Bad Engineer 3 - เรซควีน 🔥

1546 คำ

@มหาวิทยาลัย KING “มันมาแล้ว” เสียงของพายุพูดขึ้นเมื่อเห็นเพลิงกำลังเดินมายังพวกเขาที่นั่งประจำอยู่ภายในโรงอาหาร ก่อนร่างสูงจะเดินมาถึงกลุ่มเพื่อน โดยมีไฟ พายุ และเฟียร์ นั่งอยู่ “ไงวะ ไปส่งสาวคณะไหนมาล่ะวันนี้ ถึงมาช้า” พายุเอ่ยแซวตามประสา แต่ก็มักจะเป็นเรื่องจริงเสมอ “รู้แล้วชีวิตมึงจะดีขึ้น ?” ใบหน้าหล่อเหลาเลิกคิ้วมองพลางตอบกลับเสียงเรียบก่อนจะนั่งลงข้าง ๆ พายุ “หึ” ไฟแค่นหัวเราะในลำคอและส่ายหัวเบา ๆ ให้กับเพื่อนทั้งสอง อีกคนก็ปากเบาพูดมากไปเรื่อย ส่วนอีกคนก็ปากหนักมากแต่พอพูดออกมาแต่ละคำก็หนักเหมือนปาก ซึ่งสองคนนี้มักจะกวนตีนกันได้ตลอด “ครับพี่เพลิงครับ กับเพื่อนละปากแซ่บนะครับ ทีกับสาวปากหวานอย่างกับน้ำผึ้งเดือนห้า” พายุแซวอีกหนึ่งกรุบ “หรือมึงไม่เป็น ?” เสียงทุ้มเอ่ยถามกลับพลางยกมือตบบ่าเพื่อนชาย “เออลืมไป อย่างมึงถ้าชอบคือฉุดเลย” “สัสกูไม่ใช่คนป่า” ทั้งสองคนยังต่อล้อต่อเถียงกันไม่เลิก ส่งผลให้เฟียร์ที่นั่งก้มหน้าก้มตาไถไอจีเล่นอยู่ในมือถึงกับยกยิ้มที่มุมปาก เมื่อเธอดันนึกไปถึงเหตุการณ์ที่หน้าคอนโดมิเนียมในช่วงเช้า จริงอย่างที่พายุว่าไม่มีผิดเรื่องเวลาเพลิงอยู่กับสาว ๆ เป็นแบบไหน เพราะเธอได้ยินและได้เห็นมาบ้างแล้วว่าทั้งท่าทางและน้ำเสียงที่เขาใช้พูดกับเด็กคนนั้น หวานโอเวอร์ขนาดไหน น้ำเสียงอ่อนโยนยังคงติดอยู่ที่หูของเธอจนถึงตอนนี้ ขณะที่ใบหน้าสวยละสายตาจากมือถือแล้วเงยหน้าขึ้นมากลับต้องชะงัก เมื่อสบตากับดวงตาคมด้านหน้าเข้าอย่างจัง เขามองเธอด้วยสายตาเรียบนิ่ง อยู่ ๆ หัวใจดวงน้อยก็เต้นแรง ไม่อาจปฏิเสธได้เลยว่าสายตาคู่นั้นของคนตรงหน้ามันมีผลต่อปฏิกิริยาของหัวใจ มันชวนให้วูบวาบ หวั่นไหว พานให้ใบหน้าร้อนผ่าวอย่างไม่มีเหตุผล แต่ทว่า… เฟียร์กลับไม่อาจคาดเดาความหมายในสายตาของเพลิงได้เลย เธอไม่รู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่ แต่อีกฝ่ายกำลังทำให้เธอคิด… “ไปละ ตอนเย็นเจอกันที่สนาม” เฟียร์หันไปบอกไฟก่อนจะรีบลุกพรวดขึ้นทันที ใช่ ! ถ้าปล่อยให้เพลิงยังคงมองตัวเองนิ่ง ๆ อยู่แบบนี้ เธอคงพ่ายแพ้ให้กับสายตาคมของคนตรงหน้าเป็นแน่ ว่าจบเฟียร์ก็หยิบกระเป๋าและรีบเดินออกจากกลุ่มไปทันที “เจอทำไมวะ” พายุถามไฟที่นั่งอยู่ฝั่งตรงกันข้าม “กูให้มันไปเป็นเรซควีน” “เรซควีนคนใหม่ของสนาม ? มึงตาถึงสุด ๆ มันเหมาะมาก” @สนามแข่ง “มาหรือยังวะ จะเริ่มแข่งแล้วนะเว้ย” พายุเอ่ยถามไฟเมื่อทั้งหมดกำลังเปลี่ยนเสื้อผ้าในห้องแต่งตัว