นางฟ้าซ่อนรัก

หน้าจอโปรเจกต์เตอร์ใหญ่ดับวูบ ก่อนไฟทั้งห้องจะสว่างวาบขึ้น หลังการประชุมลับเกี่ยวกับอาชญากรข้ามชาติจบลงไปอย่างเรียบร้อย มือหนาของหนุ่มร่างสูงใหญ่ซึ่งนั่งเก้าอี้ตัวแรกด้านขวา ยกขึ้นดึงแว่นใหญ่ไร้กรอบทรงสี่เหลี่ยมออกมาเสียบไว้ตรงกระเป๋าอกเสื้อ ก่อนนิ้วแข็งแรงจะบีบตรงระหว่างหัวคิ้วคลายความตึงปวดหนึบของกระบอกตาชั่วขณะ จากนั้นจึงเริ่มเก็บเอกสาร แฟ้มบางเฉียบ กับแทบเลตซึ่งมีปากกาเขียนลงไปได้มาแนบอกพร้อมกับลุกขึ้น “ข้อมูลของคุณช่วยเราได้มาก ดีใจนะ ที่ได้ทำงานกับคนหนุ่มที่ฉลาด ตรงไปตรงมาอย่างคุณ” ผู้พูดลุกมาจากหัวโต๊ะ ผมสีดอกเลาด้วยอยู่ในวัยใกล้เกษียณ ใบหน้าจริงจังเปี่ยมไปด้วยคุณวุฒิพยักให้ชายหนุ่มตรงหน้าพร้อมยื่นมือมา ทำให้คนอายุน้อยกว่าต้องจับด้วยและก้มหัวลงเล็กน้อย “ยินดีเช่นกันครับท่าน” เสียงทุ้มราบเรียบแฝงความเคารพตอบรับ “หวังว่าการพบกันของเราครั้งนี้คงทำให้งานสะดวกมากขึ้น ถ้ามีอะไรเพิ่มเติมเราจะรีบแจ้งทุกฝ่ายทันที ขอบคุณทุกคนครับ” อีกฝ่ายบอกกับผู้ชายอีกสี่คนที่ประชุมร่วมกัน “ครับท่าน” ชายหนุ่มก้มศีรษะให้ผู้อาวุโสพร้อมกับรับคำเช่นเดียวกับคนอื่น จากนั้นต่างก็แยกย้ายกัน โดยไม่พูดคุยเกี่ยวกับการประชุมที่เพิ่งจบลง ร่างสูงก้าวออกจากห้องเป็นคนท้ายๆ ท่าทางผ่อนคลาย ทว่าก็ดูมั่นคง สง่าผ่าเผย ใบหน้าคมคายราบเรียบตามนิสัย สถานที่ในการประชุมเป็นเซฟเฮ้าส์ส่วนตัวซ่อนตัวอยู่กลางกรุงลอนดอน ไม่ห่างจากงานแฟชั่นของแบรนด์ชุดชั้นในชื่อดังที่จัดขึ้นคืนนี้ ชายหนุ่มไม่อยากรถติดจึงเลือกมาพักโรงแรมห่างออกไปตั้งแต่คืนก่อนแล้วเดินทางด้วยรถไฟใต้ดิน แทนที่จะขับรถจากที่พักในเคมบริดจ์ของตนเองมาสถานที่ประชุม เมื่อมาถึงโรงแรมชายหนุ่มอาบน้ำเตรียมตัวอีกครั้งเพราะคืนนี้เขามีนัดกับสาวสวยคนคุ้นเคย ======