เสียงมอไซค์ขับแล่นมาจอดหน้าประตูห้องเช่าก่อนจะดับลงพร้อมกับเสียงเท้าที่เดินมาหยุดหน้าประตู มือหนาค่อยๆ เลื่อนเปิดช้าๆ พร้อมทั้งเดินย่องเบาๆ เข้าไปในห้อง ทว่าเมื่อหันดวงตาไปมองที่เตียงก็นิ่งชะงัก
''ผู้หญิงคนนั้นหายไปไหนแล้วละ ''
ผมกวาดดวงตามองหาเธอท่ามกลางความมืดสลัว ของเวลากลางคืน
ก่อนจะหยุดสายตาลงตรงโต๊ะ เพราะเห็นเป็นอะไรลางๆ นอนฟุบอยู่พอเดินเข้าไปใกล้ๆ จึงเห็นว่าเป็นเธอนอนฟุบหลับอยู่ข้างๆ คือจานอาหารที่วางปิดไว้ เธอคงจะไม่ได้รอผมจนผล็อยหลับไปหรอกน่ะ ผมค่อยๆ เดินย่องเข้าไปใกล้ ก่อนจะใช้สองมืออุ้มร่างเธอขึ้นแนบอก แล้วพาเดินตรงไปที่เตียง
"แม่คะหนูไม่อยากไป''
ริมฝีปากสีสวยละเมอเบาๆ ขณะที่มือหนาค่อยๆ วางร่างเธอลงบนเตียง ทว่ายามที่ก้มตัวลง ใบหน้าของเธอและเซ็นใกล้กันมาก ชายหนุ่มจึงเผลอล้มลงคร่อมบนตัวหญิงสาว ดวงตาคู่สวยลืมตาตื่นด้วยความตกใจ
"คุณมาแล้วหรอคะ ''
ฉันมองดูใบหน้าหล่อเหลาที่อยู่บนตัวฉัน และดูเหมือนว่าตอนนี้เค้าจะค่อยๆ ลุกออก ฉันจึงใช้มือเรียวจับรั้งแขนของเค้าเอาไว้ โดยอัตโนมัติ
''อย่าลุกเลยนะคะ ''
นัยน์ตาสีสวยมองจ้องใบหน้าเซ็น พลางเอ่ยวิงวอน
"เธอไม่โกรธเหรอที่ฉัน''
ผมได้แต่เอ่ยตะกุกตะกักเพราะกลัวว่าเธอจะเข้าใจผิดคิดว่าผมจะทำมิดีมิร้ายเธอ ทว่าเมื่อเห็นมือเรียวสวยของเธอที่ค่อยๆ เลื่อนสัมผัสใบหน้าของผมมันก็ทำให้ผมไม่อาจจะควบคุมความรู้สึกนั้นได้อีก
''อย่าเสียใจทีหลังล่ะ''
ผมบอกกับเธอก่อนจะเริ่มก้มหน้าลงช้าๆ แล้วประกบรอยจูบลงเบาๆ บนซอกคอขาว
กลิ่นหอมเย้ายวนบนตัวเธอมันทำให้ผม ไม่อาจจะมีสติต่อไป จำต้องปล่อยให้อารมณ์ลื่นไหลไปเช่นนั้น ริมฝีปากหนาค่อยๆ ขบเม้มซอกคอขาวเบาๆ ก่อนจะเลื่อนซุกไซร้ขึ้นมาตรงริมฝีปากอวบอิ่ม แล้วค่อยๆ ดื่มด่ำรสหวาน บนริมฝีปากบางก่อนจะใช้ปลายลิ้นอุ่นๆ ซุกไซร้เข้าไปในโพลงปากฉ่ำแฉะของเธอ ราวกับกำลังชิมขนมอันแสนอร่อย
มือหนาลูบเลื่อนขย้ำบีบทรวงอกอวบอิ่ม แล้วค่อยๆ ไล่ปรายนิ้วปรดกระดุมเสื้อเชิตตัวบางออกทีละเม็ดๆ จนร่างสมส่วนเปลือยเปล่า ไร้เสื้อผ้า ปิดกายใบหน้าขาวนวลของหญิงสาวแดงก่ำ ยามที่ปลายลิ้นอุ่นๆ ดูดดื่ม จุกสีชมพูของเธอ ลำคอขาวนวลครางเสียงแผ่ว เมื่อรู้สึกเจ็บจากแรกขบเบาๆ ของริมฝีปากหนา
อ๊ะ!!
