รุ่นพี่ที่รัก Ep4
1301 คำ
Ep-04
2 วันผ่านไปจากวันเปิดเทอม
เราก็ยังเดินหน้าจีบพี่คิมต่อไปเรื่อยๆเจอหน้าเค้าตอนไหนก็แซวตอนนั้น แต่พี่คิมนี่สิเจอหน้าเราที่ไรพูดเป็นอยู่คำเดียว "รำคาญ"
นั้นแหละอีหอมนี้เขินหน้ามุดดินทุกวัน!
@บนรถ
ตอนนี้เราอยู่บนรถกับพี่เฟริส พี่เฟริสยังคงรับหน้าที่รับส่งเราอยู่แต่ส่งวันนี้วันสุดท้ายเพราะที่เรายื่นข้อเสนอแม่ออกไปว่าถ้าจะให้เราจะไปมหาลัยเองต้องมีข้อแรกเปลี่ยนแล้วเราก็บอกสิ่งที่เราต้องการไปแล้วก็คือขออยู่คอนโดซึ่งทีแรกแม่ก็ไม่อยากให้เราไปเพราะเป็นห่วงแต่พี่เฟริสก็ช่วยพูดด้วยอีกแรงจนแม่ยอม ส่วนพี่เฟริสก็มีคอนโดของเค้าเหมือนกันซึ่งเค้าก็ไปอยู่บ่อยเลยเป็นเหตุผลที่นางไม่อยากคอยไปรับไปส่งเราด้วยเพราะบางวันนางก็ไม่เข้าบ้านแต่ไปอยู่คอนโดแทน
เรา:" วันนี้ตอนเย็นไปส่งหอมที่คอนโดเลยนะจะเข้าไปอยู่วันนี้แล้ว" เราอยู่คนละคอนโดกับพี่เรา ส่วนห้องของเราก็ให้คนย้ายของไปเรียบร้อยแล้วเหลือแค่จัดของส่วนตัว
พี่เฟริส:" จ้า ไปอยู่คอนโดแล้วจะมามหาลัยยังไง"พูดแต่ตามองถนน
เรา:" ผู้ชายหอมเยอะแยะไป กระดิกนิ้วนิดเดียวก็มาละ" พูดพร้อมทำท่ากระดิกนิ้ว
พี่เฟริส:" รวมทั้งไอคิมด้วยรึป่าวละ"
เรา:" แอร๊ยยย แค่พูดชื่อก็เขินแล้วอ่าา " บิดซ้ายบิดขวา
แค่พูดถึงชื่อก็คิดถึงแล้วกรี๊ดด! ผัวหลวงของอีหอม!
พี่เฟริส:" ไม่ห้ามนะถ้าจะชอบมันแต่เตือนไว้ว่าเผื่อใจไว้หน่อยถ้าจะรักคนอย่างมัน เพราะมันไม่เคยรักใคร "
เรา:".......
เราไม่ได้ตอบอะไรพี่เฟริสไปรู้สึกใจเสียนิดหน่อยกับคำพูดของเค้า ก็จริงอย่าที่พี่เฟริส บอกแหละพี่คิมไม่เคยรักใครจริงๆมีแต่เสือไปวันๆเห็นผู้หญิงเป็นแค่ของเล่น หรือเราควรจะเผื่อใจไว้บ้างอย่างที่พี่เฟริสบอก...
