บทที่ 4

1406 คำ
ใต้อาณัติอัศวิน บทที่ 4 "ทำอะไรของเธอ" อัศวินจับมือของญาดาออกมา และสิ่งที่เขาทำมันก็ทำให้ญาดารู้สึกเชื่อใจผู้ชายคนนี้ขึ้นมาได้ ..ใช่แล้วเมื่อสักครู่ที่เธอทำไปเพื่อลองใจอัศวิน และด่านแรกอัศวินก็ทำให้เธอเชื่อใจได้ว่าเขาจะไม่หาผลประโยชน์จากร่างกายของเธอ แต่ไก่อ่อนแบบเธอนี่หรือจะทันเสือร้ายอย่างเขา เพราะเขารู้ว่าที่เธอทำเมื่อสักครู่เพื่อลองใจ ถ้าเขาฉวยโอกาสนี้นั่นหมายถึงเธอจะหมดความไว้เนื้อเชื่อใจในตัวเขาในทันที "เธอคงสงสัยใช่ไหมล่ะว่าทำไมฉันต้องให้มะนาวเป็นหัวหน้าแล้วเธอเป็นแค่ผู้ช่วย" "ใช่ค่ะคุณก็รู้ว่ามะนาวเป็นคู่แข่งฉัน" "ก็เพราะมะนาวเป็นคู่แข่งไง และเธอรู้ไหมว่าที่นี่มีการชิงดีชิงเด่นกัน" "ชิงดีชิงเด่นงั้นเหรอ?" "เธอเคยได้ยินไหมว่ายิ่งสูงก็ยิ่งหนาว ถ้าเธออยากโฟกัสแค่ให้ฉันช่วยเรื่องไอ้ธีร์ เธอก็ต้องไม่เป็นจุดเด่น ถ้าเธอเป็นหัวหน้าคนอื่นก็ต้องหมายตาเธอจะทำงานที่นี่ลำบากนะ" "คุณฉลาดจังเลยเหมาะสมแล้วที่เป็นเจ้าของกิจการใหญ่โต" อัศวินหันหลังให้เธอแล้วเดินไปที่โต๊ะทำงาน..ตอนหันหลังใบหน้าของเขาก็แฝงด้วยรอยยิ้ม แต่พอหมุนตัวกลับมาเพื่อจะนั่งเก้าอี้รอยยิ้มเมื่อสักครู่ก็หยุดลง เพราะเขาต้องทำตัวให้นิ่งไว้ "ถ้างั้นฉันก็อยู่ในห้องนี้นานไม่ได้น่ะสิคะ ป่านนี้ข้างนอกจะคิดว่าฉันเข้ามาทำไมเนี่ย" พูดจบญาดาก็รีบออกจากห้องนี้ไป ขณะที่เธอก้าวเดินสายตาของอัศวินมองตามสะโพกที่โยกส่ายไปตามจังหวะที่ก้าวเดิน ไอ้ธีร์มึงช่างไม่รู้อะไรซะเลย น่ากินขนาดนี้กูขอก่อนแล้วกัน ..ถ้าเธอเปลี่ยนคนสนใจจากกันต์ธีร์เพื่อนของเขามาเป็นเขาได้ก็คงจะดี เพราะถ้าคนที่เธอสนใจคือเขาจะจัดให้หนักแบบไม่ต้องพักต้องผ่อนกันเลยแหละ "สวัสดีค่ะคุณผู้จัดการ" "เรียกฉันว่าพี่ทรายเฉยๆ ก็ได้ค่ะ" ตอนที่ทรายคุยกับญาดาก็แอบมองไปที่ห้องของอัศวิน เพราะตอนนี้ทรายเปลี่ยนแนวความคิดแล้วทีแรกคิดว่าเป็นมะนาว แต่ดูจากสถานการณ์ตอนนี้คงจะเป็นญาดา "พี่ทรายจะให้ญาดาไปรับงานกับมะนาวเลยใช่ไหมคะ" "ใช่ค่ะ" หลังจากคุยกับทรายแล้วญาดาก็เดินตรงมาหามะนาวที่นั่งอยู่โต๊ะทำงานข้างแคชเชียร์ "ฉันมารับงานค่ะ" "ถ้างั้นญาดาเอาเก้าอี้มานั่งตรงนี้นะ เดี๋ยววันนี้เรามาจัดตารางกัน" ญาดาไม่มีโต๊ะทำงานหรอก