Ep-05
พี่คิม:" กูไม่ให้ไป!ลงไปเดี๋ยวนี้!"
เรา:" ไม่ลงค่ะ" เรากอดอกยืนยันคำเดิมพร้อมหันหน้าหนี
พี่คิม:" อีเด็กผี!"
เรา:" โห่ หอมสวยขนาดนี้เรียกเด็กผีได้ไง " หันไปทำหน้ามุ่ยใสเค้า
พี่คิม:" ลงไป! " เค้ากดเสียงต่ำลงกว่าเดิมซึ่งดูหน้ากลัว
เรา:" เอ่อ...ไม่ลงค่ะ! " เราลังเลใจว่าจะลงดีมั้ยเพราะน้ำเสียงของเค้าที่ชวนขนหัวลุกแต่ตัดสินใจอีกทีขึ้นมาขนาดนี้แล้วก็ขี้เกียดลงแหละเนาะ5555
พี่คิม:" มึงอย่ามาขอลงทีหลังแล้วกัน! "
เขาพูดออกมาด้วยน้ำเสียงเรียบๆแต่น่าขนลุกมาก!
เรา:" ไม่มีทางง!"
ฉันตอบกลับไปด้วยน้้ำเสียงหนักแน่น ได้อยู่ใกล้ๆกับคนที่ตัวเองชอบแบบนี้จะลงให้โง่ทำไม!เอาช้างมาฉุดฉันก็ไม่ลง!
.
.
.
.
.
.
ว๊ายยยย
กรี๊ดดด
เรา:" กรี๊ดดดดด! จอด! กรี๊ดดดหยุดเดี๋ยวนี้หยุดสิโว้ยยยยยย!
นั้นเป็นเสียงเราที่กรี๊ดมาตลอดทั้งทางตั้งแต่เค้าออกรถ ไม่ให้ฉันกรี๊ดได้ไงก็เค้าเล่นบิดซะไม่เกรงใจแม่ย่านางที่อยู่ในรถเค้าเลยบิดทีมิดไมล์!ฉันไม่ปลิวไปกับลมก็ดีแค่ไหนแล้ว!
เรา:" กรี๊ดดดด จอดสิโว้ยยย แม่จ๋าพ่อจ๋าช่วยลูกช้างด้วยยย !
บรื้น!
บรื้น!
เรา:" กรี๊ดดด กูไม่รักมึงแล้วไอ้พี่คิมไอเด็กผี! กรี๊ดดดด !! "
ยิ่งฉันพูดเค้ายิ่งบิดรถให้แรงกว่าเดิมฉันทำอะไรไม่ได้เลยออกซะจากหลับตากอดเอวเค้าไว้ แล้วก็กรี๊ดออกมาแค่นั้น!
ไม่น่าเลยจริงๆกูไม่น่าขึ้นมาเลยจริงๆ!
17:56
20นาทีผ่านไป
เอี๊ยดด!
พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ สะระนังฆัตฉามิ!
นี้ฉันยังไม่ปลิวไปกับลมใช่มั้ย!
พรึ่บ!
เรา:" นี้!ขับรถบ้าบออะไรของพี่เนี้ยห้ะ! บิดซะเหมือนกลัวคนไม่รู้ว่ารถแรง! ขับปาดซ้ายปาดขวาเหมือนพ่อเป็นเจ้าของกรมทางหลวง! ..฿&*"&%@&*¢£√¢$ "
ฉันพูดออกมาด้วยความโมโหจนลืมไปแล้วว่าฉันกำลังตามจีบเค้าอยู่
พี่คิม:" แล้วใครขอให้มึงขึ้นมากับกู? " เค้าเลิกคิ้วถามฉัน
เรา:" ก็....
ไอ้ที่จริงฉันก็เป็นคนกระโดดขึ้นรถเค้ามาเองนี้หว่า
เรา:" ถึงหนูไม่ได้ขึ้นมาด้วยพี่ก็ไม่ควรขับเร็วแบบนี้อยู่ดีมันอันตรายไม่รู้บ้างหรือไง! " ฉันพูดบอกเค้าไปตามความจริง
พี่คิม:" ทำไม!! เป็นห่วงกูหรือไง?" เค้าพูดพร้อมลงรถแล้วหันมามองหน้าเรา
เรา:" ถ้าพูดเอาใจพี่ก็จะบอกว่า ใช่ "
พี่คิม:" หึ "
เรา:"แต่ถ้าความเป็นจริงแบบไม่เอาใจพี่ ก็ใช่อยู่ดี "
พี่คิม:" .....
พี่คิมไม่ตอบกลับอะไรฉันมานอกจากมองแล้วถอนหายใจเบาๆ
เรา:" แน่ะเขินละสิ5555 "
ฉันพูดพร้อมเดินตามเค้าไปเพราะตอนนี้เค้าหันหลังเดินไปแล้ว
ที่ที่เค้าพาฉันมาน่าจะเป็นสนามแข่งรถนี้แหละดูจากเสียงรถที่ดังตีกันไปหมดสนามที่นี้ใหญ่พอสมควรเพราะคนเยอะมากขนาดยังไม่ค่อยมืดนะเนี่ย!