@มหาลัย
เรา:" ว้ายยยย ที่รัก เค้าคิดถึ๊งงคิดถึงงงง " นี้เป็นเสียงของเราที่ตะโกนบอกพี่คิมทันทีที่เห็นเค้าเดินมาพร้อมกลุ่มเพื่อนของเค้าเราจากที่นั่งอยู่ที่โต๊ะกับเพื่อนก็ลุกวิ่งแจ่นไปดักหน้าเค้าทันที
เรา:" คิดถึงที่รักจังเลย" ยืนยิ้มหวานให้เค้า
พี่ซัน:" มาแต่เช้าเชียวนะ"
เรา:" มารอที่รักหนูไงคะ " มองหน้าพี่คิมพร้อมบิดไปบิดมาแอร๊ยยย
มองมุมไหนก็น่ารักไปหมดยิ่งอยู่ใกล้ยิ่งน่ารักไม่ผงไม่เผื่อมันแล้วโว้ยยใจอะรักไปเต็มๆเลยย
พี่คิม:" หลบ! " พูดด้วยสายตานิ่งๆคำเรียบๆ ก็เพราะตอนนี้เรายืนดักหน้าเค้าอยู่ใง
เรา:" บอกคิดถึงก่อนสิคะถึงจะหลบให้ " ยิ้มตาหยีไปให้
พี่คิม:" เป็นแม่กูหรือไงมาสั่งกู " เลิกคิ้วถามเรา แรงมากแม่!
เรา:" ไม่ได้เป็นแม่ แต่เป็นว่าที่เมียในอนาคตที่รักต่างหากละ " พูดเองเขินเองอีกแล้วสิเรากรี๊ดเบาๆ
พี่คิม:" เหอะ เอาอะไรมาเป็นประกันถึงคิดไปไกลได้ขนาดนั้น"
เรา:" ก็หัวนมข้างซ้ายที่มันรักที่รักไปเต็มเปาแล้วไงมันบอกว่ายังไงเราก็ต้องรักกัน " พูดพร้อมเอามือทาบที่หน้าอกข้างซ้าย
พี่พายุ:" หัวใจหรือป่าวพี่ว่าน้องคงพูดผิด" พูดพร้อมยิ้มอ่อนมาให้เรา
พี่พายุพูดมาสะเขินหมดเลย..นี้ฉันพูดผิดหรอเนี่ย
เรา:" ไม่น่าทักเลยนะคะ ทักปุ๊ปรู้สึกเขินปั๊บเลย แฮร่ๆ ". เกาหัว
พี่คิม:" หลบสักทีรำคาญ! " เค้าพูดออกมาด้วยท่าทางหงุดหงิดนี้ก็อารมณ์ขึ้นง่ายเกิ๊น
เรา:" บอกว่าคิดถึงหอมมาก่อนสิคะที่รัก" ยิ้มหวานให้อีกที
พี่คิม:" กูไม่คิดถึง!กูรำคาญอีเด็กผี! "
ผลัก!
กรี๊ดดด
ฉันอุตส่าเรียกเค้าว่าที่รักแต่ดูเค้าเรียกฉัน อีเด็กผี! มันน่าจับตีตูดจริงๆ
ฉันหันไปมองแผ่นหลังของเค้าที่ผลักฉันให้หลบจากทางแล้วเค้าก็เดินออกไปพร้อมกลุ่มเพื่อนของเค้า
หึ น่าจับกัดตูดนัก!
ฉันเดินหัวเสียกลับไปหาเพื่อนอย่างหงุดหงิดเพราะชื่อใหม่ที่เค้าเรียกฉัน
พัชชา:" ว้ายย5555เป็นไงละมึงเจอเค้าผลักหน้าแทบทิ่มดิน5555" มันหัวเราะเยาะฉันออกมาอย่างบ้าคลั่งไม่ช่วยแล้วยังจะซ้ำเติม!