ถ้าจะให้ช่วยทำงานคือต้องลากเก้าอี้มานั่งทำงานร่วมโต๊ะเดียวกัน และพอนั่งคุยงานกันไปได้พักหนึ่งก็ได้ยินเสียงเอะอะโวยวายจากลูกค้า มะนาวเลยรีบไปดูว่ามันเกิดอะไรขึ้น เพราะตอนนี้เธอได้รับหน้าที่ให้ดูแลพนักงานเสิร์ฟและลูกค้า แต่ถ้าเธอรับมือไม่ไหวถึงไปขอความช่วยเหลือจากผู้จัดการ "เกิดอะไรขึ้นคะ" "จะเกิดอะไรขึ้นล่ะ ก็ดูพนักงานของเธอสิทำอาหารหกโดนตัวฉัน" "ไม่ใช่แบบนั้นนะคะลูกค้าคนนี้เอามือมาจับสะโพกฉันค่ะ" "ฉันไปจับสะโพกเธอตอนไหน" "ก็เมื่อกี้ไง" "ตอนนั้นฉันขยับเก้าอี้แขนฉันไปโดนเฉยๆ" "ไม่จริงนะคะหัวหน้า ถ้าแขนโดนเขาก็ต้องรีบชักออกสิ แต่นี่เขาขยำด้วย" "ไม่เป็นไรจ้ะแถวนี้มีกล้องวงจรปิดเดี๋ยวฉันจะไปให้ฝ่ายเทคนิคเปิดกล้องให้ดู" ลูกค้าได้ยินว่ามีกล้องวงจรปิดก็เริ่มมีท่าทีแสดงออกมาให้เห็นแล้ว "แค่นี้ก็ต้องเปิดกล้องดูหรือไง" "ขอโทษนะคะพนักงานเสิร์ฟของเราไม่ใช่ว่าจะมาทำรุ่มร่ามได้ ฉันสามารถแจ้งความเอาผิดคุณได้เลยนะคะ" "ขอโทษแล้วกัน" "คุณขอโทษใช้น้ำเสียงแบบนี้หรือคะ" "มันจะอะไรนักหนาก็แค่ผู้หญิงกลางคืนทำเป็นเล่นตัวไปได้" "ถ้างั้นฉันขอแจ้งความนะคะ" มะนาวไม่พูดเปล่าหยิบโทรศัพท์ออกมา และจังหวะนั้นลูกค้าก็ปัดโทรศัพท์ออกจากมือของเธอจนตกลงไปกระทบกับพื้น ญาดาเดินเข้ามาแล้วก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา "มีอะไรหรือมะนาว" "ก็ลูกค้าคนนี้น่ะสิลวนลามพนักงานของเรา" "อ้าว.. ทำหมาๆ แบบนี้ได้ยังไง" "อ้าวอีนี่" ลูกค้าถูกด่าว่าหมา ไม่พอใจเอามากๆ ดันเก้าอี้ออกจากก้นที่นั่งอยู่จนเก้าอี้ล้มลงไป อึบ! จังหวะที่ไอ้ลูกค้าคนนั้นกำลังสะบัดมือเพื่อจะลงโทษคนปากดี ก็มีมือของใครไม่รู้ยื่นมาจับมือของมันไว้ "โอ๊ยย" "เกิดอะไรขึ้น" "คุณกันต์ธีร์?" เห็นว่าเป็นกันต์ธีร์หัวใจของญาดาเต้นแรงขึ้นมาแบบไม่รู้เนื้อรู้ตัว "ก็ลูกค้าคนนี้น่ะสิคะ ลวนลามพนักงานแถมเมื่อกี้ยังจะทำร้ายร่างกายญาดาอีก" คนที่ตอบก็คือมะนาว แต่เมื่อกี้คุณกันต์ธีร์ถามเราไม่ใช่เหรอ ทำไมต้องรีบชิงตอบก่อนด้วย ..