บทที่ 3
1916 คำ
ใต้อาณัติอัศวิน บทที่ 3
เย็นวันต่อมาที่.. Knight's Night (อัศวินยามค่ำคืน)
อัศวินทุ่มเทให้กับที่นี่มาก ถ้าเขาไม่มีเหตุจำเป็นอะไรจริงๆ ก็จะอยู่ที่นี่ตลอดจนคลับปิด
เพื่อนของเขามีมากหน้าหลายตา แต่ละคนก็ไม่ธรรมดาแถมบางคนมียศตำแหน่ง นั่นเพราะเขาเล็งเห็นว่าถ้าคบเพื่อนที่สามารถหนุนนำกันได้ก็จะช่วยเวลาที่ตัวเองต้องการความช่วยเหลือ นอกจากกันต์ธีร์เจ้าของโชว์รูมเขายังมีเพื่อนเป็นรองสารวัตรที่ชื่อนพเก้า รวมถึงหมอและนักธุรกิจ
"ทรายมาพบฉันหน่อย"
"ค่ะ" ทรายก็คือผู้จัดการร้านของที่นี่ เป็นคนที่อัศวินไว้ใจให้ดูแลแทนเวลาที่เขาไม่อยู่ และทรายก็คือแม่เลี้ยงเดี่ยว สามีเก่าของเธอนอกจากไม่ช่วยทำมาหากินแล้วยังทำร้ายร่างกายเธอเลยเลิก ทีแรกฝ่ายชายก็ไม่ยอมเลิกหรอกก็ได้อัศวินนี่แหละที่ช่วย ทรายเลยทุ่มเททั้งแรงกายแรงใจช่วยงานที่นี่
"อีกวันสองวันจะมีพนักงานใหม่เข้ามาทำงานที่นี่นะ คนหนึ่งชื่อมะนาวเคยทำงานที่ It'is Club เป็นรองหัวหน้าที่นั่น"
"แล้วคุณอัศวินจะให้เธอรับตำแหน่งไหนคะ"
"ที่นี่ยังไม่มีหัวหน้าใช่ไหม"
"ใช่ค่ะ" ที่จริงที่นี่ยังไม่เคยมีหัวหน้า เพราะงานทุกอย่างทรายเป็นคนรับผิดชอบ อัศวินไม่ชอบให้มีหลายส่วน ให้ดูแลคนเดียวไปเลย
"ถ้ามะนาวมาก็ให้เป็นหัวหน้าแล้วกัน"
"ได้ค่ะ" มันเป็นคำสั่งทรายก็ต้องรับทราบและทำตาม "แล้วอีกคนล่ะคะ"
"อีกคน.." พอคิดถึงอีกคนเขาก็แอบมีรอยยิ้ม แต่รอยยิ้มนั้นแฝงไว้ด้วยความเจ้าเล่ห์แสนกลยังไงไม่รู้ "อีกคนให้เป็นผู้ช่วยของหัวหน้า"
"ให้เป็นรองหัวหน้าใช่ไหมคะ"
"ไม่ต้อง ให้เป็นแค่ผู้ช่วยพอ"
"ค่ะ.. ว่าแต่อีกคนชื่ออะไรคะ"
"ญาดา"
"ค่ะ"
หลังจากรับเรื่องเสร็จแล้วทรายก็กลับมาจัดการทำแบบแผนไว้ เพราะถ้าที่นี่มีหัวหน้างานเพิ่มขึ้นมาก็ต้องมอบงานให้ทำ และยังมีผู้ช่วยของหัวหน้าเพิ่มมาอีก สองตำแหน่งนี้ยังไม่เคยมีทรายเลยต้องแบ่งงานไว้ให้ก่อนเพราะถ้าพวกเธอเข้ามาจะได้รับหน้าที่นั้นต่อเลย
"จับกลุ่มคุยอะไรกันทำไมไม่ไปดูแลลูกค้า" มองออกมาเห็นพนักงานจับกลุ่มคุยกันทรายเลยต้องเดินออกมาต่อว่าให้
"พี่ทรายคะ ได้ยินว่ามินนี่แต่งงานกับคุณหมอเพทายเจ้าของเพทายเจ้าพระยาหรือคะ" มินนี่เคยเป็นพนักงานเสิร์ฟที่นี่ และไม่ค่อยถูกกับรัชนกที่เป็นพนักงานเสิร์ฟแถมยังเป็นขาใหญ่ด้วย
"ใช่"
"อะไรจะวาสนาดีขนาดนั้น แล้วทีเราทำไมยังคงเสิร์ฟอยู่แบบนี้ล่ะ" รัชนกกับมินนี่เหมือนจะเป็นเจ้ากรรมนายเวรกันแต่ชาติปางไหน เวลาพูดคุยกันก็ไม่ค่อยจะดีกันมาก ยิ่งอีกฝ่ายไปได้ดิบได้ดีรัชนกก็รู้สึกอิจฉา
"แข่งบุญแข่งวาสนามันแข่งกันยาก พวกเรามีงานทำเลี้ยงปากเลี้ยงท้องได้ก็ดีเท่าไรแล้ว ไปทำงาน!"
