ตอนที่ 14 มุ่งสู่ความตาย
1290 คำ
07.27 น. จ.ภูเก็ต
“เราจะไปพักที่ไหนกัน” หญิงสาวที่ถามขึ้นขณะที่ขยี้ตาที่เพิ่งตื่นจากนอน
“คอนโดที่คุณหยางซื้อไว้ครับ”
“โห้! พี่หยางเขาจะมีบ้านพักทุกจังหวัดเลยหรือเปล่าเนี่ย”
เสียงของอั้มพูดขึ้นและหันไปมองที่เธอประมาณสงสัย กับข้อสงสัยนั้น
“ไม่ต้องถาม…..พี่ไม่รู้”
“อ้าววว”
“พี่รู้แค่ว่าพี่มีบ้านที่หลังสวนกับคอนโดที่สุราษฯ และน่าจะมีตึกทาวน์โฮมที่สุราษฯอีกที่ ส่วนที่อื่นไม่ต้องถามพี่ไม่รู้……สงสัยคงแอบซื้อไว้ให้เมียน้อยเขาอยู่ละมั้ง”
“อุ้ย! เมียน้อย” อั้มที่ย้ำกับคำว่าเมียน้อยอีกครั้ง แคร๊ก! แคร๊ก! เสียงของสองที่กำลังสำลักน้ำกับคำว่าเมียน้อยของอั้มและเธอ
“ผมว่าเราขึ้นไปข้างบนกันดีกว่านะครับ” สองที่พูดแล้ว รีบนำขึ้นไปบนห้องทันที
“พี่ทีนนี่คือแผนของพี่หรอ?” อั้มถามกระซิบเธอผู้เป็นเจ้านายขณะที่ทั้ง3 คนได้เดินขึ้นไปบนห้อง
“เปล่า…อันนี้พี่พูดจริงเพราะพี่ไม่เคยรู้ว่าเขาซื้อที่นี่ไว้”
“เข้าไปพักกันก่อนนะเดี๋ยวพี่ต้องไปรับน็อตกับน้ำพุก่อน”
“อื้ม…แล้วห้องของทีนคือห้องไหน”
“ห้องของคุณอยู่ด้านขวามือ ห้องใหญ่ส่วนรหัสผมคิดว่าคุณน่าจะรู้อยู่แล้ว” หลังจากที่สองพูดจบก็รีบเดินออกไปโดยที่ได้ให้คีย์การ์ดห้องอีกใบหนึ่งไว้กับอั้มก่อนหน้านี้แล้ว
[ฮะโหล ว่าไงมึง]
“มึงอยู่ไหนแล้วลงมาภูเก็ตหรือยัง”
[เออกูลงมาแล้วแต่กูพาธีร์ไปหามันน้องมันอยู่ แต่ไม่เจอว่ะโทรไปก็ไม่รับแล้วมึงอ่ะ จะให้พวกกูไปหาที่ไหน]
“มึงไปหาที่คอนโด xxxx ที่ราไวย์นะ”
[เออ…ไปเจอกันที่นั่นเลย] ก่อนจะวางสายสองที่ ได้ยินภูที่กำลังเรียกหา
‘ไอ้ธีร์เราต้องไปกันแล้วเดี๋ยวเสร็จงานแล้วค่อยมาหาน้องมึงใหม่ก็ได้’
[เออ ๆๆ]
- คอนโดหรู -
“คนมาครบกันแล้วงั้นคืนนี้เริ่มงานกันเลย” สองพูดโดยมีหญิงสาวผู้เป็นเจ้านาย อั้ม น็อต น้ำพุ ธีร์ และภู นั่งรวมกันอยู่แล้ว
“มึงรู้หรอว่ามันอยู่ที่ไหน” ภูที่พูดขึ้นแทรก
“กูไม่รู้แต่กูจะให้มันออกมาหากูเองเพราะถ้าเป็นที่ภูเก็ต กูคิดว่ามีไม่กี่ที่ ที่มันจะไปหมกตัวอยู่”
“คุณโทรศัพท์ที่ผมขอคุณไว้คุณได้เอามามั้ย ?”