อ๊ะ!
เรา:" ขอโทษค่ะ " ด้วยความที่ฉันเดินไม่ระวังเพราะมัวแต่มองดูสิ่งรอบข้างเลยทำให้ฉันเดินชนคนเข้าจังๆ
...:" ไม่เป็นไรครับ "
ผู้ชายคนนั้นหันมายิ้มหวานให้เรา หล่ออีกแล้ว!
พี่คิม:" ซุ่มซ่าม! " พี่คิมที่เดินมาตอนไหนไม่รู้เดินมาดุเราเบาๆพร้อมดึงมือเราให้เดินตามเค้าไป
ฉันอมยิ้มขึ้นมาทันทีเมื่อมองมือที่พี่คิมจับ
ตึกตักตึกตัก!
หัวใจฉันมันเต้นแรงขึ้นมาเสียดื้อๆ แซวเค้ามาก็ตั้งหลายครั้งไม่เคยเต้นแรงขนาดนี้เลยนะเนี่ย!
เรา:" แอบแต๊ะอั้งเค้าอ่ะดิ" ฉันพูดขณะที่กำลังเดินตามเค้า
พรึ่บ
ทันทีที่ฉันพูดจบเค้าก็ปล่อยมือฉันทันที
เรา:" กำลังเพลินเลย!" ฉันพูดออกมาอย่างเสียดาย
พี่คิมพาเราเข้ามาในห้องๆหนึ่งที่เป็นกระจกดำที่มองเห็นข้างนอกแต่ข้างนอกมองไม่เห็นข้างในมี3ชั้นแล้วเค้าก็พาฉันมาที่ชั้น3พอเปิดประตูเข้าไปก็พบเพื่อนของเค้าแต่อีก2คนเราไม่รู้จัก
พี่ซัน:" อะไรยังไงว่ะไอ้คิมมาด้วยกันแบบนี้" ทันทีที่พวกฉันเดินเข้ามาพี่ซันก็ถามขึ้นทันทีที่เห็นฉันมาด้วย
เรา:" ก็พี่คิมนะสิคะบังคับให้หอมมา หอมบอกไม่ม๊าไม่มาก็บังคับหอมมาอยู่ดี " ฉันพูดหยอกออกไปพร้อมยิ้มกว้าง
พี่คิม:" มึงหน่ะสิกระโดดขึ้นรถกูมา ไล่เท่าไหร่ก็ไม่ไป " เดินไปนั่งข้างพี่พายุ
เรา:" พี่นี่ขี้โม้จริงๆเลย555 " ฉันส่ายหัวพร้อมเดินไปนั่งข้างเค้า
พี่พายุ:" น้องหอมนี่ตลกดีเหมือนกันนะเนี้ย" พูดพร้อมส่งยิ้มมาให้เรา
อย่ายิ้มแบบนี้สิคะหอมยิ่งหวั่นไหวง่ายอยู่555
เรา:" แม่สอนมาค่ะ555" ยิ้มหวานส่งกลับไป
พี่คิม:" เกี่ยวหรือไง! " เค้าพูดพร้อมยกแก้วเหล้าของพี่พายุมากิน
เรา:" ยุ่งหน่ะที่รัก! " ฉันหันไปดุเค้าเบาๆ
พี่คิม:" เรื่องของกู อีเด็กผี!" ประโยคนี้เค้าหันมากระซิบกับเราเบาๆ
กรี๊ดดด!
ฉันอยากจะกรี๊ดใส่หน้าเค้าจริงๆ!เจ็บทุกคำไอ้คำพูดของเค้าเนี้ย!
หลังจากนั้นพวกพี่เค้าก็กินเหล้ากันไปคุยกันไปตามประสาเพื่อนเราก็มีคุยบ้างจนทำให้รู้ว่าสนามนี้เป็นสนามของพวกพี่เค้าที่หุ้นกันอยู่5คน
20:25
พี่อาวุธ:" อีกครึ่งชั่วโมงจะลงแข่งไปซ้อมได้แล้วไอ้คิม" พี่อาวุธที่นั่งเงียบอยู่นานพูดขึ้น
นี่พี่คิมจะลงแข่งรถงั้นหรอ กินเหล้าไปด้วยเค้าไม่เมาหรือไงกัน!แต่ดูทรงแล้วเค้าไม่เมากันเลยหลังจากกินกันมาเป็นชั่วโมง!