"ทำไมคนพวกนี้วาสนาดีจังวะจันทร์เจ้าขาก็ได้แต่งงานกับหมอแถมยัยมินนี่ยังแต่งงานกับหมอเจ้าของโรงพยาบาลอีก" สิ่งที่รัชนกไม่รู้คือหมอทั้งสองคนเป็นพี่น้องกัน
"สวัสดีค่ะ"
"สวัสดีค่ะมากี่ท่านคะ" รัชนกที่กำลังเซ็งๆ อยู่เดินออกมาก็เห็นลูกค้า เลยปรับสีหน้าไม่ทันยังบูดบึ้งอยู่
"ฉันชื่อมะนาวค่ะ จะมาทำงานที่นี่"
"ที่นี่ยังไม่เปิดรับพนักงานหรอก แต่สวยๆ แบบเธอถ้าจะมา Entertain ลูกค้าก็คงได้"
ถึงแม้อีกฝ่ายจะพูดเหมือนมะนาวไม่มีน้ำ แต่พอได้ยินพูดว่าเธอสวยมะนาวก็รู้สึกดีขึ้นมาได้ "คุณอัศวินบอกให้ฉันมาทำงานที่นี่ค่ะ"
"คุณอัศวินเหรอ เธอรู้จักคุณอัศวินได้ยังไง?"
"เรื่องนั้นคุณคงต้องถามคุณอัศวินเองแล้วล่ะค่ะ ฉันขอเข้าไปพบคุณอัศวินหน่อยนะคะ"
"ตามมา" รัชนกปรายหางตามองดูมะนาวทีแรกก็มองเต็มตาอยู่หรอก อย่าบอกนะว่าเป็นเด็กของคุณอัศวิน แต่คุณอัศวินไม่นิยมให้เด็กเข้ามาทำงานที่นี่นี่
ก่อนที่จะไปหาคุณอัศวินรัชนกก็พามะนาวมาที่ห้องของทรายก่อน
"เราเองเหรอที่ชื่อมะนาว เห็นคุณอัศวินบอกว่าอีกวันสองวันไม่ใช่เหรอ"
"สวัสดีค่ะ พอดีว่าอยู่บ้านก็ไม่มีอะไรทำมะนาวเลยอยากเริ่มงานวันนี้ค่ะ"
"พี่ชื่อทรายนะเป็นผู้จัดการที่นี่"
"ค่ะพี่ทราย"
"คุณอัศวินให้เราเป็นหัวหน้า"
"หัวหน้าหรือคะ?"
