ตอนที่ 5 - ฉันจะหย่ากับเธอ
1641 คำ
5
ฉันจะหย่ากับเธอ
ปลื้มถูกจ้องมองจากสายตาของคนทั้งคู่ คนหนึ่งมองเธออย่างไม่เข้าใจ ในขณะที่อีกคนมองเหมือนอยากจะกินเลือดกินเนื้อเธอเต็มทน
แต่แล้วไงใครแคร์ ต่อให้เขาจะอยากจะกินเลือดกินเนื้อเธอแค่ไหนเขาก็ทำไม่ได้อยู่ดี
“พูดแบบนี้หมายความว่ายังไง”
นางแบบสาวหยัดตัวลุกขึ้นเผชิญหน้า เห็นตั้งแต่ตอนอัทธ์มองเธอที่เดินเข้ามาในร้านแล้ว เซ้นส์ของผู้หญิงมันบอกเธอว่าเขารู้จักผู้หญิงคนนั้น ไม่ว่าจะมองด้วยสายตาแบบไหน แต่ณิชาเชื่อว่ามันมีอะไรที่มากกว่านั้น
“ฉันถามว่าเธอหมายความว่ายังไง”
ณิชาใจร้อนจนเกือบจะกระชากแขนคนตรงหน้า ขยับความสัมพันธ์กับอัทธ์ให้อยู่ในสถานะที่ชัดเจน ได้เป็นเมียที่ถูกต้องของเขา ให้แม่ของเขายอมรับเธอมันก็ยากมากพออยู่แล้ว หากมีเรื่องผู้หญิงคนอื่นเข้ามาปะปน เธอเชื่อว่าทุกอย่างมันจะยากมากกว่านี้แน่
“ผู้ชายที่นั่งอยู่กับคุณได้พูดถึงฉันอยู่หรือเปล่าล่ะคะ”
ปลื้มย้อนถามอย่างใจเย็นและสบตากันตรงๆ เธอคงรู้สึกเห็นใจและรู้สึกผิดมากๆ หากเข้ามาพรากคนสองคนให้แยกจากกัน แต่ในเมื่อผู้หญิงคนนี้ไม่ได้จริงใจและมีความต้องการอื่นมากไปกว่าการรักกันและอยากดูแลกันจริงๆ เธอก็ไม่จำเป็นต้องรู้สึกผิด
“ฉันกำลังถามเธอ”
ครั้งนี้ณิชาเผลอกระชากแขนของปลื้ม และตอนนั้นไม่ได้มีแค่อัทธ์ที่ลุก แต่ผู้ชายอีกคนที่มองทุกอย่างอยู่ตลอดเวลาก็ลุกขึ้นแล้วเดินเข้ามาเช่นกัน
“มีอะไรหรือเปล่าปลื้ม”
อลันเดินมาหยุดเคียงข้างคนที่เขาห่วงใยก่อนจะมองไปยังหนุ่มสาวทั้งสองที่อยู่ฝั่งตรงข้ามกัน หากสองคนนี้รังแกเธอ เขาไม่ยอมแน่ๆ
“ปลื้มรู้จัก?”
คนที่ปลื้มมองว่าเป็นพี่ชายถามอีกครั้ง และเห็นว่าเธอมองหน้าผู้ชายอีกคนมากกว่าผู้หญิงที่เหมือนจะมีเรื่องกัน
“รบกวนคุณอัทธ์จัดการเรื่องนี้ให้ปลื้มด้วยนะคะ เพราะถ้าคุณไม่ยอมจัดการ ปลื้มจะเป็นคนจัดการเรื่องนี้เอง”
บอกกับคนที่มีชื่อในทะเบียนสมรสก่อนจะหันมายิ้มให้อลัน ไม่ให้ค่า และไม่จำเป็นต้องสนใจผู้หญิงคนนั้นเพราะเขาไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับเธอ
“ไปกินข้าวกันเถอะค่ะ ปลื้มหิวแล้ว”
ปลื้มวางมือแตะแขนอลันแล้วเดินผละออกมาจากตรงนั้นก่อน แว๊บหนึ่งที่อลันมองอัทธ์ คิ้วดกเข้มขมวดเข้าหากันอย่างสงสัย แต่ก็ยอมหมุนตัวกลับไปหาปลื้มใจแต่โดยดี
“สั่งอาหารหรือยังคะ อยากกินผัดผักบุ้งฝอยแบบในคลิปที่พี่เคยส่งให้”
ก่อนหน้านี้อลันจะส่งคลิปการทำอาหาร คลิปการโปรโมตอาหารของร้านต่างๆ หรืออาหารที่ถูกรีวิวจากอินฟลูดังๆ มายั่วเธอตลอด หากเมนูใดโดนใจหรือเธอชอบ รุ่นพี่ก็มักจะชวนไปทานด้วยกันอยู่เสมอ
“ปลื้มรู้จักผู้ชายคนนั้น?”
