เบอร์รองเท้า

735 คำ
6.00am " ข้าวเหนียวหมู กับของที่สั่ง ได้แล้วจ้า " เสียงใส ขี่มอไซต์ คู่ใจมาจอด ที่ท้ายไร่ ที่เก่าเวลาเดิม แต่เพิ่มเติม วันนี้ไม่ขี่จักรยาน เพราะของเต็มรถ เครื่องครัว เครื่องสำอาง ขนม นม ยา สบู่ ยาสระผม แฟ้บ น้ำยาปรับผ้านุ่ม เยอะแยะ จิปาถะ เต็มรถ เลยไม่สามารถเอารถ จักรยานมาได้ " ขอบใจมาก....นะจ้าผึ้ง " เสียงสาวๆ ในไร่ตื่นเต้นที่ได้ เครื่องสำอาง และเครื่องประทินผิว " จ้า....." ฉันส่งของให้ ทุกคนเรียบร้อย ลงบัญชีเรียบร้อย ก็ได้เวลาไปช่วย ป้าแม่บ้าน ที่บ้านใหญ่ทำกับข้าว ฉันทำแบบนี้ ทุกๆ วันเสาร์ กับวันอาทิตย์ เพื่อเป็นการ แบ่งเบาคุณท่านทั้งสอง และอีกอย่าง ท่านก็ชอบกินกับข้าว ฝีมือฉันมาก บ้านใหญ่ " มาแล้วเหรอ หนูผึ้ง " เสียงหญิงสูง อายุกำลังวุ่นกับการทำกับข้าว หันมายิ้มหวาน อย่างอบอุ่น "จ้า ......หนูมีข้าวเหนียวหมู มาให้ป้า กับพี่เพชร ด้วยนะค่ะ " ฉันยื่นถุงข้าวเหนียวหมูให้ ป้าไปสองถุง พี่เพชรเป็นลูกชาย ของป้าพลอย อายุพี่เพชร ก็ราวๆ 20 ปีหน้าจะได้ พี่เพชรทำงาน เป็นผู้ช่วย คุณท่านทั้งสอง ค่อยประสานงาน อยู่ใน ออฟฟิศ " ขอบใจมากนะ หนูผึ้ง เจ้าเพชรมันบ่นว่า ชอบฝีมือ หนูมากเลยนะ " ป้าพลอย พูดแล้วเดินมาหยิบถุง ข้าวเหนียวหมูไปใส่ ตะกร้า แล้วหันมายิ้มจน หน้าบาน 555 " วันนี้ ทำกับข้าวเยอะหน่อยนะ ผึ้ง คุณอาทิตย์ วันนี้นอนที่นี้ " ! ร้อยวันพันปีไม่เคย มาทำไมวันนี้มาได้ ผึ้งคิดคนเดียว " จ้า งั้นหนูทำ ต้มข่าไก่ ไข่เจียวปู แล้วก็ ต้มจืด นะค่ะ " ฉันบอกคนแก่ เพราะไม่อยากให้แก สาละวนอยู่คนเดียว 07.00 น " หอมจัง วันนี้หนูผึ้งทำแน่เลยคุณ " เสียง รุ่งทิพย์ บอกคนเป็นสามี ที่เดิน จับแขนกันมา " อ้าว ตาอาทิตย์ วันนี้ทำไมตื่นเช้าได้ " คนเป็นแม่ ถามลูกชายอย่างแปลกใจ " เมื่อคืนกับมาเร็วครับแม่" อาทิตย์ นั่งมองกับข้าว อย่างตื่นเต้น " นึกยังไงกับบ้านได้ ร้อยวันพันปี ไม่เคยมา" เสียงคนเป็นพ่อ ถามอย่างแปลกใจ " ทำไหมครับ ผมแค่คิดถึง พ่อกับแม่ไม่ได้ เหรอครับ" อาทิตย์ นั่งยิ้มหน้าบาน แต่สายตามองคนตัวบาง " เหรอ......" เสียงสองสามี พูดพร้อมกันก่อน จะมองหน้า แล้วหัวเราะ พร้อมกัน ป้าพลอยตอนนี้ กำลังตักข้าวใส่จาน ท่านๆ แล้วเดินถอยหลังไปประจำที่ ส่วนฉันก็ เสริฟ กาแฟ และน้ำให้ ท่านๆ แล้วถอยหลังมา ยืนที่เดิม " ผึ้ง เห็นแม่เราบอก ว่าเราสอบติด โรงเรียน xxx เหรอ " เสียง คุณป้าถามด้วยน้ำเสียง เอ็นดู " ค่ะ คุณท่าน" ฉันตอบแล้วยิ้มส่งให้ท่าน " เก่งมากลูก เรียนจบหนูคิดว่าจะต่อที่ไหนละ " เสียงคุณลุง ถาม " โอ้ย....ผมว่าไม่ต้องไปเรียน ให้เสียเวลาหรอกครับ ซื่อๆ แบบนี้ เดี๋ยวหนุ่มๆก็หลอก" อาทิตย์ พูดสบประมาท คนตัวเล็ก แต่สายตาไม่มอง " โดนหลอกแบบแก นะเหรอ หะเจ้าอาทิตย์ ไม่มีทางซะละ หนูผึ้งใครๆ ดูก็รู้ว่าฉลาด เอาตัวรอดได้ " " ปุ้ด.. "เสียงกลั้นขำ ที่เล็ดลอดออกมาจาก ปากที่ใช้ มือปิด จนคนตัวโต เงยหน้ามองอย่างค้าดโทษ ร้านของฝาก " ไอศครีม ส้ม สตอเบอร์ มาแล้วค่ะ " ฉันตอนนี้ มาช่วยแม่ ที่ร้านของฝาก ฉันมาแบบนี้ ทุกๆ เสาร์ อาทิตย์ เพราะวันหยุด ที่ไร่แสงอาทิตย์ จะยุ่งมากเป็นพิเศษ ยิ่งช่วงนี้ปิดเทรอม อีกด้วยยิ่งลูกค้าเยอะเป็นพิเศษ " น้ำส้ม ได้แล้วค่ะ" ขอบคุณมากๆ นะค่ะ โอกาศหน้าเชิญใหม่นะค่ะ " มะม่วงกวน เท่าไหร่ครับ คนสวย " เสียงหนุ่มวัยรุ่นหน้าตาดี ถามฉันด้วยสายตา เจ้าชู้ " 100£ ค่ะ " ฉันยิ้มหวาน ส่งให้ " เอา5ถุงครับ แล้วแถมเบอร์โทร คนขายด้วยไหมครับ " ชายหนุ่ม ยังไม่วายเตาะ แม่ผิ่งที่เห็นแบบนั้น ก็เสียวสันหลัง เพราะเธอรู้ดีว่า ยัยผึ้ง เกลียดคนเจ้าชู้ และคุกคาม " ไม่มีหรอกครับ มีแต่เบอร์ " อาทิตย์ ที่เดินเข้ามาใหม่เห็นเหตุการณ์ และได้ยินทุกอย่าง เลยเดินเข้าไปพูดด้วยสาย ตาเอาเรื่อง แล้วมองไปที่ รองเท้า ^__^ ของตัวเอง อย่างเป็นในๆ ว่ามีแต่เบอร์ รองเท้า
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม