4
1070 คำ
21.05 น. ผับมารูแอล
งานวันเกิดลูกชายเจ้าสัววิบูลย์ ผู้ร่ำรวยติดอันดับสิบของเมืองไทย เปิดห้องส่วนตัวในผับหรูรับรองเพื่อนฝูงจากหลายกลุ่ม หลายช่วงวัย มาปาร์ตี้กันแบบสุดเหวี่ยง แสงสีเสียงอลังการ เหล้ายาปลาปิ้งแบบจัดเต็มถ้วนทุกอย่าง ใครอยากดื่มแบบใด ได้ทั้งนั้น ราคาค่าเปิดห้องครั้งนี้ไม่มาก ไม่ระคายเคืองกระเป๋า
ห้องนี้กว้างที่สุดในบรรดาห้องส่วนตัว พิเศษกว่าห้องอื่นคือ มีสองชั้น ชั้นบนมีชุดโซฟาหนึ่งชุดไว้รองรับแขกพิเศษหรือเจ้าของงาน ห้องนี้รองรับเพื่อนฝูงได้ราวสองร้อยคน ราคาค่าเช่าสถานที่ไม่รวมค่าเครื่องดื่ม ที่เจ้าของงานจัดเต็มสั่งบรั่นดี ไวน์และเบียร์ คืนนี้สนุกสุดเหวี่ยงกันได้เต็มที่
เพื่อนธีรเดชมากันประมาณเจ็ดสิบคน เพราะบางคนพาคนรัก พาคู่ชีวิตมาด้วย ซึ่งเขายินดีต้อนรับ กลุ่มเพื่อนตอนไปเรียนต่ออังกฤษเดินเข้ามาในผับ เป็นสตรีสามคนและชายหนึ่งคน
“ซันจัดเต็มจริงๆ ด้วย” วราภรณ์เอ่ยขึ้น
“แหม ก็ต้องสมศักดิ์ศรีลูกชายเจ้าสัวหน่อยสิ น้อยหน้าใครได้ที่ไหร” ขนิษฐาไม่คิดว่า เป็นเรื่องใหญ่สำหรับธีรเดช กลับมองว่าเล็กน้อยมาก ทั้งสี่หยุดการสนทนา เดินเข้าไปด้านใน ไปจนถึงโต๊ะที่เจ้าของงานจัดเตรียมไว้ให้เพื่อนแต่ละคน โดยแบ่งเป็นกลุ่มใครกลุ่มมัน
ธีรเดชยิ้มเมื่อเห็นเพื่อนกลุ่มพิเศษ ที่มีสาวสวยคนหนึ่งที่เขามีความนสนิทสนมระดับเต็มสิบรวมอยู่ด้วย ส่วนคนอื่นแค่แปดจุดห้า เขาปลีกตัวจากเพื่อนอีกกลุ่มหนึ่ง เดินไปหาเพื่อนกลุ่มนี้
“อ้าวมากันแล้วเหรอสาวๆ วันนี้สวยกันทุกคนเลยนะ โดยเฉพาะเบลล์ สวยที่สุดเลย” ธีรเดชชมจากใจ ยิ้มให้รินธดา สวมกอดสาวสวยตรงหน้าที่กอดตอบ
“ไอ้ซัน อย่าล้ำเส้นเพื่อนนะมึง” ภูดิสหรือเซบาสเตียน ลูกครึ่งไทย – อิตาเลี่ยน -ฝรั่งเศส เตือนเพื่อนกลายๆ
“กูรู้หรอกน่า แฟนกูก็มี มึงก็รู้นี่หว่า กูแค่ทักเพื่อนเลิฟกูแค่นี้ มึงจะเบรกกูเพื่อ”
“เพื่อย้ำเตือนมึงไง มึงน่ะตัวดี” ภูดิสดักคออย่างรู้นิสัย
“มึงนี่นะ ให้การ์ดโยนออกไปจากผับดีไหม กวนตีน” ธีรเดชไม่ได้คิดเกินเลยกับรินธดา อาจเป็นเพราะในกลุ่มนี้ เขารู้จักรินธดามาตั้งแต่มัธยมศึกษาปีที่สี่ มาสนิทกันตอนปีที่ห้า เรื่อยมาจนถึงทุกวันนี้ ส่วนคนอื่นไปรู้จักกันตอนเขากับรินธดาไปเรียนต่อที่อังกฤษ
“เอาน่า อย่าทะเลาะกันเลย ซันไม่ได้คิดอะไรกับฉันหรอก ถ้าคิดล่ะก็ คงจีบฉันตั้งนานแล้ว ไม่รอให้ฉันโสดจนถึงทุกวันนี้หรอก” รินธดารู้นิสัยธีรเดช มือเล็กหยิกแก้มเขาทั้งสองข้างเบาๆ “เมื่อไหร่แกจะแต่งงาน จะได้มีหลานให้ฉันน่ะ แกบอกฉันนะว่า จะให้ฉันเป็นแม่ทูนหัว ฉันรอดูหน้าหลานอยู่นะ”
