2 สายรหัส
1208 คำ
“พี่ชื่อ เสือนะคะ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ”
บันนี่แทบยิ้มต่อไม่ออกตอนที่ได้ยินชื่อของรุ่นพี่ชายท่าทางใจดี
“พี่อยู่ปีสี่ คณะบริหารเหมือนน้องบันนี่เลยค่ะ” เสือพูดต่อ บันนี่อ้าปากอย่างตกใจ ที่ข้อมูลของเขาตรงกับคนที่พี่สาวเตือนเธอเอาไว้ว่าไม่ให้เข้าใกล้
พี่เสือปีสี่ คณะบริหาร... แต่ท่าทางของพี่เสือไม่ได้ดูน่ากลัวเหมือนกับที่พี่ลิลลี่พูดเลยนี่น่า
บันนี่ขมวดคิ้วขึ้นมา หรือว่าคณะนี้จะมีพี่เสือสองคน
“เป็นอะไรคะน้องบันนี่ ทำไมมองหน้าพี่แบบนั้นล่ะ” เสือก้มลงมามองหน้าบันนี่ใกล้ๆ บันนี่เลยรีบหุบปาก ส่ายหน้าเร็วๆ
“ม่ะ...ไม่มีอะไรค่ะ” บันนี่ปฏิเสธ
“อ้าว พี่เสือ เจอน้องแล้วหรือครับ” แทนเดินเข้ามาทักทั้งสองคน “ผมกำลังจะบอกพี่เลยว่ารุ่นน้องของสายเราปีนี้คือ น้องบันนี่ ว่าที่ดาวคณะเลยนะ ในที่สุดสายเราก็มีผู้หญิงสักที”
แทนพูดอวดๆ เสือเลิกคิ้ว ลอบยิ้มอย่างพอใจ บันนี่ทำหน้าเหรอหรา หลังจากได้ยินทั้งคำว่าสายรหัสและดาวคณะ
“พี่เสือเป็นรุ่นพี่ในรหัสเดียวกับเรานะบันนี่ เป็นประธานรุ่นปีสี่ แถมพี่เสือยังใจดีมาก” แทนเล่าให้สาวรุ่นน้องฟัง ทั้งยังมองเสือด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความเคารพ เสือเลยตบบ่าแทนแบบปรามๆ ว่าไม่ต้องชมเขามากทำให้แทนหัวเราะ
บันนี่มองหน้าเสืออีกครั้ง ถ้าเสือคนนี้คือ ประธานรุ่นปีสี่ เขาก็คือคนๆ เดียวกันกับคนที่ลิลลี่เตือนเธอเอาไว้จริงๆ
“อืม...ถ้าอย่างนั้นมึงก็อย่าลืมดึงน้องบันนี่เข้ากลุ่มไลน์เราล่ะ” เสือบอกกับแทน “แล้วเดี๋ยวเราค่อยคุยกันเรื่องนัดเลี้ยงสายกันอีกที พี่ไปเรียนก่อนนะคะ”
เสือหันไปสบตาบันนี่อีกครั้ง ก่อนจะก้าวเข้าไปในตึกเรียน บันนี่เลยหายใจคล่องขึ้นมาบ้าง
“พี่เสือใจดีจริงๆ เหรอคะพี่แทน” บันนี่ถามแทนให้แน่ใจ
“จริงสิ” แทนพยักหน้าก่อนจะชะงักไปวูบหนึ่ง เขาจ้องหน้าบันนี่อยู่สักพักก่อนจะพึมพำเบาๆ “คงไม่เป็นไรมั้ง”
“อะไรนะคะพี่แทน” บันนี่ถามขึ้นเพราะไม่ได้ยินที่แทนพูด
“ไม่มีอะไรหรอก พี่แค่คิดอะไรไร้สาระแค่นั้นเอง” แทนรีบบอกปัด “เออ...พี่ต้องไปเรียนแล้วเหมือนกัน แต่ถ้าบันนี่มีอะไรโทร. หาพี่ได้เลยนะ ไว้พี่จะลากบันนี่เข้ากลุ่มสายเราอีกที”
“ค่ะพี่แทน” บันนี่ส่งยิ้มให้แทนที่เดินแยกไปอีกทาง หญิงสาวถอนหายใจออกมา นึกดีใจที่เจอแต่พี่ๆ ท่าทางใจดี รวมถึงเสือ...ที่ไม่ได้ดูดุอย่างที่ลิลลี่บอก และเธอยังเป็นน้องในสายรหัสของเขาด้วย เพราะฉะนั้นเสือคงไม่คิดร้ายหรือกลั่นแกล้งอะไรเธอหรอก
ตอนที่บันนี่กลับถึงคอนโดฯ สองห้องนอนที่เธอพักกับลิลลี่ แทนก็ดึงเธอเข้ากลุ่มไลน์ของสายรหัสเรียบร้อยแล้ว ในกลุ่มมีรุ่นพี่ผู้ชายปีสามที่ชื่อ เกียร์ อยู่ในกลุ่มด้วย พี่เกียร์ก็เป็นประธานรุ่นของปีสาม เรียกได้ว่ารุ่นพี่ในสายของเธอบันนี่มีแต่คนสำคัญของทุกรุ่นและยังเป็นผู้ชายล้วน
