Bad Engineer 4 - สายตาคู่นั้น 🔥

1387 คำ

@สนามแข่ง Fire Speed RaceTrack เสียงฮือฮาและเสียงโห่ร้องเชียร์ของผู้เข้าชมบนอัฒจันทร์ที่กำลังตื่นเต้นกับรถแข่งสองคันซึ่งขับเคลื่อนมาจอดยังจุดสตาร์ท เมื่อรถแข่งพร้อมแข่ง ไม่นานก็ตามมาด้วย... เสียงรองเท้าส้นสูงกระทบกับพื้นเป็นจังหวะก้าวเดิน เมื่อปรากฏร่างสวยในชุดหนังสีดำเกาะอกกระโปรงสั้นเพียงคืบกำลังย่างกรายเข้ามายืนที่หน้ารถแข่งทั้งสองคันในสนาม ร่างสวยหุ่นเอ็กซ์อวดทรวดทรงด้วยชุดที่โชว์สัดส่วนเผยให้เห็นผิวขาวผ่อง ขาเรียวยาวยืนเด่นหราท่ามกลางรถแข่งสองคันที่กำลังเร่งเครื่องเตรียมตัวพร้อมออกสตาร์ท เมื่อได้เวลา แขนเรียวยกธงขึ้นเหนือศีรษะเพื่อหมายสะบัดลง แววตาสวยแน่วแน่จ้องมองยังรถสองคันตรงหน้าเพื่อส่งสัญญาณให้นักแข่งเตรียมพร้อม และทันใดนั้น พรึ่บ ! เสียงผืนธงสะบัดลง รถแข่งสองคันแล่นผ่านไปอย่างรวดเร็ว ผมยาวดำขลับพลิ้วไหวไปตามแรงลมก่อนที่ร่างบางจะหันกลับไปมองตามท้ายรถสองคันที่กำลังพุ่งทะยานเพื่อวนกลับมาหาเส้นชัยให้เธอได้โบกธงหมากรุกเพื่อจบการแข่งขันเมื่อได้ผู้ชนะ รอบแรกเป็นการแข่งของเจ้าแชมป์สนามอย่างไฟกับผู้ท้าแข่ง การแข่งเริ่มขึ้น ผู้คนก็กลับไปสนใจยังรถที่กำลังแล่นแข่งบนสนามดังเดิม เฟียร์ที่เมื่อหมดหน้าที่ ร่างสวยก็หันกลับไปนั่งรอข้างสนาม แต่ทว่า... สายตาเฉี่ยวชะงักนิ่งเมื่อหันกลับมาสบตาเข้ากับดวงตาคู่นั้นของเพลิงที่กำลังยืนกอดอกในชุดนักแข่งพิงรถคู่ใจจ้องมองมายังเธออย่างเปิดเผย เขาไม่คิดที่หลบสายตาเมื่อเห็นว่าเธอมอง หรือจะเรียกได้ว่า... ไม่เพียงแต่เฟียร์ที่มองเพลิง... เพลิงเองก็มองเฟียร์ด้วยเช่นกัน... เขามองเธอตั้งแต่เดินออกมาจากห้องเปลี่ยนชุด จนกระทั่งเธอกำลังทำหน้าที่เรซควีนในสนาม สวยสะดุดตา เซ็กซี่ น่าค้นหา และมีบางอย่างที่เขารู้สึกคือ… อยากได้… เฟียร์เป็นผู้หญิงน่าสนใจตรงตามคาแรคเตอร์ที่เขาชอบ และคนอย่างเพลิงถ้าได้ลองสนใจใครแล้ว อะไรก็ห้ามความต้องการที่มีนี้ไม่ได้ และเขา... ก็ไม่สนข้อแม้อะไรทั้งนั้น ถึงเธอจะเป็นเพื่อนที่อยู่ในกลุ่มเดียวกัน และถึงแม้... ไฟจะขอเขาไว้ก็ตาม เขาก็ไม่สน… ในเมื่ออยากได้ ก็ต้องได้ ! และ... เฟียร์คือเป้าหมายที่เขาต้องการ ตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอกัน ทั้งคู่ต่างสบตาประสานกันนิ่ง