พี่คิม:" เออ ไอ้วินไปเช็ครถให้กูเดี๋ยวกูลงไป"
พี่วิน:" ครับพี่ " คนที่ชื่อวินพูดแล้วเดินออกไปกับผู้ชายอีกคนที่เราไม่รู้จัก ทำให้ตอนนี้เหลือพวกเราแค่5คน
พี่ซัน:" วันนี้เดิมพันสองแสนนะเว้ยกับไอเมฆ ระวังดีๆหน่อยไอ่นี่มันชอบโกง "
พี่คิม:" แล้วมันเคยโกงกูชนะหรอ"
พี่พายุ:" เออก็ระวังไว้ดีแล้ว "
พี่คิม:" อือ เดี๋ยวกูไปซ้อมก่อน " พูดพร้อมลุกขึ้น
เรา:" ไปไหนคะ " ลุกขึ้นยืนตามเค้า
พี่คิม:" ไปข้างล่าง มึงอยู่นี้แหละค่อยลงไปพร้อมพวกมัน "
พี่พายุ:" ค่อยไปพร้อมพวกพี่ก็ได้อีกแปปเดียวก็ลงไปแล้ว "
เรา:" ค่ะ " ฉันได้แต่ตอบตกลงออกไปแม้ว่าอยากจะออกไปดูพี่คิมซ้อมแค่ไหนก็ไม่กล้าออกไปอยู่ดี กลัวไปแล้วเกะกะ!
พี่คิมมองเราก่อนจะเดินออกไป
หลังจากพี่คิมออกไปเราก็พูดคุยกับพวกพี่เค้าแค่นิดหน่อยเท่านั้นเพราะฉันยังไม่ค่อยสนิทกับพวกพี่เค้าเท่าไหร่
10นาทีผ่านไป
พี่ซัน:" ไปดูไอ่คิมกันเถอะใกล้เวลาแล้ว"
ตอนนี้พวกเราลงมาข้างล่างแล้วโดยมีพี่อาวุธเดินนำไปจุดที่พี่คิมอยู่
เรา:" ทำอะไรคะ " ทันทีที่เราเห็นพี่คิมนั่งอยู่เราก็รีบเดินไปนั่งข้างๆ แล้วถามเค้าออกไปถึงแม้จะเห็นอยู่แล้วว่าเค้านั้นกำลังนั่งกินน้ำอยู่
พี่คิม:" ไม่เห็นหรือไงว่าทำอะไรอยู่ " หันมามองฉัน
เรา:" ถามดีๆมั้ยละ " ฉันทำหน้ามุ้ยใส่เค้าคนอุตส่าถามดีๆ
เค้าไม่ตอบแต่หันไปมองอย่างอื่นแทน
พี่อาวุธ:" พึ่งซ้อมเสร็จหรอ " พี่อาวุธถามขณะที่กำลังเดินเช็ครถไปด้วย รถที่ใช้แข่งนั้นเป็นรถบิ๊กไบค์
พี่คิม:" อือ กูรับรองรอบนี้กูชนะอีก " ลุกขึ้นไปดูรถกับพี่อาวุธ
พี่พายุ:" กูก็ว่ามึงมันตัวท็อปอยู่แล้ว "
" ประกาศนะครับ ขอให้คู่ต่อไปเตรียมตัวอยู่ที่จุดสตาร์เลยนะครับ "
พี่ซัน:" ไปๆเตรียมตัว"
แล้วพี่คิมก็เดินมาหยิบพวกถุงมือที่วางอยู่ข้างๆเราไปใส่จนเสร็จเหลือแค่หมวก
หมับ!
เราชิงหยิบหมวกกันน็อคที่วางอยู่มาถือไว้แล้วลุกขึ้นยืนเงยมองหน้าเค้าเพราะเค้าตัวสูงกว่าเรา
พี่คิม:" เล่นอะไรเอามากูรีบ" เค้าดุฉัน
เรา" เดี๋ยวหอมใส่ให้ค่ะ " ยิ้มให้เค้า
พี่คิม:" ไม่ต้อง เดี๋ยวใส่เอง " ยื่นมือมาหยิบแต่เราเอาหลบ
เรา:" หอมขอใส่ให้ " ฉันยืนยันคำเดิมออกไปแล้วเขยิบเข้าไปหาเค้า
พี่คิม:" ไม่....
เรา:" เร็วสิคะ เดี๋ยวคนอื่นรอ " เราชิงพูดก่อนเค้า
พี่คิมยืนนิ่งๆพร้อมถอนหายใจออกมา
เราคลี่ยิ้มออกมาก่อนจะเขยิบไปหาเค้าแล้วเขย่งจะใส่หมวกให้ซึ่งพี่เค้าก็ก้มหัวลงมาให้เราใส่จนเสร็จ
เรา:" สู้ๆนะคะหอมเชื่อว่าพี่ต้องชนะ " ฉันมองหน้าเค้าพร้อมยิ้มออกไป ซึ่งเค้าก็มองหน้าฉันอยู่เหมือนกัน.
ตึกตักตึกตัก
เอาอีกแล้วหัวใจฉันมันเต้นแรงอีกแล้ว!
พี่คิม:" อืม " เค้าตอบมาแค่นั้นก่อนจะขยับหมวกให้แน่นแล้วหันไปหาเพื่อนเค้า