หญิงสาวเผลอเลื่อนมือเรียวสวยเลื่อนขย้ำผมดกดำของเซ็น ขณะเดียวกันขาเรียวสองข้างของเธอก็ถูกชายหนุ่มถางออกกว้าง พร้อมทั้ง ยัดเยียด แกนกายลำแข็งเข้าไปทางช่องสวาท ที่เปียกชุ่มของหญิงสาวอื้อ!!เธอร้องครวญครางเพราะรู้สึกเจ็บและคับแน่น ของสิ่งแปลกปลอม
"ใครจะคิดว่าการมีเซ็กซ์ครั้งแรกจะเจ็บเจียนตายขนาดนี้ อ๊ะ!!ฉันร้องครางออกมาผ่านลำคอ ครั้นรับรู้ได้ถึงแรงกระแทกที่แสนเจ็บปวด แต่ดูเหมือน เค้าจะเบาแรงลงครั้นเห็นน้ำตาของฉันที่หลั่งออกมา ,,เธอเจ็บหรอ ,,น้ำเสียงหนาเอ่ยถามฉันจึงพยักหน้าเบาๆ เป็นคำตอบ
อือ!!
ครั้นได้ยินบั้นเอวหนาจึงค่อยๆ โยกสอดใส่เบาๆ จนเกิดเสียงแฉะแฉะจาก เจ้ากรีบกุหลาบสีสวย ที่คับแน่นจน ท่อนเอ็นของเซ็นรู้สึกเจ็บ"ผมไม่คิดเลยว่าเธอจะเป็นของผมคนแรกผมมองดูเรือนร่างที่ดูสมส่วนภายใต้เรือนร่างของผมอย่างพึงพอใจ แล้วเริ่มออกแรงกระแทกเร่งจังหวะ
ตับ! ตับ! ตับ!
เสียงเนื้อกระทบเนื้อส่งเสียงเป็นจังหวะดังกระเพื่อม ไปทั่วห้องเช่าแคบๆ เตียงไม้เก่าๆ ครั้งถูกโยกหนักๆ ก็แทบจะทรุด มือหนาของเซ็นกำขย้ำผมสีดำยาวสลวย ตรึงไว้เบื้องหลังเบาๆ ขณะที่ร่างบางคว่ำลงให้เค้ากระแทก สอดใส่รัวเร็ว
ลมหายใจร้อนผาวโรยรินกระทบต้นคอขาวเนียนเบาๆ ขนกายของทั้งคู่ลุกซู่ ผิวหนังทั่วเรือนร่างเปียกชุ่มไปด้วยหยาดเหงื่อสีใส เลือดในการพรุ่งพร่านไปด้วยไฟสวาทที่แผดเผา
''แรงอีกนิดค่ะ อ๊ะ!อ๊า!อ๊า!"
ฉันเอ่ยเบาๆ เพราะรู้สึกใกล้จะหลั่งเต็มที เมื่อฉันเอ่ยขอไปเช่นนั้น เค้าก็เร่งจังหวะเข้าใส่กรีบกุหลาบแหวกซีกของฉันแบบรุนแรง
ก่อนที่พวกเราทั้งคู่จะล้มลงนอนซบกันจนผลอยหลับไป ฉันรับรู้ได้ถึงน้ำที่หลั่งออกมาจากร่องกุหลาบเค้าคงไม่ได้ปล่อยภายในฉันหรอกน่ะฉันมองดูใบหน้าหล่อเหลาที่กำลังหลับอยู่ข้างๆ ขณะครุ่นคิด
"นอนเถอะก่อนที่ผมจะจัดต่อ''
ผมเอ่ยแหย่เธอเล่นๆ แล้วแอบยกยิ้มขบขัน ก่อนจะหลับตาลงเบาๆ เมื่อเห็นว่าเธอหลับแล้ว ยามมีคนให้นอนกอดแบบนี้มันก็ดีเหมือนกัน ผมครุ่นคิด เมื่อมีเธอเข้ามาหัวใจที่ด้านชาของผมก็เหมือนได้ฟื้นตื่นอีกครั้ง
@เช้าตรู่
ฉันรู้สึกถึงกลิ่นหอมฟุ้งของอาหารจึงค่อยๆ ลืมตาตื่นเบาๆ เพราะรู้สึกเมื่อยตัวอย่างมาก
"ตื่นแล้วหรอคุณ รีบลุกไปอาบน้ำสิจะได้มาทานข้าว"
ผมเอ่ยบอกกับเธอแล้วหันไปจัดอาหารลงจาน ก่อนจะยกไปวางลงบนโต๊ะ