แต่ทว่าเพียงครู่เดียว ดวงตาคู่สวยกลับเป็นฝ่ายละสายตาหนีไปอีกทาง ใบหน้าเนียนเห่อร้อนเพราะรังสีจากแววตาของเขาที่สื่อบางอย่างออกมา ชวนให้ใจเธอเต้นแรงอย่างที่ไม่เคยเป็นกับใครมาก่อน… “เฟียร์ ยัยเฟียร์ !” เสียงเรียกดังมาจากบนอัฒจันทร์ส่งผลให้หญิงสาวละจากความคิดเมื่อครู่ หันไปหาต้นทางที่มาของเสียง และเมื่อเงยหน้าขึ้นไปบนอัฒจันทร์เธอก็พบกับเพื่อนสาวที่กำลังโบกไม้โบกมือเรียกด้วยสีหน้ายิ้มแย้มตื่นเต้นดีใจ “นีน่า เฟมี่” เจ้าของใบหน้าเฉี่ยวเรียกชื่อเพื่อนสาวอย่างดีใจ เพราะนับตั้งแต่เฟียร์ย้ายมาเรียนที่มหาวิทยาลัย King เธอก็ไม่ค่อยได้เจอเพื่อน ๆ เท่าไรนัก เฟียร์เดินเข้าไปชิดขอบสนามแหงนหน้าส่งมือไปประสานกับเพื่อนสาวทั้งสองด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม ผิดจากลุคเมื่อกี้ที่ทำหน้าที่ปล่อยรถอย่างกับเป็นคนละคน “เมื่อกี้แกโคตรเท่” เฟมี่เอ่ยด้วยแววตาชื่นชมภาคภูมิใจในตัวเพื่อนสาว “ก็ยังเป็นตัวแม่ตัวมารดาเหมือนเดิม” นีน่าเอ่ยตะโกนบอกแข่งกับเสียงเชียร์รถแข่งในสนามที่ดังกระหึ่ม “จริงป้ะ ก็ชมกันเกินไป แล้วนี่ยูกิไม่มาด้วย ?” เฟียร์เอ่ยถามถึงเพื่อนสาวอีกคน “รายนั้นพี่ชายหวงจะตาย” เฟมี่เอ่ยตอบ เมื่อครั้งที่เฟียร์เรียนอยู่มหาวิทยาลัยเดิม กลุ่มเธอมีทั้งหมดสี่คน คือ เฟียร์ นีน่า เฟมี่ และยูกิ เพื่อนสาวอีกคนที่พูดถึง “ก็จริง” ได้ยินนีน่าพูดออกมาก็ทำให้เธอเข้าใจได้ เพราะรายนั้นพี่ชายหวงมากไม่ชอบให้ไปไหนมาไหนมากนัก และยิ่งเป็นสถานที่แบบนี้ยิ่งยาก “คิดถึงพวกแกอะ ฉันเหงา ลงมาคุยกันที่นี่ดีกว่า” เฟียร์เอ่ยชวนเพื่อนสาวทั้งสองคนลงมายังด้านล่างที่เป็นที่บริเวณนั่งพักของเธอข้าง ๆ ขอบสนามและจุดปล่อยตัวรถแข่ง “ได้เหรอ ?” นีน่าเอ่ยถามเพื่อหยั่งเชิงด้วยใบหน้ายิ้มแทบฉีกถึงหู “มันจะใกล้ชิดนักแข่งเกินไปหรือเปล่า” เฟมี่เองก็เช่นกันที่กำลังยืนบิดตัวไปมาเพราะเขิน แต่ก็อยากลงไปใกล้ชิดกับหนุ่ม ๆ นักแข่งด้านล่างด้วยเหมือนกัน “ได้สิ ลงมา” เฟียร์ส่ายหัวให้กับเพื่อนสาวสองคน ก่อนจะกวักมือเรียกให้ทั้งสองลงมาด้านล่างเร็ว ๆ เมื่อสองสาวลงมาถึง ทั้งสามคนรีบโผเข้ากอดกันอย่างคิดถึง แต่ก็นะ ถึงสองสาวที่กอดกับเพื่อนสาวอย่างเฟียร์อยู่ แต่สายตาของนีน่าและเฟมี่กลับชะโงกมองไปยังด้านหลังของเฟียร์ ที่มีเพลิงและพายุกำลังยืนดูจอมอนิเตอร์ที่ซึ่งกำลังฉายรถของไฟกำลังแล่นแข่งอยู่บนสนามด้วยท่าทางจริงจัง “สนใจเพื่อนก่อนค่าสาว ๆ” เฟียร์ผละออกจากกอด สายตาเฉี่ยวมองไปยังจุดที่เพื่อนสาวทั้งสองคนกำลังจ้องมองเป็นตาเดียว “นั่น เพลิงกับพายุใช่ไหม” เฟมี่เป็นฝ่ายเอ่ยถามขึ้นมาเมื่อจ้องมองไปยังสองหนุ่มอยู่นานสองนาน “อือ” เฟียร์ตอบเสียงสั้น แขนเรียวยกขึ้นกอดอกมองเพื่อนสาวทั้งสองที่กำลังแสดงสีหน้าดี๊ด๊าออกมาอย่างเปิดเผย “กรี๊ด แก... ฉันชอบพวกเขามาก ไม่คิดเลยว่าแกจะเป็นลูกพี่ลูกน้องกับไฟ ตอนอยู่ที่มหา’ลัยเก่าทำไมแกไม่เห็นบอกพวกเราเลย” เป็นเฟมี่ที่ปิดปากร้องกรี๊ดออกมา ก่อนจะหันมายังเพื่อนสาวที่กำลังยืนมองคิ้วขมวดกับท่าทางของเธอเมื่อครู่ “ก็ฉันไม่อยากนับญาติกับมัน” เฟียร์เสมองไปทางอื่นอย่างติดรำคาญให้กับท่าทางของเพื่อนสาวทั้งสอง “ก็แปลกนะ มีแต่คนอยากเข้าหาพวกเขา ก็มีแต่แกเนี่ยที่ไม่อยากรู้จัก” นีน่าเอ่ย “ก็พอเข้าใจได้ พวกญาติ ๆ กันที่นิสัยเหมือนกันจะไม่ค่อยถูกกัน” เฟมี่เอ่ยสมทบ จริงอย่างที่เฟมี่ว่า ถ้าไม่ใช่เพราะพ่อบังคับให้เฟียร์มาเรียนที่นี่และไม่สั่งให้ไฟคอยควบคุมความประพฤติ เธอก็ไม่มีวันเปิดเผยความสัมพันธ์ว่าเป็นลูกพี่ลูกน้องกับอีกคนเด็ดขาด “นี่อย่ามาเหมารวมว่าฉันนิสัยเสียเหมือนมันสิ” เพราะหญิงสาวไม่อยากจะนับญาติกับคนอย่างไฟ ที่ใคร ๆ ก็รู้ว่าเขาเป็นคนอย่างไร อารมณ์ร้อนง่าย หัวร้อนแบบสุด ๆ ชอบมีเรื่องไปทั่วอย่างกับคนอันธพาลไม่เว้นแต่ละวัน จะมีก็แต่พ่อของเธอที่เอาแต่ชื่นชมไฟอยู่นั่น อะไร ๆ ก็หมอนั่นดีกว่าเธอไปเสียทุกอย่าง แทบจะคิดแล้วว่าไฟคือลูกชายที่แท้จริง ส่วนเธอคือลูกที่เก็บมาเลี้ยง “ไม่เหมือน แต่ที่โดนไล่ออกมาจากมหา’ลัยเก่านี่ไม่ใช่เพราะไปมีเรื่องกับลูกเจ้าของมหา’ลัยหรือไง” เฟมี่แกล้งหยอก เพราะเฟียร์เป็นคนที่มั่นใจในตัวเอง สู้คน กล้าได้กล้าเสีย อารมณ์ร้อนง่าย ติดขี้โมโหขี้หงุดหงิด นิสัยไม่แพ้ไฟลูกพี่ลูกน้องของเธอเลยสักนิด “ก็มันมาหาเรื่องก่อน ใครจะยอม” ใบหน้าสวยเบะปากคว่ำไม่พอใจเมื่อนึกถึงคู่กรณี “นี่แหละ แบบนี้ถึงเรียกว่านิสัยเหมือนกันเป๊ะ” นีน่าดีดนิ้วคอนเฟิร์ม “จิ๊” เมื่อปฏิเสธไม่ได้ ดวงหน้าสวยเฉี่ยวก็หันไปอีกทางพร้อมกับท่าทางหงุดหงิดใจเป็นที่สุด

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more