"หัวหน้าเลยเหรอ??" รัชนกยังคงแอบฟังอยู่ใกล้ๆ แต่พอทรายได้ยินเสียงรัชนกแว่วมาจากประตูที่ปิดไม่สนิทเลยหันมองไปดู "ขอโทษค่ะ" รัชนกรีบปิดประตูแล้วก็เอาเรื่องนี้ไปกระจายต่อ
"เราพร้อมทำงานวันนี้เลยใช่ไหม"
"ใช่ค่ะ" รู้สึกตื่นเต้นยังไงไม่รู้ที่ทำงานเดิมเป็นแค่รองหัวหน้า แต่มาที่นี่ได้เป็นหัวหน้าเลยเหรอ ทำไมคุณอัศวินดีกับเราแบบนี้เนี่ย
หลังจากรับงานกับทรายแล้วมะนาวก็ไปจัดโต๊ะทำงานของตัวเอง ..ดีใจจังมีโต๊ะทำงานเป็นของตัวเองด้วย ถึงแม้ว่าโต๊ะทำงานของเธอจะอยู่ตรงแคชเชียร์ มันก็ถือว่าสุดยอดแล้ว
อัศวินเดินผ่านมาทางนี้มองไปเห็นว่ามะนาวกำลังจัดโต๊ะทำงานอยู่เลยแวะเข้ามาดู
"เรามาเริ่มงานวันนี้เลยเหรอ"
"สวัสดีค่ะคุณอัศวิน"
"ทำไมไม่พักอีกสักวันสองวันล่ะ"
"อยู่บ้านก็ไม่มีอะไรทำค่ะ"
"ทรายบอกงานเราแล้วใช่ไหม"
"บอกแล้วค่ะ"
ตอนที่มะนาวคุยกับอัศวินอยู่พนักงานที่เพิ่งรู้เรื่องก็มองให้ความสนใจมาก อยากรู้ว่าแม่มะนาวคนนี้คือใคร ทำไมเข้ามาทำงานถึงได้เป็นหัวหน้าเลย ทั้งๆ ที่ที่นี่ไม่เคยมีหัวหน้ามาก่อน
"ถ้างั้นก็ตั้งใจทำงานนะฉันบอกกับอิฐแล้วล่ะว่าเราจะมาทำงานที่นี่"
"แล้วคุณอิฐว่ายังไงบ้างคะ"
อิฐก็คือลูกพี่ลูกน้องของอัศวินที่เป็นเจ้าของสถานบันเทิงอยู่ทางภาคเหนือที่มะนาวทำงานอยู่ และอิฐก็คือคนที่นายหัวภูเบศแนะนำให้มะนาวรู้จัก หวังให้ทั้งสองได้คบหาดูใจกัน แต่อิฐดันให้มะนาวมาเป็นแค่พนักงานในสถานบันเทิง มะนาวเลยถอดใจมาทำงานที่นี่ดีกว่าเผื่อจะมีอนาคตมากกว่าอยู่ที่นั่น
"อิฐก็ไม่ได้ว่าอะไรนี่"
คำตอบของอัศวินทำให้มะนาวรู้สึกน้อยใจมาก ถ้าไม่สนใจเราแต่ทีแรกรับเรามาจากเจ้านายเก่าเราทำไมล่ะ แต่ก่อนมะนาวเคยทำงานที่ไร่ของนายหัวภูเบศ ((เรื่องของนายหัวภูเบศอยู่ในเรื่อง พันธะ(รัก)เมียบำเรอนะคะ))
การทำงานคืนแรกผ่านไปด้วยดีจะว่าดีก็ไม่มากเพราะเหมือนพนักงานเสิร์ฟหรือแม้แต่สาวเอนเตอร์เทนของร้านเหมือนจะไม่ให้ความร่วมมือกับมะนาวเลย
เย็นวันต่อมา..
"คุณญาดา?" มะนาวลงรถแท็กซี่มาก็เห็นญาดายืนอยู่หน้าอัศวินยามค่ำคืน
"คุณมะนาว?" เรื่องที่มะนาวมาทำงานที่นี่ญาดาก็ยังไม่รู้
"คุณญาดามาทำอะไรที่นี่คะ"
"คุณอัศวินบอกให้ฉันมาทำงานที่นี่ค่ะ"
"อ้าวหรือคะ ถ้างั้นตามฉันเข้ามาข้างในสิคะ"
"?" ทำไมมะนาวถึงทำเหมือนว่าคุ้นชินกับที่นี่ล่ะ
ญาดาเดินตามมะนาวเข้ามาด้านในก็มาเจอกับคู่ปรับเก่าตอนที่ญาดามาที่นี่ครั้งแรกกับจันทร์เจ้าขา คู่ปรับคนนี้ก็คือขาใหญ่ของที่นี่นั่นเอง
"นี่เธอมาทำไมที่นี่!" รัชนกจำญาดาได้ทันทีเพราะวันนั้นทั้งสองมีเรื่องกันจนถูกอัศวินเรียกเข้าไปปรับทัศนคติใหม่
โอ๊ยเราลืมเรื่องนี้ไปได้ยังไง ถ้ามาทำงานที่นี่ก็ต้องเจอกับแม่นี่น่ะสิ เปลี่ยนใจยังทันไหมเนี่ย
"เธอชื่อญาดาใช่ไหม" ทรายเข้ามาเห็นพอดีเลยคิดว่าต้องเป็นผู้หญิงที่ชื่อญาดา
"ใช่ค่ะ" ญาดาก็สงสัยอยู่หรอกทำไมพี่คนนี้ถึงรู้จักเธอ
"คุณอัศวินฝากงานไว้ให้เราแล้วล่ะ พี่ชื่อทรายเป็นผู้จัดการที่นี่นะ"
"สวัสดีค่ะ" ผู้จัดการที่นี่เป็นผู้หญิงเหรอ
"คุณอัศวินให้เราทำงานกับมะนาวนะ"
ห๊ะ? มะนาวก็ทำงานที่นี่เหรอ??
