หวานใจ นายอาทิตย์

คิดยังไง

" เสี่ยไปพูดแบบนั้นทำไม " เสียงคนตัวเล็ก ตะหวาดคนตัวโต ที่กำลังนั่งกิน ไอติมอย่างมีความสุข ที่ทำให้ คนตัวบาง หัวเสีย

เหตุการก่อนหน้า

" ขอโทษครับ ผมไม่รู้ว่าน้องมีแฟนแล้ว "

" ไม่ได้เป็นแค่แฟนนะครับ เรากำลังจะแต่งงานกัน หลังเธอเรียนจบ "

! นี้แหละคือสาเหตุ ที่ฉันโมโห

ผิ่งที่ได้ยินแบบนั้น ก็ช็อกจนตาค้าง ไม่คิดว่าคุณอาทิตย์ ที่เป็นเสือผู้หญิง จะกล้าเล่นกับลูกสาวตัวเอง แบบนั้น

" ทำไมกลัวไม่มีใคร กล้าจีบเหรอหะ 555 " อาทิตย์ ทำสีหน้ายียวน กวนบาทา แล้วนั่งยิ้มและหัวเราะชอบใจ

! ผมไม่รู้ตัว เหมือนกันว่าทำไม ผมพูดแบบนั้นออกไป แต่เวลาเห็นเธอยิ้ม หรือคุยกับผู้ชาย ผมรู้สึกหมั่นไส้ คงเป็นเพราะผมชอบ แกล้งเธอสมัยเป็นเด็กละมั้ง เวลาเห็นเธอ อารมณ์เสียแล้วผมมีความสุข ^__^

บ้านท้ายไร่

17.00น

" แม่ขา เดี๋ยวหนูเสียบหมูเสร็จ แล้วเดี๋ยวหนูจะทำกับข้าวรอแม่นะค่ะ" พอลูกค้าเริ่มซา ฉันก็รีบออกมา เสียบหมูที่หมักไว้ เพื่อที่ตอนเช้า จะได้ไม่ลำบาก

" จ้า ว่าแต่วันนี้จะทำอะไรให้แม่กิน นะ" เสียงผิ่ง ถามลูกสาวสุดที่รัก อย่างยอกล้อ

" แล้วไม่ทราบ ว่าคุณผู้หญิงอยากทาน อะไรเป็นพิเศษ ไหมคะ เดี๋ยวบ่าว จะทำให้ค่ะ" จากนั้นเสียง หัวเราะเราสองคนแม่ลูกก็ดัง ออกจากโทรศัพท์

" อ้าว ยัยขี้มูกแอบมาอู่ งานอยู่ที่นี้เอง " เสียง อันไม่พึ่งประสงค์ ดังลอดเข้ามา

" เสี่ย มาทำอะไรที่นี้ไม่ทราบ" ฉันไม่ชอบ คนตรงหน้าอย่างมากๆ เวลาที่เจอกัน เขาเป็นบ้าอะไรไม่รู้ ชอบพูดให้ฉันขายหน้า

" ทำไมฉันจะมาไม่ได้ ที่นี้ไร่ฉันนะ " ก่อนจะนั่งแมะ ที่แค่หน้าบ้าน ที่ฉันกำลังนั่งเสียบหมูอยู่

" ค่า.....เอาที่สบายใจเถอะค่ะ" ฉันไม่อยากต่อล่อต่อเถียงกับคนตรงหน้า เดี๋ยวอดกะโดด กัดหูไม่ได้

" วันนี้กินข้าวด้วยดิ " อาทิตย์ พูดหน้าตาย ก่อนจะยิ้มมุมปาก อย่างมีเลศนัย

" เอ้า ทำไมไม่กินที่บ้านคุณละค่ะ" ฉันละยอม ความหน้าหนา ของเขาจริงเลย คั้นจะด่าก็เป็นถึงเจ้านาย หึม..

" กินด้วย เดี๋ยวช่วยเสียบหมู" ไม่พูดเปล่าเขา เดินไปล้างมือ แล้วหยิบถุงมือมาใส่ แล้วช่วยเสียบหมู ฉันก็แปลกใจ ว่าเขาทำไมทำเป็น แล้วทำสวยด้วย

" เสร็จแล้ว ทีนี้ก็ต้องเลี้ยงข้าวฉัน เป็นการตอบแทนนะ " อาทิตย์ ทำหน้าเหมือนทวงบุญคุณอยู่

" ค่า.....นั่งรอตรงนี้แหละเดี่ยวเข้าไปทำให้ "

" ไม่เอาจะรอกิน พร้อมเธอ " นี้เขาป่วย หรือไง เรียกฉันว่าขี้มูก แล้วทำท่าเหมือนจะอ้วก เวลาพูด อยู่ดีๆ จะมานั่งกินข้าวกับเรา

" งั้นก็รอ ให้แม่มาก่อนค่อยกิน พร้อมกัน" ฉันต้องรอกินพร้อมแม่ เพราะแม่เคยบอกกินคนเดียว ไม่อร่อย ฉันเลยจะไปไหน ทำอะไรก็ช่าง ฉันต้องกับมากินข้าวเย็นกับแม่

" อืมได้"

19.00น

" อิ่มจังเลย ครับหน้าผิ่ง ขอบคุณสำหรับอาหารมื้อนี้ นะยัยขี้มูก" อาทิตย์ พูดพร้อมทั้งนั่งเอนหลัง เอามือลูบท้องด้วย ความอิ่ม

จะไม่ให้ผมอิ่มได้ไง ผมซัดไปตั้ง 3 จาน คนเดียว ก็ยัยขี้มูก ทำอร่อยนี้นา

! ฉันเห็นเขากินก็ตกใจ เพราะไม่เคยเห็นใครกินเยอะ เร็วแบบนี้มาก่อน

" ถ้างั้นผมกับก่อนนะครับ ขอบคุณสำหรับ อาหารมื้อนี้ครับ อร่อยมาก แล้วเอาไว้วันหน้าผมจะมาฝากท้องกับ คุณอาอีกนะครับ อาทิตย์ ยิ้มหวานให้ผิ่งแต่สายตา มองเข้าไปข้างใน เพราะผึ้งเอาจานอาหารไปล้าง

" คุณอาทิตย์ ค่ะน้าขอคุยอะไรด้วยหน่อยได้ไหมค่ะ " อาทิตย์ ทำหน้าสงสัย ก่อนจะเดินตาม ผิ่งออกมา ที่น้ำตก ข้างบ้าน

" ครับ มีอะไร รึเปล่าครับ " อาทิตย์ ยิ้มหวานและทำท่าอย่างเคารพ

" คุณอาทิตย์ คิดยังไงกับ ยัยผึ้งค่ะ "