แปลงโฉมยัยแว่น
918 คำ
นิชา
หอพักหญิง
ตอนนี้เป็นเวลา 18.00 น. ฉันที่พึ่งกับมาถึงห้อง ก็วางกระเป๋าผ้าลงบนเตียงทันทีก่อนจะถอดแว่นหนาเตอะของฉันออก แล้วเดินไปเข้าห้องน้ำเพื่อชำระร่างกายให้สดชื่น พอฉันอาบน้ำเสร็จแต่งตัวเสร็จก็มานอนดูซีรีย์ที่กำลังติดงอมแงมในช่วงนี้ก็คือ แอบรักให้เธอรู้ ซีรีย์เรื่องนี้พระเอกหล่อมาก นางเอกก็สวยสุดๆถ้าในชีวิตจริงฉันสวยอย่างกับนางเอกในซี่รีย์เรื่องนี้ก็คงดีสิ ทำไมฉันถึงไม่สวยเหมือนนางเอกเรื่องนี้นะ สายตาก็สั้น สวยก็ไม่สวย เฉิ่มก็เฉิ่ม แต่งตัวก็ไม่เป็น เห้อ !! พอนึกถึงสภาพตัวเองแล้วก็เหนื่อยใจ ทุกวันนี้ฉันไปทางไหนก็มีแต่คนเรียกฉันว่า ยัยป้า ยัยแว่น ยัยเฉิ่ม ต่อมิอะไรเต็มไปหมด คิดแล้วเซ็ง ถ้าในชีวิตจริงฉันสวย ฉันก็อยากมีหนุ่มหล่อๆมาเป็นแฟน มาคลั่งรักฉันเหมือนในซีรีย์เรื่องนี้เหมือนกัน มันคงจะฟินน่าดูเลยจริงไหม
ฉันนั่งดูซีรี่ย์ต่อได้ไม่นานเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นมา พอฉันหันไปมองก็เห็นเป็นเบอร์ยัยอาร์ตตี้เพื่อนสาวของฉัน ไม่รู้มันมีอะไรถึงโทรมาเวลานี้
"ฮัลโหล ว่าไงอาร์ตตี้"
"นิชาจ๋า"
หืมมเสียงหวานมาแต่ไกลเลย
"มีอะไรหรอ"
"วันนี้เป็นวันศุกร์สุดสัปดาห์ช่ายไหมล่ะ ฉันอยากชวนแกไปเที่ยวผับหน่อยอ่ะ แกไปเที่ยวกับฉันหน่อยนะ นะ นะ เพื่อนรัก"
"มันจะดีหรอแก ฉันแต่งตัวแบบนั้นไม่เป็นหรอกนะ ฉันว่าแกชวนขนมผิงไปสองคนดีกว่าไหม"
"ฉันชวนมันแล้ว มันตกลงที่จะไป แต่ฉันสองคนอยากลากแกไปด้วย ไปเปิดหูเปิดตากันนะ"
"แต่ฉันดื่มไม่เป็น แต่งตัวก็ไม่เก่งด้วย ฉันไม่เหมาะสถานที่แบบนั้นหรอก แต่ถ้าเป็นวัดอ่ะเข้าท่าอยู่นะ"
"โอ้ย!!ฉันชวนแกไปเที่ยว ไม่ได้ไปทำบุญ ถึงต้องไปวัดอ่ะ เรื่องการแต่งตัวแกไม่ต้องห่วง เดี๋ยวฉันสองคนไปแปลงโฉมแกเอง แกอาบน้ำรอฉันที่ห้องได้เลย เดี๋ยวฉันไปหานะสาว แค่นี้ ติ้ด"
เห้อ!!! ทำไมยัยตุ๊ดมันชอบบังคับฉันจัง ฉันไม่อยากไปเลย ฉันไม่ชอบอ่ะ แต่ทำไงได้ล่ะถูกมันมัดมือชกซะขนาดนี้ ก็ทำไรไม่ได้อยู่ดี นอกจากทำใจแล้วไปอาบน้ำรอ เซ็งฉุดๆ
เวลาผ่านไป 30 นาที ตอนนี้ฉันอาบน้ำสระผมใหม่อีกรอบ แต่ตอนฉันมาถึงห้องก็อาบน้ำแล้วนะ แล้วอาบอีกทำไมอีกเนี่ย เห้อ!!! ทำไมฉันถึงเบอะ ถึงขี้ลืมได้ขนาดนี้นะ
ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!
