ภาพที่เห็นนั้นทำร้ายมินตราอย่างรุนแรง ร่างบางมินตราเจ็บหน่วงไปทั้งหัวใจ ความรู้สึกชาแล่นไปทั่วร่าง มือของเธอสั่นเทาอย่างควบคุมไม่ได้ จนเผลอทำกาแฟร้อนที่อยู่ในถ้วยเซรามิกหกใส่หลังมือของเธอ
“อ๊ะ!”
เธอร้องเสียงแผ่วเบาด้วยความเจ็บปวดจากความร้อน
แก้วกาแฟร่วงลงพื้นทันที เสียงแก้วกระทบพื้นและแตกเป็นเสี่ยง ๆ ดังเพล้ง เรียกความสนใจของคนทั้งสองที่กำลังกอดกันอยู่
ภาสกรรีบหันกลับมาทันที เขาผละลินดาออกอย่างรวดเร็ว สิ่งที่เขาเห็นคือดวงตาของมินตราที่แดงก่ำและเอ่อคลอไปด้วยน้ำตา มือข้างหนึ่งของเธอกำลังกุมหลังมือที่ถูกลวกไว้แน่น
มินตราพยายามควบคุมเสียงที่สั่นเครือ ก่อนจะพูดประโยคที่ทำร้ายหัวใจของภาสกรที่สุด
“มินขอโทษค่ะที่เข้ามา... รบกวน”
เธอพูดเพียงแค่นั้น น้ำตาที่กลั้นไว้ไม่ไหว จากนั้นเธอก็รีบหันหลังกลับ และวิ่งออกจากห้องทำงานไปทันที
“มินตรา”
ภาสกรตะโกนเรียกเธอด้วยความตกใจและกังวลอย่างถึงที่สุด เ