การแข่งกันกำลังจะเริ่มในอีกไม่นานแต่คนที่ทำหน้าที่เป็นเรซควีนในสนามวันนี้กลับยังไม่มีวี่แววว่าจะมาถึง “เออ กูโทร. ตามอยู่เนี่ย มึงแต่งตัวไปก่อนเลย” ไฟที่แข่งเป็นคนแรกแต่งตัวเสร็จเรียบร้อยแล้ว มือหนารีบกดโทรศัพท์ต่อสายหาหญิงสาวซึ่งพึ่งถูกพูดถึงอย่างร้อนรนไม่ต่างจากพายุ และในทันใดนั้นเอง “โทษที อาจารย์ปล่อยช้า” เฟียร์เดินจ้ำเข้ามาด้วยใบหน้าที่ชุ่มไปด้วยเหงื่อ ก่อนจะเดินผ่านไฟและพายุเข้าไปยังตู้ที่เก็บเสื้อของเรซควีน เรียวขาสวยเดินผ่านเพื่อนชายทั้งสองเข้ามาก่อนจะชะงักนิ่งไป เพราะเป็นจังหวะเดียวกับที่สายตาเฉี่ยวมองไปเห็นเพลิงกำลังเปลี่ยนชุดอยู่พอดี เรือนร่างของอีกฝ่ายจัดว่าเป็นผู้ชายตัวขาวแบบขาวมาก ผิวเนียนสว่างออร่าสะดุดตาขนาดที่ผู้หญิงบางคนยังอาย เธอเดินเข้ามาในขณะที่เพลิงกำลังถอดเสื้อนักศึกษาออกเพื่อใส่ชุดนักแข่ง ยังดีที่เขายังใส่เสื้อกล้ามไว้อีกตัว แม้จะเป็นอย่างนั้นแต่ด้วยหุ่นที่เต็มไปด้วยมวลกล้ามเนื้อก็ยังล่อตาให้เฟียร์เผลอมองอย่างลืมตัว กล้ามแขนแข็งแรงอัดแน่นเป็นลอน รวมถึงหุ่นและซิกซ์แพ็กภายใต้เสื้อกล้ามชวนให้หัวใจกระตุกแกว่งจนเต้นแรงผิดจังหวะ แต่... กลับไม่อาจละสายตาไปได้เลย “เออ มาสักที กูออกไปเตรียมตัวก่อน รีบเปลี่ยนเสื้อผ้ารีบออกมาล่ะ จะเริ่มแข่งแล้ว” เสียงของไฟที่ดังขึ้นจากทางด้านหลังส่งผลให้ดวงตาเฉี่ยวหลุดออกจากมวลกล้ามตรงหน้า เธอรีบดึงโฟกัสกลับก่อนจะขยับสายตาไล่ขึ้นมา ทว่าเจอกับนัยน์ตาคมเข้มที่กำลังจ้องมองเธออยู่... ดวงหน้าสวยร้อนผ่าวเมื่อถูกจับได้ เขาต้องรู้แน่ ๆ ว่าเมื่อครู่เธอกำลังจ้องมองที่กล้ามท้องของอีกฝ่าย “อืม รู้แล้ว” เฟียร์ตะโกนตอบไฟก่อนจะเดินผ่านเพลิงเข้าไปยังตู้เสื้อผ้าของเธอ เพื่อหยิบชุดมาใส่ ทำเป็นไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่หัวใจเต้นแรงมาก… เฟียร์สลัดความคิดบางอย่างออกและพยายามไม่สนใจ มือเรียวปลดกระดุมนักศึกษาเพื่อเตรียมเปลี่ยนชุดของเธอ “เฮ้ยเดี๋ยว ! ถอดตรงนี้เลย ?” เสียงพายุเอ่ยขึ้นเสียงดังอย่างตกใจ เมื่อเห็นเฟียร์กำลังจะถอดเสื้อนักศึกษาออกเพื่อเปลี่ยนชุดทั้งที่ยังมีผู้ชายทั้งสามคนยืนอยู่ “แล้วทำไม ?” เสียงหวานหันไปแหวใส่พายุพร้อมกับมองตาขวาง เธอเป็นคนไม่เหนียมอายและหวงตัวอะไรมากนัก ถือคติว่าได้แค่มองก็เอาไปหรือมาแตะต้องไม่ได้อยู่แล้ว และยิ่งเป็นเพื่อนกันแบบนี้ เธอยิ่งไม่ถือ “ปล่อยมัน มึงเสร็จแล้วก็ออกมา ส่วนมึงสองคนก็รีบ ๆ แต่งตัว