สงสัยสองคนนั่นมาแล้ว ฉันรีบเดินไปเปิดประตูให้มันดีกว่า เดี๋ยวยัยตุ๊ดมันบ่นอีก ยิ่งขี้บ่นอยู่ด้วย
แกร๊ก!!
"ทำไมแกเปิดประตูช้าอย่างนี้เนี่ย ฉันยืนจนขาแข็งแล้วนะ"
นั่นไง พูดยังไม่ทันขาดคำเลย แล้วพวกมันก็เดินเข้าห้องไปปานเป็นห้องของตัวเองยังไงยังงั้นเลย
"ยัยชะนีมานั่งนี่มา แล้วแว่นหนาๆของแกเอาออกไปไกลๆฉันเลย ก่อนที่ฉันจะปามันออกจากห้องแก"
แว่นฉันทำไรผิดอ่ะ ถ้าฉันไม่ใส่แว่นจะมองเห็นได้ยังไงอ่ะ
"แกจะปาของฉันทิ้งไม่ได้นะยัยตุ๊ด ฉันสายตาสั้น ฉันมองไม่เห็นทางพอดี"
"แล้วชีวิตนี้แกรู้จักคอนแทคเลนส์ไหม แกก็ใส่คอนแทคเลนส์ไปสิย่ะ"
"แต่ว่า..."
"ไม่มีแต่อะไรทั้งนั้นย่ะ แกมานั่งนี่เร็วๆ อย่าให้ตุ๊ดอย่างฉันต้องโมโหชะนีอย่างพวกแก"
"เออๆไปแล้ว ขี้บ่นจริง"
"ยัยผิง แกก็มาช่วยฉันแต่งมันหน่อยสิ จะได้เสร็จเร็วๆ"
"เออๆ"
ทั้งสองคนจึงจับฉันแต่งหน้า ทำผม ใส่คอนแทคเลนส์ ทำนั่นทำนี่เยอะแยะไปหมด จบด้วยการจับฉันใส่ชุดที่มันเตรียมมา ดูมันเตรียมพร้อมกันมาดีเชียวนะยัยเพื่อนบ้า ตอนนี้เหลือฉันใส่ชุดออกไปให้พวกมันดูก็เป็นอันว่าเสร็จแล้ว แต่ชุดที่มันเตรียมมาจะโป้ไปไหน แหวกหน้า แหวกหลังซะขนาดนี้ ฉันจึงทำใจอยู่สักพักก่อนที่จะใส่มันไปจะได้จบๆเพราะช้ากว่านี้เดี๋ยวยัยตุ๊ดกินหัวฉันอีก
"เสร็จแล้วพวกแก"
"โอ้โห!!!!!!! นี่มันช่ายยัยแว่นนิชาของเราจริงๆรึป่าวว่ะยัยผิง แกเป็นใครเนี่ย"
"แกสวยและเซ็กซี่มากยัยนิชา อย่างกับคนละคนแหนะ ฉันตะลึ่งไปเลยแก"
"จะ..จริงหรอ ฉันสวยจริงๆหรอ"
"ไม่เชื่อแกก็มาส่องกระจกดูสิ หน้าแกสวยอยู่แล้ว แต่แค่แว่นแกมันบดบังความสวยไว้ก็แค่นั้นแหละ"
"ช่ายจ้ะยัยชะนี แกสวยจะตาย แต่ไม่รู้จักแต่งตัว ถ้าฉันเป็นแกนะ ฉันจะแต่งตัวให้สุดไปเลย"
"ก็ฉันแต่งตัวไม่เก่งแบบแกนี่" ฉันได้แต่ตะลึ่งกับภาพตัวเองในกระจก นี่มันฉันจริงๆช่ายไหม
- ผู้เขียน
