บทที่ 5
1244 คำ
ใต้อาณัติอัศวิน บทที่ 5
"ได้ยินว่ามาทำงานที่นี่เหรอ"
"เอ่อ..ใช่ค่ะ" นี่เขาสนใจเรื่องของเราด้วยเหรอเนี่ย ตื่นเต้นจังเลย
"แล้วงานพริตตี้ที่รับไว้ล่ะ"
"ก็ยังคงทำอยู่ค่ะ"
"แล้วจะมีเวลาพักผ่อนไหม"
ถามแบบนี้เขาเป็นห่วงเราใช่ไหม
หึ..ดูทำหน้าเข้าคงปลาบปลื้มมากสินะ ..อัศวินวางแก้วเหล้าที่เพิ่งดื่มหมดลงกับโต๊ะแล้วก็ลุกขึ้น
"มึงจะไปไหนวะ"
"คุยกันไปเถอะ"
"เดี๋ยวก่อนสิ" หรือว่ามันจะโกรธเพราะวันนั้นได้ยินเพื่อนบอกจะจีบญาดาอยู่เลย
"กูจะไปดูงานหน่อย เดี๋ยวกลับมา"
"ดื่มสิคะเดี๋ยวญาดาชงให้ใหม่" ญาดาไม่ได้สนใจอัศวินเลยจะไปไหนก็ไป ดีเสียอีกจะได้มีโอกาสนั่งคุยกับคุณกันต์ธีร์สองต่อสอง
"ลืมถามเลยว่าญาดาทำงานตำแหน่งอะไรหรือ"
"ญาดาเป็นผู้ช่วยของหัวหน้าค่ะ"
"อ๋อ" ทีแรกคิดว่าเป็นเด็กเอนเตอร์เทนเสียอีก ถ้าเป็นแบบนั้นมันก็ไม่เข้าท่า
"ดูแม่เด็กใหม่คนนั้นสิ ไปนั่งหน้าสลอนคุยกับคุณกันต์ธีร์อยู่ได้"
"เมื่อกี้เห็นคุณอัศวินนั่งด้วย คุณอัศวินคงไม่ว่าอะไรหรอกมั้ง"
"ทำแบบนี้ไงถึงเสียระบบ" ตอนที่รัชนกคุยกับคำแปลงอยู่ก็เห็นมะนาวมองไปทางนั้น และพอมะนาวมองไปญาดาก็เหมือนจะใกล้ชิดกับกันต์ธีร์มากขึ้น เพราะญาดาก็เห็นสายตามะนาวมองมาเช่นกัน
"ฉันขอตัวกลับก่อนแล้วกัน" และพอญาดาเข้าใกล้ตัวเขามากเกินไปกันต์ธีร์ก็รีบขยับออก กลัวว่าเพื่อนจะเห็นแล้วไม่พอใจ
"คุณกันต์ธีร์จะกลับแล้วเหรอคะ" เราทำเกินงามไปหรือเปล่าเนี่ย เมื่อกี้จะทำประชดมะนาวแต่พอขยับเข้ามาใกล้กันต์ธีร์ก็รีบขยับออก
"ฉันมีธุระต้องไปต่อ"
"แล้วคุณกันต์ธีร์จะไปงานมอเตอร์โชว์ไหมคะ"
"ก็คงต้องไป"
"แล้วเจอกันนะคะ"
ก่อนเดินออกไปกันต์ธีร์หันมองดูหน้าญาดาที่ส่งยิ้มให้ เขาเผลอกลืนน้ำลายลงคอ ก่อนหน้าญาดาก็ทำตัวแบบนี้แหละเวลาอยู่ใกล้เขา จนบางทีกันต์ธีร์ก็มีเผลอใจบ้าง แต่พอมาถึงตอนนี้เขาก็คงต้องปล่อยเธอให้กับเพื่อนไปเพราะเพื่อนสนใจ
หลังจากกันต์ธีร์ไปแล้วญาดาก็เรียกพนักงานมาเก็บโต๊ะ แต่พนักงานก็ทำทีไม่พอใจเพราะตัวเองนั่งอยู่โต๊ะนี้เมื่อสักครู่ทำไมไม่เก็บเองล่ะ เป็นแค่ผู้ช่วยหัวหน้าก็ไม่ได้แตกต่างอะไรกับพนักงานทั่วไปเลย
ก๊อกๆ "คุณอัศวินเรียกนกเหรอคะ" ในเวลาต่อมารัชนกก็ถูกอัศวินเรียกเข้ามาในห้องทำงาน
"เรากับผู้ช่วยของหัวหน้าเคยมีเรื่องกันใช่ไหม"
"คะ?" รัชนกถึงกับหน้าเปลี่ยนสีไม่คิดว่าจะถูกเรียกมาด้วยเรื่องนี้อีก แต่เธอยังไม่ได้ทำอะไรแม่นั่นเลยนะ ก็แค่พูดนินทาเอง
"ฉันมีอะไรให้เธอช่วยหน่อย แต่เรื่องนี้เธอห้ามให้ใครรู้"
"???"
ทำงานมาจนถึงครึ่งคืนก็ถึงเวลาพัก ไม่ว่าจะทำงานกลางวันหรือกลางคืนก็ต้องมีเวลาพักเที่ยง มะนาวชวนญาดาออกไปหาอะไรทานข้างนอก เพราะแถวนี้มีร้านโต้รุ่งหลายร้าน
"ฉันไม่หิว" เราทำให้เห็นขนาดนี้แล้วมะนาวต้องเข้าใจสิว่าเราสนใจคุณกันต์ธีร์อยู่ หวังว่าจะเข้าใจนะ
"หรือญาดาจะทานข้าวในนี้เหรอ" มะนาวถามมาแล้วถ้าพนักงานทานข้าวในนี้ก็จะมีส่วนลดอาหาร แต่ก็ต้องรอตามคิวเหมือนลูกค้า
"เดี๋ยวถ้าหิวฉันก็ออกไปหากินเองแหละ"
หรือว่าญาดาไม่อยากจะคบกับเรา ต้องใช้แบบนั้นแน่เลย มะนาวหยิบเอากระเป๋าเงินแล้วก็เดินออกไปทางด้านหลังร้าน พอออกมาก็เห็นรัชนกยืนรออยู่
"จะออกไปทานข้าวหรือคะหัวหน้า"
"ใช่ค่ะ"
"หัวหน้าไม่ต้องพูดเพราะกับฉันก็ได้ใช้คำปกติเถอะ"
"คุณรัชนกก็จะออกไปทานข้าวหรือคะ"
"ใช่ค่ะ พอดีนกได้คิวแรก" เวลาพนักงานพักก็ต้องสลับกันเพราะจะทิ้งลูกค้าเลยก็ไม่ได้ โต๊ะข้างๆ ต้องดูแลลูกค้าของเพื่อนตอนที่เพื่อนไปพักด้วย "ถ้าไม่รังเกียจไปทานด้วยกันไหมคะ นกรู้ว่าร้านไหนอร่อย"
"ไม่รังเกียจหรอกค่ะ" มะนาวเลยเดินไปพร้อมกับรัชนก ส่วนเพื่อนที่ออกมาพักคิวแรกก็พูดซุบซิบนินทากันว่ารัชนกเริ่มจะเข้าหาหัวหน้าแล้วสินะ
"คุณมะนาวรู้จักกับคุณญาดามาก่อนหรือคะ"
"ก็รู้จักมาจากเพื่อนอีกทีค่ะ"
"อ๋อแสดงว่าเป็นเพื่อนของเพื่อนเหรอคะ"
"ก็ประมาณนั้นค่ะ"
"คุณมะนาวรู้จักคุณกันต์ธีร์ไหมคะ"
"รู้จักค่ะ"
"คุณมะนาวกับคุณกันต์ธีร์เป็นอะไรกันคะ"
"คุณถามทำไมคะ" ชักจะถามเยอะไปแล้วมะนาวเลยไม่สะดวกที่จะตอบ
"ขอโทษค่ะที่ถามมากไปหน่อย ฉันเห็นคุณมองคุณกันต์ธีร์และฉันก็เห็นแม่ญาดาให้ท่าคุณกันต์ธีร์ด้วย"
"อย่าพูดถึงคนอื่นแบบนี้นะคะมันไม่ดี"
"ฉันพูดอะไรผิดไปหรือเปล่าคะ คนสวยๆ แบบคุณฉันว่าเหมาะสมกับคุณกันต์ธีร์มากกว่าแม่นั่นเสียอีก" เหมือนรัชนกจะรู้ว่าอีกฝ่ายชอบให้ชม
และมันก็เป็นแบบนั้นพอถูกชมว่าสวยหน่อยมะนาวก็เผลอยิ้มออกมา
"คุณกันต์ธีร์มาดื่มที่นี่อยู่บ่อยครั้งค่ะ ถ้าคุณมะนาวสนใจนกช่วยได้นะคะ"
"ไม่ดีกว่าค่ะ"
"จะไม่ทำไมล่ะคะคุณกันต์ธีร์ทั้งหล่อทั้งรวย ถ้าได้มาเป็นแฟนถือว่าตกถังข้าวสารเลยนะคะนั่น"
"?" ญาดาออกมาทานข้าวมองไปเห็นมะนาวกำลังนั่งทานข้าวกับรัชนกอยู่ก็รู้สึกแปลกใจ แถมทั้งสองยังพูดคุยเหมือนสนิทสนมกันด้วย แต่ญาดาก็ไม่สนใจหรอกเพราะรู้ว่ารัชนกเป็นคนหน้าไหว้หลังหลอกเดี๋ยวมะนาวก็เป็นเครื่องมือหรอก
หลังทานข้าวเสร็จรัชนกกับมะนาวก็กลับเข้ามาและทั้งสองเหมือนจะสนิทกันมากขึ้น ญาดาออกไปซื้อแค่นมสดกับขนมปังเข้ามาทาน เลยกลับเข้ามาก่อนสองคนนั่น
พอเข้ามามะนาวก็มีท่าทีเปลี่ยนไปไม่ค่อยถามญาดาส่วนมากจะคุยกับรัชนกมากกว่า
แล้ววันต่อมาก็เป็นแบบนี้ แถมบางครั้งญาดาถามมะนาวอีกฝ่ายก็ไม่ค่อยอยากจะพูดด้วย
"มีอะไรเหรอ" อัศวินเดินผ่านมาเห็นญาดาหน้าบอกบุญไม่รับเลย
"คุณอัศวินมาก็ดีแล้วค่ะ คุณเปลี่ยนตำแหน่งใหม่ให้ฉันได้ไหม"
"เปลี่ยนตำแหน่งใหม่?"
"ฉันอยากมีตำแหน่งใหญ่กว่าหัวหน้า"
"ทำไม"
"ฉันไม่สบายใจ"
"ตำแหน่งใหญ่กว่าหัวหน้าก็คงเป็นผู้จัดการหรือไม่ก็เจ้าของที่นี่ สนใจตำแหน่งไหนล่ะ"
"ได้เหรอคะ" เธอรู้ว่ามันคงเป็นไปไม่ได้อยู่แล้ว เลยถามประชดเขา
"แต่ก็ยังมีอีกตำแหน่งนะถ้าอยากจะได้ฉันจะให้เธอ"
"ตำแหน่งอะไรคะ"
"ผู้หญิงของฉันไง"
"........."
🖊ชะนีติดมันส์ @มัดหมี่
- ผู้เขียน
