“คุณภูมิเขาหล่อจังเลยเนอะ นี่เขาไปอยู่ที่ไหนมาน่ะ ทำไมไม่เคยเห็นมาก่อนเลย” นิออนเอ่ยขึ้น
“ต้องเห็นคนหล่อทุกคนในประเทศไทยหรือไงยะ” ทิพรัตน์ค่อนยิ้มๆ พิงค์ลานนาเองก็พลอยยิ้มไปด้วย
“ก็คนหล่อ ๆ รวย ๆ ควรอยู่กลางสปอตไลท์สิคะ จะได้เป็นหนุ่มฮอตให้สาว ๆ วิ่งเข้าหา แต่แหม...เสียดาย เขาไม่มองอ้อนเลยอะ มองแต่ยายปิ๊ง บางทีก็มองเหมือนจะกลืนกินเลยอะ”
“บ้าสิอ้อน พูดอะไรแบบนั้น” พิงค์ลานนาอุทานหน้าตาตื่น ความจริงเธอก็คลับคล้ายคลับคลาว่าเคยเห็นภัทรพลมาก่อน เพียงแต่นึกไม่ออกว่าเคยเห็นที่ไหน
“ก็จริงนี่ เออ แต่จะว่าไป ปิ๊งอวบขึ้นหรือเปล่าน่ะ พออวบ ๆ นิด ๆ แบบนี้แล้วสวยมากเลย มันดูเปล่งปลั่ง มีน้ำมีนวล ไม่แปลกที่คุณภูมิจะมอง” นิออนถามพลางกวาดตามองเพื่อนร่วมงานอย่างพิจารณา พิงค์ลานนาตาโตอีกหน
“เอ่อก็...นิดหน่อยน่ะ พอดีตอนนี้เรื่องทางบ้านลงตัวแล้วน่ะ ก็เลยกินเยอะไปหน่อย” พิงค์ลานนาไม่ได้คิดจะปกปิดเรื่องท