ญาดามัวตื่นเต้นตอบไม่ทันเลยพลอยไม่พอใจมะนาวไปด้วยที่ชิงตอบก่อน "โอ๊ยยยปล่อยกูนะ!" "มีอะไรกัน" มีพนักงานไปตามอัศวิน เขาเลยรีบออกมาดูและก็เห็นว่ากันต์ธีร์กำลังมีเรื่องกับลูกค้าอยู่ และพอรู้เรื่องอัศวินก็ตำหนิมะนาวและญาดาว่าทำไมถึงไม่ตามบอดี้การ์ดของร้านมาเคลียร์ แล้วลูกค้าคนนั้นก็ถูกพาตัวไปหลังร้าน เธอไม่รู้หรอกว่าเขาจัดการกับลูกค้าคนนั้นยังไงเพราะไม่เห็นกลับออกมาอีก "มึงมาได้ยังไงวะ" หลังจากเคลียร์ปัญหาเสร็จแล้วอัศวินเลยเดินมานั่งกับกันต์ธีร์ที่โต๊ะประจำ "ผ่านมาทางนี้เลยอยากแวะเข้ามาดื่มหน่อย ว่าแต่ญาดามาทำอะไรที่นี่" กันต์ธีร์รู้แค่ว่ามะนาวจะมาทำงานที่นี่ เพราะวันนั้นตอนนั่งรถมาด้วยกันมะนาวพูดให้ฟังแล้ว "มาทำงาน" "มาทำงานเหรอ อีกสองวันมีงานมอเตอร์โชว์ เห็นว่าญาดาจะไปร่วมงานนั้นนี่" "มึงหวงก้างเหรอวะ" "หวงก้างอะไรของมึง" "มึงพูดเหมือนหวงก้างเลย" "ไอ้บ้า ก็งานมอเตอร์โชว์เป็นงานของเพื่อนกูและกูก็เป็นคนแนะนำให้" "แล้วไป" ตอนที่นั่งคุยกับกันต์ธีร์อยู่อัศวินมองไปเห็นญาดาหันมาแล้วหันมาอีกเลยกวักมือเรียกให้มานั่งด้วย ไม่ต้องให้เรียกซ้ำญาดารีบเดินตรงมาทางนี้อย่างเร็ว "ชงเครื่องดื่มเป็นไหม" เดินมาถึงอัศวินก็ถามเธอ เพราะถ้าจะให้เธอมีส่วนร่วมด้วยก็คงต้องให้นั่งชงเครื่องดื่ม "ค่ะ" ก็แค่เอาเหล้าใส่น้ำแข็งและโซดามันจะไปยากอะไรล่ะ "เธอไม่ต้องแล้ว ให้ญาดาทำ" เขาเลยหันไปบอกเด็กเอนเตอร์เทนที่กำลังนั่งบริการเครื่องดื่มอยู่ ญาดาตื่นเต้นมากที่จะได้ชงเครื่องดื่มให้กับกันต์ธีร์ แก้วที่ชงให้กันต์ธีร์เธอไม่กล้าใส่เหล้าเยอะกลัวเขาจะเมา ส่วนแก้วของอัศวินเธอใส่เต็มที่เลย "อึก?" ตอนที่อัศวินดื่มเข้าไปเกือบสำลักออกมา แต่พอมองไปดูแก้วของเพื่อนทำไมมันดูเจือจางจัง กันต์ธีร์ก็สงสัยเหมือนกันว่าเธอชงเป็นจริงเหรอ เหมือนดื่มน้ำเปล่าเลย "เปลี่ยนแก้วกัน" อัศวินขยับแก้วของตัวเองไปให้กันต์ธีร์แล้วก็หยิบของเพื่อนมายกดื่ม ญาดามองตามแก้วนั้นเธออุตส่าห์ตั้งใจชงให้คุณกันต์ธีร์ "เดี๋ยวก่อนค่ะ" แต่พอกันต์ธีร์จะดื่มแก้วนี้ญาดาก็รีบแย่งกลับมา "แก้วนี้มันเข้มข้นเกินไปค่ะ เดี๋ยวฉันชงให้ใหม่นะคะ" "ออกนอกหน้ามาก ทีชงให้เราหวังให้ตายเลยหรือไง" อัศวินได้แต่พึมพำพร้อมกับยกเหล้าแก้วนั้นขึ้นดื่มรวดเดียวจนหมด ทำยังไงจะได้กระแทกเร็วๆ วะ กูจะเอาให้ร้องขอชีวิตเลยคอยดูสิ
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม