“อึก อื้ออ จุ๊บ”
เสียงประท้วงแผ่วเบาดังลอดออกจากริมฝีปากที่กำลังถูกกลืนกินอย่างดูดดื่ม ยิ่งยามที่ท่อนลิ้นของเขากวาดสำรวจความหวานมาตามโพรงปาก เรี่ยวแรงของเธอก็เหมือนจะหายไปดื้อๆ เนิ่นนานจนกระทั่งพอใจ กว่าที่อีกคนจะยอมปล่อยริมฝีปากเธอเป็นอิสระ
“แฮ่ก แฮ่ก พอ อึก พอได้แล้ว เดี๋ยวใครก็มาเห็นหรอก” เรนเดียร์พยายามร้องห้ามเสียงสั่นๆ เมื่อปลายลิ้นของเขาเลียไล้มาตามข้างแก้มเปอะเปลื้อนของเธอ
“อร่อย” คำกระซิบต่ำๆ เคล้ากับลมหายใจร้อนที่กระทบผิวแก้ม ในขณะที่มือเองก็เลื้อยไปตามแผ่นหลัง เพื่อปลดตะขอบลาที่ทำหน้าที่อยู่ ปลดปล่อยเต้าอวบนิ้มเป็นอิสระ เล่นเอาหญิงสาวทั้งหวาบหวิวและตื่นเต้นขึ้นมาได้เหมือนกัน แต่กระนั้นความกังวลกลัวว่าถูกใครมาเห็นเขาก็ยังมีมากเหมือนเดิม
“ตกใจทำไม รถฉันติดฟิล์มทึบจะตาย ต่อให้ฉันเลียเธอทั้งตัวตอนนี้ ก็ไม่มีใครมองเห็นหรอก” น้ำเสียงทุ้มต่ำที่เอ่ยด้วยความมั่นใจจนแทบกลายเป็นคำขู่