อลันมองเลยไปที่ผู้ชายคนนั้น เป็นจังหวะที่ผู้ชายคนนั้นหันมามองเขากับปลื้มเช่นกัน
ผู้ชายด้วยกันมันดูกันออก ไม่เคืองเขาก็เคืองปลื้ม มีสองอย่างเลย!
“ปล่อยเรื่องไร้สาระไปเถอะค่ะ ปลื้มหิวแล้ว”
“ผัดผักบุ้งฝอยที่อยากกินสั่งไว้ให้แล้ว พี่สั่งเมนูที่ปลื้มชอบไปแล้วสามอย่าง ถ้าอยากกินอะไรเพิ่มเติมก็ค่อยสั่งเพิ่ม ทีนี้จะตอบพี่ได้หรือยังว่ารู้จักผู้ชายคนนั้นใช่ไหม”
ปลื้มใจสบตากับคนที่มองเธอเพื่อรอคำตอบ และเธอเลือกที่จะพยักหน้ารับเพราะมันไม่มีความจำเป็นที่เธอจะต้องปิดบังเรื่องนี้
“ลูกชายของเพื่อนแม่… เขาคือคนที่ปลื้มจดทะเบียนสมรสด้วยค่ะ”
“ผู้ชายคนนั้นเหรอ? แล้วที่เขานั่งอยู่กับผู้หญิงคนอื่นมันหมายความว่ายังไง มีปลื้มแล้ว และยังมีผู้หญิงคนอื่นด้วยน่ะเหรอ”
“ปลื้มให้เขาเคลียร์กับผู้หญิงคนนั้นแล้วค่ะ เมื่อกี้พี่ลันก็ได้ยิน”
“แม่ปลื้มรู้เรื่องนี้หรือเปล่า แล้วแม่ของเขารู้เรื่องนี้ไหม”
“ไม่ต้องเอาเรื่องนี้ไปบอกแม่นะคะ หมายถึงเรื่องที่เจอวันนี้ ส่วนปัญหาอย่างอื่นปลื้มเคลียร์ได้ค่ะ”
“มันไม่ใช่เรื่องเล็กๆ นะปลื้ม ผู้ชายที่มีภรรยาอยู่แล้วไม่ควรไปไหนมาไหนกับผู้หญิงคนอื่นสองต่อสองแบบนั้น และสายตาที่พวกเขามองกัน พี่ว่าไม่ใช่แค่เพื่อน”
อลันสบตากับคนตรงหน้านิ่ง เขาไม่ยอมให้ใครมาเอาเปรียบเธอ ทำร้ายเธอ ไม่ว่าจะทั้งทางร่างกาย จิตใจหรือแม้แต่ความรู้สึกก็ตาม
“เขาเคยชอบกันมาก่อนค่ะ”
“ก็ถ้าเขามีคนที่ชอบอยู่แล้วทำไมเขาไม่แต่งงานกับผู้หญิงคนนั้น ทำไมต้องเป็นปลื้ม”
“เอาเป็นว่าปลื้มมีเหตุผลของปลื้มแล้วกันนะคะ ผู้ใหญ่เองก็มีเหตุผล และต่อให้เขาจะเคยคบใครหรือเคยชอบใครมา วันนี้ปลื้มก็ไม่เปลี่ยนใจค่ะ ปลื้มเต็มใจเดินเข้ามาอยู่ในจุดนี้ ปลื้มมีเหตุผลจริงๆ ค่ะพี่ลัน”
อลันถอนลมหายใจออกมาอย่างคิดหนัก มาเจอแบบนี้เขาไม่สบายใจเลย ตั้งแต่รู้ว่าเธอต้องมีเจ้าของ แค่นั้นหัวใจของเขามันก็ยันเยินมากพอแล้ว มาเจอแบบนี้มันยิ่งทำให้เขาเป็นห่วงเธอมากกว่าเดิม
ปลื้มหันกลับไปมองชายหญิงที่นั่งอยู่อีกโต๊ะ จากภาพที่เห็น เหมือนสองคนนั้นกำลังมีปัญหากัน และสาเหตุคงไม่พ้นเรื่องที่เธอทิ้งไว้เมื่อสักครู่ ณิชาก้าวออกจากร้านไปก่อน วินาทีที่อัทธ์จะตามออกไปเขาหันกลับมามองเธออย่างไม่พอใจ รู้เลยว่าถ้ากลับบ้านแล้วเจอกันที่บ้าน เขาเล่นงานเธอแน่ๆ
แต่เธอเชื่อว่าเธอรับมือได้ ระหว่างเขากับผู้หญิงคนนั้นแค่ให้ทุกอย่างมันจบ ต่อให้เขาจะร้ายกับเธอยังไงเธอจะหาวิธีรับมือเอง
•••
ปลื้มกลับมาถึงบ้านในช่วงห้าโมงกว่า ตอนนี้เธอมีสตูดิโอที่เป็นห้องเสื้อเล็กๆ ที่ต้องดูแลและเป็นแหล่งที่มาของรายได้ รายได้พอเลี้ยงปากเลี้ยงท้องให้อยู่ได้แบบไม่ลำบาก กำลังคิดอยู่ว่าหากอยู่ในช่วงที่คุณป้าอัญญาต้องรักษาตัวตามขั้นตอนการรักษาเธอจะจ้างคนไปดูแลที่นั่นแทนเธอ อย่างน้อยๆ ก็เพื่อตอบแทนกับทุกสิ่งทุกอย่างที่คุณป้าเคยช่วยเหลือครอบครัวเธอ