''คุณทำอาหารเป็นด้วยหรอคะ''
ฉันเอ่ยมองใบหน้าของเค้า อย่ากแปลกใจไม่คิดเลยว่าผู้ชายที่ดู เเข็งแกร่งและโหดแบบเค้าจะมีโมเม้น ในเรื่องการทำอาหาร
"แน่นอนสิคุณผมไม่ได้ทำเป็นอย่างเดียวน่ะ มันยังอร่อยด้วย คุณรีบไปอาบน้ำเถอะ ''
ผมบอกกับเธอเพราะวันนี้ผมรู้ใจตัวเองจึงอยากจะเปิดโอกาส พาใครเข้ามาอีกครั้ง ผมจึงอยากจะใช้วันนี้เป็นโอกาส ที่ดี
เมื่อเห็นว่าเธอเดินเข้าไปในห้องน้ำผมจึงรีบล้วงหยิบมือถือ โทรหาพี่ใหญ่
''ฮัลโหลว่างัยเซ็น ''
น้ำเสียงหนาปลายสายเอ่ยรับ พร้อมกับรอฟังสิ่งที่เซ็นจะพูด
''วันนี้ผมอยากจะขอลางานสักวันครับพี่ ''
ผมพูดจบพี่ใหญ่ก็หัวเราะออกมาเบาๆ
''เอาสิว่ะ พักผ่อนให้เต็มที่ไอ้น้องชาย ไม่ต้องกังวลเรื่องงานที่นี่ให้ไอ้พวกนี้มันจัดการไป ละกัน ''
หลังจากพี่ใหญ่ตอบตกลง เสียงประตูห้องน้ำก็เปิดออกผมเลยรีบกดวางสาย หลังจากเอ่ยขอบคุณ พี่ใหญ่ เสร็จ
''คุยกับใครหรอคะ'
'ฉันเผลอเอ่ยถามด้วยความอยากรู้ แต่เมื่อเห็นสีหน้าลำบากใจของเค้าที่จะเอ่ยตอบฉัน จึงยิ้มจางๆ แล้วเดินมานั่งลงที่โต๊ะทานอาหาร
"พี่ใหญ่ของผมห่นะผมโทรไปลางานวันนี้ผมจะพาคุณไปเที่ยว "
เมื่อผมพูดจบใบหน้าขาวนวลของเธอก็ยิ้มจนแก้มปริ ผมรู้สึกดีอย่างมากที่ได้เห็นรอยยิ้มแบบนั้นของเธอ
"ขอบคุณนะคะ "
ฉันไม่มีอะไรตอบแทนเค้านอกจากคำว่าขอบคุณ ชีวิตนี้ฉันไม่เคยรักใครมาก่อนหวังเพียงว่าเค้า จะเป็นคนๆ นั้นที่ทำให้ฉันรักจนไม่ต้องการสิ่งใดอีก
"แล้วเรื่องเมื่อคืนคุณ!!โอเครึเปล่า"
ผมตัดสินใจที่จะเอ่ยถามเธอทว่าเมื่อเธอได้ยิน มือเรียวที่ถือตะเกียบก็หยุดฉับพลันพร้อมกับแก้มที่แดงระเรื่อราวกับคนแพ้อาหาร หรือว่าผมจะถามเธอตรงไปนะ ผมครุ่นคิดมองเธออย่างกังวล
''ก็โอเคดีค่ะ ''
ฉันเอ่ยตอบสั้นๆ เพราะรู้สึกเขินจนแทบจะ กรี๊ดออกมา เค้าถามตรงๆ แบบนี้ฉันควรจะตอบยังงัยละ ทว่าเมื่อเค้าได้ยินคำตอบของฉัน ก็ยิ้มจางๆ ฉันจึงต้องเปลี่ยนคำตอบใหม่ เพื่อรักษาน้ำใจ
''มันโอเคมากๆๆ เลยละค่ะ!!
หลังจากที่หญิงสาวเอ่ยคำตอบนั้นใบหน้าหล่อเหลาก็แอบขบขันเธอเบาๆ ที่เธอดูเหมือนจะโก๊ะแบบสุดๆ ก่อนที่ทั้งคู่จะรีบก้มหน้าทานอาหารต่อ
ภาพประกอบนิยาย แบบไม่เซ็นเซอร์ ดีได้ที่ทวิตเตอร์นะคะ คอมเม้นท์บอกหนูหน่อยย มันเป็นตาสนุกบ่ ><
Twitter : @Nammwannyy
อย่าลืมกดหัวใจ + เพิ่มเข้าชั้นนะคะ