พันธะร้ายผัวเด็ก

ตอนที่ ๑ รับผิดชอบด้วยครับ

นิยายเรื่อง : พันธะร้ายผัวเด็ก

ผู้เขียน : นอบน้อบ

ภาพหน้าปก : Nobnom

จัดทำโดย Panisara

ติดต่อได้ที่ E - Mail : burind.s14@gmail.com WWW.facebook.com/NobnomS

ห้ามคัดลอกเนื้อหา ดัดแปลง หรือนำเนื้อหาบางส่วนไปใช้ พร้อมทั้งนำไปเผยแพร่ไม่ว่ากรณีใดๆ ทั้งสิ้น โดยที่ไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของผลงาน ขอสงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ (ฉบับเพิ่มเติม) พุทธศักราช ๒๕๕๘ หากฝ่าฝืนมีโทษตามบัญญัติสูงสุดตามกฎหมายพระราชบัญญัติ ๒๕๓๗

ตอนที่ ๑ รับผิดชอบด้วยครับ

ในห้องสี่เหลี่ยมผืนผ้าสีขาวอากาศภายในเย็นสบาย มีเตียงนอนขนาดหกฟุตตั้งอยู่กลางห้อง บนเตียงนอนนุ่มกำลังมีคนนอนหลับฝันดี ไม่นานร่างของหญิงสาวที่ขดตัวอยู่ใต้ผ้าห่มผืนหนารับรู้ได้ถึงแรงกดทับที่สะโพกของตนเอง

ดวงตาที่หลับปรือขึ้นเล็กน้อยยังไม่หายจากความง่วงที่ครอบงำ เมื่อปรับสายตากับแสงมืดสลัวภายในห้องนอนได้แล้ว ดวงตากลมโตที่ไม่ยอมขยายเปิด กลับเบิกกว้างจ้องมองใบหน้าของผู้ชายอีกคนด้วยความมึนงง

มือของเธอรีบเปิดผ้าห่มที่คลุมร่างของตัวเองส่องมองดู เมื่อมองเห็นว่าเธอนั้นเปล่าเปลือยไม่ต่างจากผู้ชายด้านข้าง อยากจะกรีดร้องออกมาให้ดังแต่ก็กลัวว่าเขาที่กำลังนอนหลับอยู่ข้างๆ จะตื่นขึ้นมาเสียก่อน

ลูกปลาย่องเบาลงจากเตียงนอน เธอมองเห็นแสงสว่างที่ลอดผ่านม่านหน้าต่างสีขาวเข้ามา ก้มเก็บเสื้อผ้าที่เกลื่อนอยู่บนพื้นกระเบื้องที่เย็นเพราะเครื่องปรับอากาศ

ช่วงล่างรู้สึกถึงความเจ็บหน่วงเล็กน้อย เพียงแค่นี้ก็รู้แล้วว่าเมื่อคืนนั้นเธอผ่านศึกหนักกับผู้ชายที่นอนหลับอยู่บนเตียงมาอย่างแน่นอน แล้วสิ่งที่ยืนยันได้อีกอย่างนั้นก็คือ….ถุงยางที่ใช้เสร็จถูกทิ้งลงบนพื้นเพราะเท้าของเธอนั้นเหยียบโดนเข้าให้แล้ว

เธอพยายามกลั้นเสียงกรีดร้องในใจเอาไว้ ไม่ให้มันดังออกมา คว้าเอาเสื้อผ้าของตนเองแล้วสวมใส่อย่างรวดเร็ว ก่อนรีบวิ่งออกจากห้องนอนไป ทิ้งให้คนบนเตียงนอนหลับอย่างสบาย

ลูกปลากลับเข้ามาในห้องนอนของตนเอง ตอนนี้ภายในห้องว่างเปล่าไม่พบเพื่อนสาวที่มาทริปเที่ยวทะเลด้วยกัน เป็นการเลี้ยงฉลองงานวันเกิดของเกสร หรือ “เกต” เพื่อนสาวที่สนิทกัน

เกสรได้เช่าบ้านพักติดริมชายหาดหลังใหญ่ ให้กับเพื่อนๆ น้องๆ หลายสิบคนที่มาร่วมแสดงความยินดี พร้อมกับน้องชายที่พึ่งเรียนจบปริญญาตรีไปเมื่อเดือนที่แล้ว จึงมีเพื่อนน้องชายของเกสรมาร่วมกินเลี้ยงในวันนี้มากกว่าสิบคน

เธอรีบตรงเข้ามาในห้องน้ำเพื่ออาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าใหม่ ถึงแม้ร่างกายจะปวดระบมไปทั่วทั้งตัว แต่ในตอนนี้เธอคงต้องรีบเผ่นให้ไวก่อนที่ผู้ชายที่นอนด้วยเมื่อคืนจะตื่นขึ้นมา