“เอามา…อยู่นี่ไง” หญิงสาวพูดขณะที่กำลังยื่นโทรศัพท์หรูของหยางที่เคยใช้ให้กับสอง
“คืนนี้พวกเราไปดักรอที่โกดังฝั่งหาดก่อนถึงแหลมที่นั่นจะมีโกดังอยู่เดี๋ยวกูจะให้พวกมันไปที่นั่นเอง”
“มึงรู้ได้ไงว่ามันจะมา” น็อตถามขึ้นก่อนที่น้ำพุจะพูดแทรกเพื่อตอบน็อต
“คนที่มันต้องการจะฆ่ามาหามันถึงที่ใครมันจะไม่ออกมาว่ะ”
Rrrr เสียงโทรศัพท์ น็อต
“ฮัลโหลครับอ๋อครับเดี๋ยวผมลงไปครับ”
“เดี๋ยวกูมา รถที่กูเช่าไว้เขามาส่งแล้ว”
“เออ…งั้นก็ตามนี้นะ แยกย้ายกันไปเตรียมตัว 20 นาทีมาเจอกันตรงนี้”
หลังจากที่ทุกคนได้แยกย้ายกันไปเตรียมตัวหญิงสาวที่กำลังจะลุกขึ้น กลับเข้าห้องสองที่ได้ดึงมือของเธอไว้ก่อนและพูดขึ้นว่า
“คุณอยู่ที่นี่ได้มั้ยผมไม่อยากให้คุณไป”
“ไม่มีทางปล่อย! ทีนจะได้ไปเตรียมตัว”
“มีมอเตอร์ไซค์ด้วยหรอ?งั้นทีนขอไปมอเตอร์ไซค์เองนะ”
“ไม่ครับ! ถ้าคุณจะไปมอเตอร์ไซค์คุณก็ต้องไปกับอั้ม”
“อย่ามาบังคับทีน จะไปมอไซค์คนเดียว พี่ภู พี่ธีร์..ฝากอั้มด้วยนะคะ”
“พี่ทีนพี่จะไปคนเดียวจริงหรอ” อั้มที่ถามแทรกขึ้นเพื่อยืนยันกับสิ่งที่สองกำลังห้ามเธอไว้
“ใช่พี่จะไปแค่คนเดียว จะกังวลไปทำไมเพราะเดี๋ยวก็ต้องไปเจอกันที่นู้นอยู่ดี”
หลังจากที่เธอพูดจบทุกคนก็แยกย้ายเธอได้ขับรถวิบากที่ใส่ชุดดำทั้งชุดไม่ว่าจะเป็นเสื้อสีดำกางเกงยืนสีดำ และใส่หมวกกันน็อค คลุมหน้าอย่างเตรียมพร้อม โดยมีรถวิบากอีกคันที่ขับตามเธอไปโดยเป็นน้ำพุขับและมีน็อตนั่งซ้อนไปด้วยซึ่งแน่นอนว่ารถยนต์หรูอีกคันนึงก็จะเป็น ภู ธีร์ และอั้ม ส่วนสองนั้นได้ขับรถหรู 2 ที่นั่งแยกออกไปคนเดียว
🌻 Yang
“มึงเป็นใคร ?”
[คนที่มึงอยากให้ตายไง]
“ไอ้สอง ไอ้หมารับใช้มึงต้องการอะไร”
[ออกมาเจอกันหน่อยมั้ย? กูมาหามึงถึงที่แล้วมึงอยากจะฆ่ากูอยู่ไม่ใช่หรอ]
“มึงอยู่ไหน”
[โกดัง]
หลังพูดจบสองก็ได้วางสายไปทันทีสองที่ยืนกอด อกรออยู่หน้ารถสปอร์ตหรู 2 ประตูสีดำโดยรถเปิดไฟส่องสว่างอยู่ ตั้งท่ารอให้คนอย่างภูมินทร์มาหาและหลังจากที่สองวางสายไปไม่นานภูมินทร์ก็พาลูกน้องเข้ามา
“มึงกล้าดีนี่…ไอ้หมารับใช้”
“ถ้ากูไม่กล้ากูจะมายืนอยู่ตรงนี้ได้ยังไง”
“ไปจัดการมัน”
ภูมินทร์ที่สั่งลูกน้องนับ 10 คนหวังจะทำร้ายสองแต่ทว่า ภู ธีร์ รีบวิ่งออกมาช่วยสองทันที โดยที่น็อตกับน้ำพุก็รีบขับรถออกไปอย่างไม่รีรอเลยเช่นกัน โดยที่เธอและอั้มที่กำลังดูสถานการณ์อยู่ก็ได้เห็น ธีร์ และสองที่กำลังต่อสู้กับภูมินทร์อยู่นั้นต่างคนต่างสลับกันเตะต่อยกันไปมาสองที่พลาดท่าให้กับภูมินทร์ ที่ได้ดึง มีดออกมาจากกระเป๋าเสื้อทำให้สองที่ไม่ระวังทำให้โดนบาดไปที่แขนอย่างจังและภูมินทร์ได้กระโดดถีบสองซ้ำจน
สองได้ล้มลงทำให้น็อตกับน้ำพุหลุดโฟกัสกับตรงหน้าได้หันมาหาสองจนทำให้ลูกน้องของภูมินทร์ได้เตะทีเผลอเข้าที่ท้องอย่างแรงจนทั้งคู่แทบจะล้มลงแต่ทั้งคู่กลับช่วยกันพยุงกันไว้และทั้งคู่ก็ได้ดึงไม้กระบองแบบพับ ออกมาตีเข้าที่ขาและแขนของลูกน้องภูมินทร์จนล้มไป แต่ทันใดนั้นที่เธอเห็นสองที่กำลังเสียเปรียบเพราะสองที่กำลังบาดเจ็บเธอที่หันไปพูดกับอั้ม
“น้องรอช่วย พี่น็อต กับพี่พุนะ”
“พี่จะไปไหน”
“พี่สองแย่แล้ว พี่ไปช่วยพี่สองก่อน” เธอที่ได้ขับมอเตอร์ไซค์ออกไปด้วยความเร็วผ่านภูมินทร์ไปและเบรกจนล้อหมุนและหยุดลงต่อหน้าของสองและได้รีบดึงแขนของสองขึ้นมอเตอร์ไซค์ทันทีอย่างไม่รีรอและเธอก็ได้ยื่นปืนให้สองไว้ได้ป้องกันตัวทันที
“รู้ว่าต้องออกมาเจออันตราย แต่กลับไม่มีอะไรติดตัวมาประมาทเกินไปหรือเปล่า”
“เพราะพี่รู้ไง ว่ายังไงหนูก็ไม่มีวันทิ้งพี่แน่นอน” สองพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยนและกำลังอ้อน ๆ หญิงสาว
“หุบปาก ไม่ใช่เวลา”
หลังจากที่เธอได้รับสองขึ้นรถแล้ว เธอก็ได้เลี้ยวรถมอเตอร์ไซค์หันไปทางของภูและธีร์ ที่ตอนนี้ดูเหมือนว่าภูมินทร์จะวิ่งไปหา ธีร์ โดยมีท่าทีที่สนใจเป็นพิเศษ
- ผู้เขียน
