Mellow Pine Cafe
ภายในคาเฟ่บรรยากาศอบอุ่นตั้งอยู่มุมเงียบของถนนสายรองในย่านธุรกิจ แสงแดดยามบ่ายลอดผ่านม่านโปร่งของกระจกบานใหญ่ สาดลงบนโต๊ะไม้กลิ่นหอมอบอวล ปลุกให้บรรยากาศของบ่ายวันธรรมดาดูอบอุ่นราวกับวันหยุดสุดสัปดาห์
“เป็นไง งานใหม่โอเคไหม?” เสียงทุ้มนุ่มของคุณหมอไรเฟิลเอ่ยถามอย่างอ่อนโยน ขณะมองหญิงสาวตรงหน้าด้วยแววตาใส่ใจไม่แปรเปลี่ยน
ฝั่งตรงข้ามคือ หญิงสาวที่เพิ่งเริ่มต้นชีวิตบทใหม่หลังผ่านพายุอารมณ์จากชีวิตรักพังทลาย ใบหน้าสวยยิ้มหวานอย่างเป็นธรรมชาติ ดวงตาเปล่งประกายด้วยความกระตือรือร้นที่แม้แต่กาแฟลาเต้ในมือยังดูสดใสตามไปด้วย
“ดีมากเลยต่างหากละคะ ขอบคุณคุณหมอ…ไม่สิ พี่ไรเฟิลมากเลยนะคะ ที่ช่วยเป็นธุระให้ ไม่งั้นฉันคงนอนเบื่อตายอยู่ในห้องแน่ๆ”
คำพูดนั้นไม่ได้เกินจริง เพราะหากไรเฟิลไม่ใช่คนแรกที่เธอไว้ใจ เล่าเรื่องอนาคตที่ไม่แน่นอนให้ฟัง เธอก็คงยังติดแหง็กอยู่กับชีวิตที่ไร้เป้าหมาย