"เราจะเป็นผู้ช่วยของมะนาว ส่วนงานที่เหลือก็ให้มะนาวเป็นคนจัดการให้เราแล้วกัน"
ให้เราเป็นผู้ช่วยเนี่ยนะ แถมยังเป็นมะนาวด้วย ตกลงไอ้บ้าอัศวินจะช่วยเราหรือช่วยมะนาวกันแน่เนี่ย "แล้วคุณอัศวินล่ะคะ"
"เดี๋ยวก็คงเข้ามา" ทรายมองมะนาวและญาดาสลับกันไปมาผู้หญิงสองคนนี้ถือว่าหน้าตาดีมากเลยแหละ แล้วคนไหนคือคนพิเศษของคุณอัศวินล่ะ เพราะอัศวินไม่เคยฝากงานให้ใคร แถมยังตั้งตำแหน่งใหม่ขึ้นมาเพื่อผู้หญิงสองคนนี้โดยเฉพาะ แต่จะว่าไปคนที่ได้ตำแหน่งสูงน่าจะใช่ ทรายเลยมองดูมะนาวเป็นพิเศษ
"คุณอัศวิน!" ญาดามองไปเห็นอัศวินเดินเข้ามาเลยรีบเดินเข้าไปหาเขา
ที่จริงอัศวินเห็นตั้งแต่แรกแล้วล่ะ พอเธอเดินเข้ามาเขาก็แกล้งเดินเลี่ยงไปทางอื่นเหมือนว่ายังไม่เห็น
"คุณอัศวิน!" เสียงญาดาตะโกนเรียกจนพนักงานที่กำลังเตรียมสถานที่รับลูกค้าอยู่หันมามองแทบเป็นตาเดียว
"อ้าว.. คุณมาแล้วเหรอ" อัศวินมองกวาดไปรอบๆ เพราะลูกน้องหันมองมาทางเขาแทบจะทุกคน
"คุณทำอะไร บอกให้ฉันมาทำงานที่นี่แล้วทำไมต้องให้.." กำลังจะเอ่ยชื่อมะนาวขึ้นมา แต่ถึงไม่เอ่ยคิดว่าอัศวินคงรู้ว่าเธอหมายถึงใคร
"เข้ามาคุยกันในห้องก่อนสิ"
ญาดาไม่รอช้าเดินตามเขาเข้าไปในห้องทำงาน
"ไหนคุณบอกว่าจะช่วยฉันแล้วทำไมมะนาวถึงมาทำงานที่นี่" เธอรู้ว่าก่อนหน้ามะนาวไม่ได้ทำงานที่นี่ เพราะเคยได้ยินว่ามะนาวทำงานที่สถานบันเทิงทางภาคเหนือ
"ตกลงจะให้ช่วยหรือจะมาข่มขู่ทำไมน้ำเสียงมันดูแปลกๆ"
"คือ.." เราใส่อารมณ์เกินไปเหรอ "ฉันรู้ว่าผู้หญิงอีกคนที่คุณพูดถึงก็คือมะนาว แต่คุณตกลงจะช่วยฉันแล้วนี่ทำไมต้องให้มะนาวมาทำงานที่นี่ด้วย"
"ถ้าจะให้ฉันช่วยเธอต้องพูดเพราะๆ กับฉันสิ"
"คุณอัศวินคะ"
"......" อัศวินไม่ทันตั้งตัว อยู่ดีๆ เธอก็เปลี่ยนท่าที แถมไม่ได้เปลี่ยนแค่น้ำเสียงยังทำสีหน้ายั่วยวนอีก
"คุณตกลงว่าจะช่วยฉันแค่คนเดียวใช่ไหมคะ" นิ้วเรียวกรีดลงร่องหน้าอกอีกฝ่ายแล้วก็ลากต่ำลงมาจนหยุดอยู่ที่หัวเข็มขัดกางเกง
เอื้อก~ เสียงกลืนน้ำลายลงคอดังเอื้อกจนลูกกระเดือกสั่นและปฏิกิริยานี้ญาดาก็สังเกตเห็น แต่แทนที่เธอจะหยุดกลับใช้นิ้วที่วางนิ่งอยู่กับหัวเข็มขัดสอดเข้าไปด้านใน..
- ผู้เขียน