เสร็จแล้วก็รีบตามมา” ส่วนคนที่รู้จักนิสัยเฟียร์ดีอย่างไฟก็ไม่คิดอะไรด้วยเช่นกัน เพราะทั้งคู่แก้ผ้าเล่นกันมาตั้งแต่เด็ก “ไอ้สัสกูอดเห็นเลย” เสียงพายุเอ่ยออกมาอย่างเสียดาย "ไม่ต้องเลยมึงอะ ออกมา" ไฟกอดคอพายุที่แต่งตัวเสร็จพร้อมกันและลากออกมาจากห้องพัก ท่ามกลางเสียงโวยวายของอีกฝ่ายที่โดนลากคอ เมื่อเสียงบ่นของพายุห่างออกไปจนเงียบลง บรรยากาศภายในห้องจึงเงียบสนิท เหลือเพียงแค่เพลิงที่กำลังแต่งตัวจนเกือบเสร็จ ส่วนเฟียร์กำลังปลดกระดุมเสื้อนักศึกษาออกที่ละเม็ด บอกตัวเองว่าไม่ต้องสนใจคนที่ยืนอยู่ด้านหลัง แต่เมื่อสาบเสื้อแยกจากกัน ใบหน้าเฉี่ยวเงยหน้าขึ้นหมายจะถอดเสื้อออกจากลาดไหล่มน... ทว่าสายตาของเธอกลับปะทะเข้ากับดวงตาคมที่อยู่ด้านหลังผ่านกระจก ใช่… เฟียร์ไม่ทันสังเกตว่าตรงที่เธอยืนอยู่เป็นกระจกส่องผ่านทำให้สะท้อนเห็นเพลิงที่กำลังยืนเปลี่ยนเสื้อผ้าอยู่เช่นกัน กลายเป็นว่าตอนนี้เนื้อเนินอกอวบที่พ้นขอบบราเซียร์เผยให้คนด้านหลังเห็นมันชัดเต็มสองตา หรือเขาคิดจะเอาคืนที่ก่อนหน้าเธอแอบมองกล้ามแน่น ๆ ของเจ้าตัว จากที่ไม่เคยอายกับเรื่องอะไรแบบนี้ ตอนนี้กลับรู้สึกได้ว่าใบหน้าขาวของตัวเองทวีความร้อนผ่าวหนักกว่าเดิม จะบอกว่าไม่รู้สึกเขินอายต่อสายตาคมของคนด้านหลังเลยคงไม่ใช่ เพราะเขาจ้องเธอมากเกินไปแล้ว ถึงแม้... จะเป็นสายตาที่เรียบนิ่งไม่แสดงความรู้สึกใด ๆ แต่มันทำให้เฟียร์อึดอัดจนรู้สึกหายใจไม่ทั่วท้อง ซ้ำยังต้องมาอยู่ในห้องเดียวกันสองต่อสองลำพังแบบนี้ด้วย ใจดวงน้อยของเฟียร์เต้นแรงขึ้น แรงขึ้น พร้อมกับหน้าที่เริ่มเห่อร้อนขึ้นเรื่อย ๆ สายตาของทั้งสองจ้องมองกันอยู่อย่างนั้นผ่านกระจกตรงหน้าของทั้งคู่ ต่างฝ่าย… ต่างไม่รู้เลยว่าอีกฝ่ายคิดอะไรอยู่ ในที่สุด… เป็นเพลิงที่ละสายตาไปก่อนโดยหลังจากนั้นเขาจึงเดินออกจากห้องไป ฟู่~~ เฟียร์พ่นลมหายใจออกอย่างสุดกลั้น เมื่อครู่ตอนที่สบตากับเขา เธอกลั้นใจอยู่นานมาก มือเล็กยกทาบอกจับจังหวะการเต้นของหัวใจที่กำลังเต้นแรง ใบหน้าเฉี่ยวจ้องมองตัวเองในกระจกเพื่อสังเกตอาการของตัวเอง “ความรู้สึกนี้” ความรู้สึกของเธอในตอนนี้มันกระจ่างชัด มันชัดมากจนเธอไม่อยากจะเชื่อว่า... อาจจะรู้สึก ชอบเพลิง ไปแล้ว ไม่สิ… หรือบางทีเธออาจจะแค่หลงใหลใบหน้าหล่อเหลาของเขาก็เท่านั้น ไม่ก็… อาจจะเพราะสายตาเรียบนิ่งที่ดูลึกลับชวนให้ค้นหา และชวนให้หัวใจของเธอลุ่มหลงไปกับเปลวเพลิงที่อยู่ตรงหน้า เขาอันตรายต่อหัวใจมากจริง ๆ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more