ในเวลานี้เธอไม่ได้สนใจสิ่งใด ออกมาจากห้องน้ำก็รีบเก็บยัดเสื้อผ้าลงกระเป๋า แล้วลากเดินออกมาจากบ้านพักตากอากาศตรงมายังรถยนต์ของตนเองที่จอดอยู่ด้านหน้ากับรถยนต์อีกหลายคัน

แน่นอนว่ารถยนต์ที่จอดอยู่ด้านหน้าบ้านพักล้วนแล้วแต่เป็นรถสปอร์ตราคาแพง เธอเองก็ขับรถยนต์ราคาหลายล้านเช่นเดียวกัน แต่ในเวลานี้เธอไม่มีเวลามาคิดถึงสิ่งอื่นใด

นอกเสียจากพยายามย้อนคิดถึงเหตุการณ์เมื่อคืนว่ามันเกิดขึ้นได้เช่นไร เธอไม่เคยดื่มจนภาพตัดไปแบบนี้สักครั้ง ต่อให้พยายามนึกแค่ไหนสุดท้ายก็ได้เพียงความว่างเปล่า

นึกได้เพียงวินาทีที่ตนเองนั่นกำลังนั่งคุยอยู่กับเพื่อนสาวเพียงเท่านั้น เธอขับรถตรงกับกรุงเทพอย่างรวดเร็ว เมื่อมาถึงคอนโดจึงได้ถอนหายใจออกมา ไม่นานเสียงโทรศัพท์ของลูกปลาก็ดังขึ้น

(แกอยู่ไหน?) เสียงของเกสรดังขึ้น

“กรุงเทพ” เธอตอบกลับสั้นๆ น้ำเสียงของเพื่อนนั้นดูตกใจ

(แกกลับไปตอนไหน!! แล้วทำไมกลับไม่บอกฉันเลย วันนี้จะไปดำน้ำไม่ใช่เหรอ) เสียงของเกสรยังคงดูตกใจ (มีอะไรหรือเปล่า มีงานด่วนเหรอ หรือว่าเป็นอะไร)

“ฉันสบายดี พอดีมีงานด่วนนะ ขอโทษที่ไม่ได้บอก เห็นว่าแกหลับอยู่ก็เลยไม่อยากปลุก ว่าจะโทรหาแก แกก็โทรมาก่อน ยังไงเอาไว้ไปเที่ยวกันคราวหน้านะ ฉันต้องวางแล้ว”

(โอเคๆ) เกสรไม่ได้เซ้าซี้อะไรมากมาย

ลูกปลาเดินลากกระเป๋าเดินทางขึ้นมายังห้องของตนเองอีกครั้ง เธอพึ่งเที่ยวไปเมื่อวานตอนบ่าย ตอนเช้าก็ขับรถกลับมาด้วยสภาพร่างกายที่ไม่สู้ดีมากนัก

ในตอนนี้เธอแยกออกมาอยู่เพียงลำพัง เธอเป็นแม่ม่ายสาวโสดที่ไม่สดมีลูกชายที่อยู่ต่างประเทศกับพ่อนานๆ พวกเขาสองคนจะกลับมาเยี่ยมเธอในช่วงฤดูร้อน มันก็อีกไม่กี่อาทิตย์เพียงเท่านั้นที่จะได้เจอหน้ากัน

ชีวิตที่ผ่านมามันหนักหนาสาหัสสำหรับผู้หญิงตัวเล็กๆ อย่างลูกปลากว่าจะกลับมายิ้มได้อีกครั้ง มันไม่ง่ายเลยจริงๆ การสูญเสียครอบครัวและลูกไปในเวลาเดียวกันนั้น เธอตรอมใจอยู่นานถึงหนึ่งปี

พอมาย้อนคิดเรื่องทุกอย่างที่เกิดขึ้นแล้ว เธอเก่งมากที่ก้าวข้ามผ่านมันมาได้ ในตอนนี้เธอมีความสุขกับชีวิตที่เป็นอยู่ถึงแม้ว่าความสุขของเธอจะไม่เหมือนเดิมแล้ว มันอาจจะน้อยลงแต่ก็ไม่เป็นไร

ลูกปลาอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าใหม่อีกครั้ง บนร่างกายมีร่องรอยแดงเป็นจ้ำขึ้นเต็มแถบหน้าอก เลื่อนลงมาที่หน้าท้อง หากมองให้ดีต้นขาทั้งสองข้างก็ยังมีรอยแดง

