หลี่อวี้หลันเดินเข้ามาในศาลา ยามนางปรากฏกายสายตาแทบทุกคู่ล้วนหันมามอง แววตาร้อนแรงของเหล่าบรรดาฮูหยินทิ่มแทงอาภรณ์ของนางจนแทบจะพรุน ทว่าดวงหน้างดงามยังคงประดับรอยยิ้มบางเบา ไร้ความประหม่าหรือตื่นตระหนกใด ๆ
เหตุการณ์ในคืนเทศกาลซ่างซื่อกลายเป็นที่โจษจันไปทั่วเมืองหลวง บรรดาตระกูลชั้นสูงที่ได้รับเชิญให้ร่วมงานในคืนนั้นต่างนำเรื่องการแสดงความสามารถของคุณหนูรองสกุลหลี่มาพูดคุยกันบนโต๊ะน้ำชาอย่างสนุกปาก คนที่ไม่ได้รับเชิญให้ไปร่วมงานเมื่อได้ฟังเรื่องราวก็ย่อมตาลุกวาวด้วยความอยากรู้อยากเห็น ทุกคนล้วนอยากจะยลโฉมแม่นางน้อยโฉมสะคราญผู้โด่งดังเพียงข้ามคืนนางนั้นสักครา
ยามนี้นางผู้เป็นตัวละครเอกในเรื่องเล่าบนโต๊ะน้ำชาของคนทั้งเมืองหลวงปรากฏกายขึ้นจึงเป็นที่ดึงดูดทุกสายตาในฉับพลัน
“หลานคารวะท่านย่า ท่านแม่” ร่างงดงามยอบกายคำนับอย่างสุภาพเรียบร้อย กิริยางดงามอ่อนช้อยสมกับเป็นคุณหนูตระกูลสูงศักดิ์ เหล