“คุณปลื้ม กลับมาแล้วเหรอคะ”
ปลื้มยิ้มให้กับป้าบัวที่ทักทายเธอทันทีที่ก้าวขาเข้ามาในบ้าน
“คุณแม่ล่ะคะ”
“คุณหญิงพักอยู่ด้านบนค่ะ ประมาณทุ่มนึงจะลงมาทานข้าวค่ะ”
“โอเคค่ะ งั้นปลื้มขอขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนแล้วเดี๋ยวลงมาช่วยป้าบัวเตรียมมื้อเย็นนะคะ”
“ได้ค่ะคุณปลื้ม”
ปลื้มใจยิ้มให้แม่บ้านอาวุโสก่อนที่สายตาจะมองไปเห็นเข้มที่วุ่นวายอยู่หลังครัวเหมือนกำลังทำอะไรสักอย่าง
เข้มเผลอหันมาสบตาเธอพอดีแล้วยิ้มแห้ง เห็นแบบนั้นคือรู้เลยว่าคนที่เธอไม่อยากเจอกลับบ้านแล้ว เธอเตรียมตั้งรับความร้ายกาจของเขาได้เลย
แกร๊ก~
มือเรียวปลดล็อกประตูและก้าวเข้าห้อง ทันทีที่ดันประตูให้ปิดลง น้ำเสียงเกรี้ยวกราดก็สาดกระแทกเข้ามาทันที
“ฉันจะหย่ากับเธอ!”
ร่างสูงก้าวฉับเข้ามายืนเผชิญหน้า หน้าตึง ตาแข็ง เอาเรื่องเธอราวกับเธอทำเรื่องที่มันผิดมหันต์มาหมาดๆ
“ปลื้มก็กำลังคิดเรื่องนี้อยู่เหมือนกันค่ะ”
ทันทีที่เธอตอบกลับเขากลับชะงัก คิ้วขมวดเข้าหากันทันที
“กลัวฉันแฉเรื่องเธอกับผู้ชายคนนั้นอ่ะดิ นี่เหรอผู้หญิงที่แสนดีที่แม่ฉันเลือก โคตรดูคนผิด”
“ปลื้มไม่ได้กลัวเรื่องนั้นเลยค่ะ ไม่กลัวแม้แต่นิดเดียว”
“ปากดี เธอคิดว่าหน้าอย่างฉันเอาภาพจากกล้องวงจรปิดที่ร้านอาหารมาประจานเธอกับชู้ไม่ได้เหรอ”
“ที่ร้านอาหารไม่มีปลื้มกับชู้ค่ะ แต่คุณกับชู้น่ะไม่แน่”
อัทธ์กัดฟันกรอด ข่มอารมณ์โกรธจนเลือดขึ้นหน้า
“ไหนว่าคิดเรื่องหย่าไง ไปหย่ากันเลย อย่าดีแต่พูด หย่าให้มันจบๆ”
“ปลื้มกำลังใช้เวลาคิดทบทวนค่ะ ถ้าปลื้มยอมหย่าดีๆ คุณคงเสียสินสมรสให้ไม่เท่าไหร่ แต่ถ้าปลื้มฟ้องหย่าเพราะคุณมีชู้ ปลื้มคงเรียกร้องได้ตามสบาย ยิ่งคุณควงผู้หญิงคนนั้นอย่างเปิดเผย ฟ้องจนคุณหมดตัวปลื้มยังทำได้เลย”
“นี่เธอ!”
“เลิกยุ่งกับผู้หญิงคนนั้นเถอะค่ะ ปลื้มไม่ต้องการคำว่าเมียหลวงเมียน้อย ปลื้มต้องการเป็นเมียแค่คนเดียว”
“เธอหรือเปล่าที่เป็นเมียน้อย!”
เขาอาจจะพูดเพื่อเอาชนะ แต่คนฟังถึงกับหน้าชา
“คืนนั้นใครกันคะที่บอกว่าไม่มีใคร ใครคะที่บอกปลื้มว่าชีวิตนี้ไม่เหลือใครเลย”
ปลื้มย้อนถาม โคตรพยายามควบคุมตัวเองให้ยังนิ่งอยู่แบบนั้น
“ทนหน่อยเถอะค่ะ คุณไม่รักปลื้มก็ไม่เป็นไร แค่ช่วยซื่อสัตย์ทั้งต่อหน้าและลับหลัง ถ้าคุณทำได้และในอนาคตคุณยังอยากหย่า ปลื้มจะยอมไปหย่าให้คุณ”
——————————-
กดไลก์ + คอมเมนต์ + กดติดตาม
เท่ากับกำลังใจงับ
***เนมอ่านทุกคอมเมนต์เลยค่ะ***
- ผู้เขียน