พอนึกถึงใบหน้าของผู้ชายคนนั้นแล้วทำให้ใบหน้าของลูกปลาร้อนผ่าวขึ้นมาเสียดื้อๆ แน่นอนว่าเขานั้นหล่อเหลา แถมยังอายุน้อยกว่าเธอเกือบหนึ่งรอบ

แค่คิดถึงความห่างของอายุ เธอก็ต้องหยุดความคิดเอาไว้เพียงเท่านี้เสียแล้ว เมื่อล้มตัวลงนอนเสียงโทรศัพท์ของเธอก็แจ้งเตือนขึ้นมาอีกครั้ง ลูกปลารีบหยิบขึ้นมาดู ก่อนคิ้วทั้งสองข้างจะขมวดชนกันยุ่ง

(ลืมครับ) ข้อความปริศนาจากผู้ชายคนหนึ่งเด้งขึ้นมาที่หน้าจอ เธอจึงกดเข้าไปอ่านข้อความ ก่อนจะพบกับภาพที่ไม่อยากเห็น (คงรีบมากนะครับ งานคงด่วนจริงๆ) ผู้ชายคนนี้ยังส่งภาพถ่ายมาอีกหลายรูป

รูปภาพที่มองเห็นนั้นเป็นชุดชั้นในของเธอ เธอจำมันได้ว่าเมื่อวานใส่ชุดชั้นในเซตนี้ พอได้เห็นแล้วก็อยากมุดดินหนีแล้วนี่ไอ้เด็กคนนี้มันมีไลน์ของเธอได้เช่นไร

(อ่านแล้วไม่ตอบ จะให้ผมเอาไปให้ที่ไหนครับ) ลูกปลามือสั่นและรู้สึกถึงอารมณ์โกรธเหมือนว่าไอ้เด็กคนนี้กำลังยั่วโมโหเธออยู่

“ทิ้งไปเลย” เธอตอบข้อความไปสั้นๆ ก่อนที่อีกฝ่ายจะตอบกลับมาในอีกไม่กี่วินาที

(เสียดายนะครับ แบรนด์ดีด้วยแถมลูกไม้สีขาวเซ็กซี่ดีออก ผมชอบนะครับ ^_^) เขาส่งอิโมจิรูปหน้ายิ้มมาให้แก่เธอ ใครมันจะอยากได้ยิ่งผู้ชายที่นอนด้วยกันเมื่อคืนได้เห็นมันแล้ว เธอก็ไม่อยากได้มันกลับคืนมา

“ลืมมันไปเถอะ” เธอเองก็ไม่รู้จะตอบอะไรไป เพราะความเมาเธอถึงได้พลาดพลั้งไปหลับนอนกับเขา

(ทำยังไงดีครับ ผมเป็นคนความจำดีด้วยสิ ให้ลืมมันก็ยากหน่อยนะครับ) เขาตอบกลับ แล้วยังส่งรูปของลูกปลาและเขาที่ถ่ายเอาไว้ มีรูปหอมแก้มพร้อมกับรูปภาพตอนจูบ และยังมีวิดีโอแสนหวานที่จูบกันดูดดื่ม

“ลบเลยนะ!! ถ้าไม่ลบอย่าหาว่าพี่ไม่เตือนนะน้อง” ลูกปลาตาโตเมื่อมองเห็นภาพและคลิปตรงหน้า

(มาเจอผมสิครับ เรามีเรื่องต้องคุยกันนะครับ)

“.......” เธอไม่ตอบกลับ เพราะรู้สึกถึงความไม่ปลอดภัยบางอย่าง

(ได้ผมแล้วจะทิ้งเหรอครับ ไม่กลัวผมไปถือป้ายประท้วงหน้าบ้านเหรอครับ) อ่านจบเธอก็ของขึ้นทันที เป็นเธอต่างหากไม่ใช่หรือที่ต้องเสียใจ (ตอนนี้ผมเสียใจมากนะครับ) พูดเหมือนว่าเขานั้นได้เสียความบริสุทธิ์ให้กับเธอซะได้ ไอ้เด็กเวร!!

********************

น้องลูกปลามาแล้วนะคะ

เรื่องนี้เราจะมากินเด็กกันค่ะ

แต่ไม่แน่เด็กอาจกินเราก่อนก็ได้ค่ะ55555

จะเจอเด็กหลง หรือหลงเด็กมาลุ้นไปด้วยกันนะค่ะ

งดดร่าม่า เอาแต่เนื้อไม่เอาน้ำ

ฝากติดตามผลงานด้วยนะคะ

อย่าลืม!!!

เม้นให้กำลังใจไรท์ทุกๆ ตอน

แสดงความเห็นได้เลยนะคะ