจชัวหน้าตาร้อน มือบางสวยยกขึ้นลูบไล้ใบหน้าหล่อคมจนเขาต้องขบกรามเข้าหากัน และเมื่อมันเหลือบตามามองเขาด้วยสายตาเย้ยหยันมือหนาก็กำเข้าหากันจนแน่น เขารู้ว่าอลิซเซียมีชื่อไทยชื่อนี้ แต่เขาไม่ชินที่จะเรียกจึงไม่เคยใช้ ทว่าไอ้หมอนี่มันเรียกเธอด้วยชื่อส่วนตัว และมันก็ทำให้เขารู้สึกด้อยกว่าอย่างบอกไม่ถูก

“ดูเหมือนแฟนผมจะไม่สบายมาก ขอตัวก่อนก็แล้วกันนะครับ”

พูดจบชายหนุ่มร่างสูงใหญ่ก็อุ้มร่างระหงขึ้นอย่างรวดเร็ว ก้าวยาวออกจากมุมเสาต้นใหญ่ใกล้บันไดด้านหน้า รถของเขาถูกพนักงานขับมาจอดพอดีชายหนุ่มพาเธอเข้าไปในรถแล้วอ้อมกลับมาฝั่งคนขับ ขณะเดียวกันปลายหางตาก็เหลือบเห็นหนุ่มผมบลอนด์ก้าวตามมาจึงโคลงหัวให้เล็กน้อยพร้อมกับยิ้มมุมปาก ก่อนก้าวขึ้นรถขับออกไปโดยที่คนวางยาได้แต่ยืนมองตามเป็นเบื้อใบ้ระคนแค้นเคือง ยังไม่โวยวายก็มีโทรศัพท์เข้ามาซึ่งเป็นสายที่จำเป็นต้องรับจึงจำต้องข่มใจเอาไว้

======