“มิน่าล่ะ พี่แทนถึงได้พูดกับพี่เสือแบบตื่นเต้นที่เราเป็นผู้หญิง” บันนี่พูดกับตัวเอง “เอ๊ะ...จะว่าไป ลืมถามพี่แทนเรื่องดาวคณะเลยแหะ”
แทนบอกว่าเธอเป็นว่าที่ดาวคณะ... หมายความว่ายังไงกัน
บันนี่กำลังจะส่งข้อความถามเรื่องนี้กับแทน แต่มีเสียงเคาะประตูห้องนอนดังขึ้นก่อน บันนี่เลยต้องวางโทรศัพท์และเดินไปเปิดประตู
“ห้ามแกลงประกวดดาวคณะเด็ดขาด เข้าใจไหม” ลิลลี่ออกคำสั่งทันทีที่บันนี่เปิดประตูห้องให้ “ไม่ว่าใครจะพูดยังไงแกก็ต้องปฏิเสธ ถ้าไม่อยากมีปัญหากับฉัน”
ลิลลี่มองน้องสาวที่ไม่มีความสัมพันธ์ทางสายเลือดอย่างไม่เป็นมิตร เธอไม่ชอบหน้าน้องคนนี้ที่ถูกคนใกล้ตัวเปรียบเทียบมาตั้งแต่เด็กว่าอยู่เหนือเธอทุกอย่างทั้งเรื่องหน้าตาและเรื่องเรียน ลิลลี่เลยไม่อยากให้คนที่มหา’ลัยรู้ว่าเธอกับบันนี่มีศักดิ์เป็นพี่น้องกันอีก คนอื่นๆ จะได้ไม่ต้องมาเปรียบเทียบ ให้เธอหงุดหงิดใจ
“รับปากมาสิ ว่าแกจะไม่ลงประกวดดาวคณะ” ลิลลี่เสียงแข็งขึ้น บันนี่ได้แต่พยักหน้ายินยอม เพราะไม่อยากมีปัญหา บันนี่ไม่ได้สนใจตำแหน่งนี้อยู่แล้ว เธอกลัวว่าลิลลี่จะหาเรื่องเธอไม่หยุดมากกว่า และแม่เล็กก็อาจจะหาเรื่องต่อว่าเธออีกที่เธอทำให้ลูกสาวสุดที่รักไม่พอใจ
ในเมื่อยังต้องอยู่ด้วยกันอีกปีกว่าๆ บันนี่ก็อยากอยู่อย่างสงบ จนถึงวันที่เธออายุยี่สิบและได้ออกไปอยู่ข้างนอกเพียงลำพัง
ความจริงบันนี่ไม่ได้อยากอยู่กับลิลลี่ตั้งแต่แรกอยู่แล้ว แต่แม่เล็กบอกกับเธอหลังจากที่บ่นเรื่องค่าเทอมแสนแพงที่ต้องจ่ายให้กับบันนี่ว่าต้องประหยัด แม่เล็กเลยบังคับให้บันนี่มาพักกับลูกสาว ทั้งยังเลิกจ้างแม่บ้านที่แม่เล็กเคยจ้างไว้ให้ลิลลี่ตอนที่ลิลลี่อยู่ที่นี่แค่คนเดียว โดยให้บันนี่เป็นคนทำงานบ้านทั้งหมดแทน รวมถึงเรื่องทำอาหารด้วย
บันนี่ได้แต่ทำตามคำสั่งอีกฝ่าย เหมือนอย่างที่เป็นมาเสมอ แม้แต่ตอนที่พ่อของเธอยังอยู่ เพราะพ่อของบันนี่ให้แม่เล็กดูแลเรื่องต่างๆ ในบ้าน ส่วนพ่อของบันนี่เอาแต่ทำงาน บันนี่เลยต้องเชื่อฟังแม่เล็กทุกอย่าง ไม่อย่างนั้นจะโดนดุ โดนตี และแม่เล็กก็จะรายงานพ่อว่าเธอดื้อจนไม่เชื่อฟังคำสั่งจนต้องถูกลงโทษ
ลิลลี่เองก็คอยช่วยแม่เล็ก ควบคุมและบังคับเธอ ทำให้บันนี่ต้องยอมลิลลี่ไปด้วยอีกคน
“บันนี่จะไม่ลงประกวด” บันนี่ย้ำอีกครั้ง ลิลลี่เลยยิ้มออกมาอย่างพอใจ
“อ้อ...แล้วอย่าลืมล่ะ อย่ายุ่งกับพี่เสือ” ลิลลี่ย้ำเสียงดุอีกเรื่อง ท่าทางกลับมาเคร่งเครียดอีกครั้ง
คราวนี้บันนี่กลืนน้ำลายลงอย่างยากลำบาก และเลือกจะโกหกอีกฝ่าย เพราะเธอเป็นน้องในสายรหัสของเสือ คงจะทำตามคำสั่งนี้ของลิลลี่ไม่ได้
“อื้ม บันนี่ไม่ลืม”
“ดีมาก” ลิลลี่เดินกลับห้องของตัวเองอย่างอารมณ์ดี บันนี่ถอนหายใจออกมา จากนี้ไปเธอจะต้องเก็บเรื่องของพี่เสือไม่ให้ลิลลี่รู้อย่างเด็ดขาด ไม่ว่ายังไงก็ตาม
- ผู้เขียน