“แกแต่งงานก่อนสิ ฉันถึงแต่งตาม ฉันห่วงแก ห่วงมากที่สุดด้วย” ธีรเดชประคองดวงหน้ารินธดาแล้วยิ้มให้
“ขอบใจนะ ขอบใจมาก” รินธดากอดเพื่อนรักอีกคน ในความโชคร้ายเรื่องครอบครัว หล่อนกลับมีความโชคดีเรื่องเพื่อน ที่ไม่เคยทอดทิ้งตนตั้งแต่วันนั้นจนถึงวันนี้ “แกไปดูแลเพื่อนคนอื่นเถอะ คืนนี้ฉันจะเมาให้หัวทิ่มเลย”
“เออเมาเลย เมาให้หมดทั้งกลุ่มเลยนะ เดี๋ยวฉันพาไปส่งคอนโดเอง” ธีรเดชรู้ว่า เมื่อเหล้าเข้าปากคนกลุ่มนี้ ไม่เมาไม่เลิก
ขณะที่ธีรเดชกำลังคุยกับรินธดา บนชั้นสองของผับ คนนั่งชั้นนี้เป็นเพื่อนระดับวีวีไอพีของธีรเดช ไม่ชอบนั่งปะปนกับใคร ชอบมีความเป็นส่วนตัว ธีรเดชจึงแยกเพื่อนกลุ่มนี้ไว้ชั้นนี้ ซึ่งมีอยู่ด้วยกัน สี่คน รวมเจ้าของงานอีกหนึ่งก็เป็นห้า
นัยน์ตาสีนิลอันเคร่งครึม เวลานี้เปล่งประกายปรารถนาแรงกล้ามาก ยามมองไปยังรินธดา เจ้าของต่างหูที่ทำตกไว้ วรธันต์ไม่อยากเชื่อว่า จะได้เจอหล่อนที่นี่ ช่างเป็นเรื่องบังเอิญเหลือเกิน แล้วดูท่าทางหล่อนสนิทสนมกับธีรเดชมากด้วย ทำไมเขาถึงไม่รู้เรื่องนี้ ทั้งที่วรธันต์เป็นเพื่อนกับธีรเดชมาตั้งแต่อายุสิบปี แม้อายุห่างกันสองปี เขาพลาดเรื่องนี้ไปได้อย่างไร
“มองใครอยู่วะ เห็นมองตั้งนานแล้ว” ชรินทร์เดินมาหยุดยืนข้างวรธันต์ คนถูกถามยังไม่ตอบ สายตาจ้องมองจุดเดิม มือกระดกแก้วบรั่นดีขึ้นดื่ม “ผู้หญิงคนไหนวะ”
“คนที่ซันยืนคุยด้วยไง คนนั้นน่ะ มึงรู้จักไหม” วรธันต์หันมาถามชรินทร์
“ไฟก็ไม่ค่อยสว่าง แถมคนก็เยอะ อีกอย่างตรงนี้กับจุดที่ซันมันยืนอยู่ก็ไกล กูมองไม่เห็นผู้หญิงที่มึงมองหรอก ไว้ไอ้ซันขึ้นมา มึงก็ค่อยถามมันก็แล้วกัน” ชรินทร์พูดตามจริง “ว่าแต่ทำไมมึงไม่พาเนมมากด้วยวะ งานแบบนี้น่าจะพามานะ ยังมีเพี่อนอีกหลายกลุ่มที่ยังไม่เคยเจอเนม”
“ชวนมาแล้ว เนมไม่มา พรุ่งนี้ต้องไปกาญฯ ตอนตีห้า เลยไม่อยากกลับดึก” วรธันต์คิดว่า ณัฐรดาไม่มาคือเรื่องดี เพราะเขาได้เจอสาวถูกใจ ที่อาจถึงขั้นเลยเถิดพาขึ้นเตียง “ไม่มาน่ะดีแล้ว ฉันว่าดี”
ชรินทร์พอเข้าใจความหมายวรธันต์ เขามีความเชื่อตั้งแต่แรกว่า ไม่มีสาวคนไหนหยุดวรธันต์ ชายหนุ่มเนื้อหอม ความเจ้าชู้ระดับร้อยลงได้ แม้แต่ณัฐรดา หญิงสาวที่วรธันต์หมายใจเป็นภรรยาและแม่ของลูก ภาพแววตา รอยยิ้มวรธันต์ย้ำให้ชรินทร์รู้ว่า เสือร้ายเข้าร่างแล้ว
“ลืมเนมเลยสิท่า” คนพูดชักอยากเห็นหน้าผู้หญิงที่วรธันต์ให้ความสนใจ
“ของหวานระหว่างทางน่ะ” ความหมายนี้รู้กันในหมู่เพื่อน ชรินทร์ละความสนใจเรื่องสาวนางนั้น ปล่อยให้วรธันต์ ยืนมองดูหล่อนดื่มเหล้าและโยกย้ายเต้นกับกลุ่มเพื่อน ประกายตาไม่ต้องพูดถึง บ่งบอกถึงความปรารถนาอันแรงกล้า
- ผู้เขียน
