ปีนี้สายลมแห่งวสันตฤดูพัดผ่านมาไวกว่าทุกปี อากาศเริ่มอุ่นขึ้น แสงแดดยามสาดแสงส่องผ่านแมกไม้ช่วยเพิ่มความอบอุ่นให้แก่คนทั้งสองอย่างยิ่ง
หลี่อวี้หลันใช้ยอดหญ้าหยอกล่อลูกแมวอย่างเพลิดเพลิน ประเดี๋ยวยิ้ม ประเดี๋ยวหัวเราะ โดยลืมไปเสียสนิทว่ายังมีคนอีกผู้หนึ่งนั่งอยู่ข้างกาย
จ้าวหลิงกำลังเพ่งพิศมองคนงาม ดวงตาหงส์เจือรอยยิ้ม ริมฝีปากโค้งน้อย ๆ เผยเสน่ห์เย้ายวนชวนลุ่มหลงออกมา หากทว่าหญิงงามตรงหน้ากลับไม่ได้ชายตามองเขาเลยสักนิด
การพบกันของทั้งคู่ในวันนี้จะว่าเป็นเหตุบังเอิญก็ไม่เชิงเสียทีเดียว เมื่อครึ่งชั่วยามก่อนจ้าวหลิงกำลังสนทนาธรรมกับต้าซือผู้เฒ่าอยู่ภายในอาราม หลังออกจากอารามจึงได้รับรายงานเรื่องคนตระกูลหลี่กำลังไหว้พระอยู่ในศาลาบนเชิงเขา
ดวงหน้างดงามชวนมองของหลี่อวี้หลันพลันปรากฏขึ้นมา เขาจึงคิดจะแวะมาแอบเพ่งพิศนางสักหน่อย ไหนเลยจะคิดว่าจะได้พบคนงามกำลังทำเรื่องเสี่ยงอันตรายอยู่พอดีเช่