เรา:" หยุดขำเลยนะ! ไม่ไปเป็นเพื่อนแล้วยังจะขำกันอีก " เราหันไปดุเพื่อนเราที่นั่งขำไม่ยอมหยุด
โฟร์:" ใครเค้าจะไปละไปแล้วหน้าแตกมาแบบมึงอะนะ หึไม่ไปอะ5555 "
เรา:" เชอะ! รอกูอารมณ์ดีก่อนเดี๋ยวไปเต๊าะใหม่! "
วาวา:" นึกว่าจะหยุดสะอีก555"
เรา:" ไม่มีทาง คนนี้หลัวบอกเลย " ยืดอกมั่นใจ
@ตัดมาตอนเย็น
ตอนนี้เป็นเวลาเลิกเรียนแล้วพวกเรา4คนก็ลงมาจากห้องเรียนเพื่อกลับบ้าน
วาวานั้นรอพี่สาวมารับส่วนพัชชากับโฟร์เอารถมา
วาวา:" ไปละนะพี่มารับแล้ว" โบกมือให้พวกเรา
เรา:" บายชะนีน้อย " โบกมือกลับ
พัชชา:" แล้วมึงรอพี่มึงใช่มั้ย "ถามเรา
เรา:" เออดิเดี๋ยวโทรถามก่อน" พูดพร้อมเดินไปที่โรงรถเพราะเราก็จะไปรอพี่เฟริสที่นั่นเหมือนกัน
ตู๊ด ~
ตู๊ด~
พี่เฟริส:" ( ฮาโหล)
เรา:" เสร็จยังเอ่ยย หอมมารอที่โรงรถแล้ว "
พี่เฟริส:" วันนี้ไปคอนโดเองได้มั้ย ยังไม่ว่างเลย"
เรา:" เอ่อ..ได้ค่ะเดี๋ยวหอมไปเองไม่ต้องเป็นห่วง"
พี่เฟริส:" โอเคร กลับดีๆ"
เรา:" จ้าา"
เราวางสายพร้อมเก็บโทรศัพท์เข้ากระเป๋า
เรา:" พี่เฟริสไม่ว่างต้องกลับเอง "
โฟร์:" ให้กูไปส่งมั้ย"
เรา:" กูว่าไม่เป็นไร กูยังไม่อยากกลับว่ะขอไปตามหาหัวใจก่อน " พูดพร้อมยิ้มออกมา
เพื่อนเราก็หันไปมองตามตาเราซึ่งคนนั้นก็คือพี่คิมที่ตอนนี้เค้ากำลังใส่หมวกกันน๊อคและคล่อมรถ
พัชชา:" แรดมากเพื่อนกู "
เรา:" เออน่าพรุ่งนี้เจอกัน " หันไปหยักคิ้วให้แล้วเดินออกมาดักรอรถพี่คิมนั่นไงขับมาแล้วว
เรา:". ที่รักกกกข๋าา".
เอี๊ยดดด!
เสียงล้อรถพี่คิมที่เหยียบเบรกกระทันหันเพราะเราวิ่งไปดักหน้าไว้ดีที่เค้าขับมาไม่เร็วไม่งั้นเราไม่วิ่งไปดักแบบนี้หรอก!
พี่คิม:" ทำบ้าอะไรของมึงว่ะ! อยากตายหรือไง! " ถอดหมวกดันน๊อคออกพร้อมดุเรา
หล่ออีกแล้วว
เรา:" ป่าวค่ะ! แค่คิดถึง" เดินไปอยู่ข้างรถ
พี่คิม:" เหอะ! ปัญญาอ่อน! "
พูดพร้อมก้มใส่หมวก
พรึ่บ!
เห้ย!
พี่คิม:" ทำบ้าอะไรอีก!ลงไป! " หันมาดุเรา
เราอาศัยจังหวะที่พี่คิมกำลังใส่หมวกกันน๊อครวบรวมแรงกระโดนขึ้นรถบิ๊กไบร์ของเค้าดีหน่อยที่วันนี้เราใส่ชุดพละของมหาลัยมาเลยขึ้นได้สบายๆแต่ติดที่มันสูงนิดหน่อย
เรา:" ไปไหนคะ ไปด้วย " เราตอบออกไปหน้าดื้อๆ
พี่คิม:" กูไม่ให้ไป!ลงไปเดี๋ยวนี้!"
เรา:" ไม่ลงค่ะ" เรากอดอกยืนยันคำเดิมพร้อมหันหน้าหนี
พี่คิม:" อีเด็กผี!"
กรี๊ดดพี่คิมจะว่าน้องหอมแบบนี้ไม่ได้นะ
- ผู้เขียน
