21.45 น.
"อื้อ..."
"อืมมม ดีครับดีเลย..."
"อ๊ะ.."
"อ่า..."
ปึ่ก!
"โอ้ย!"
"ออกไปได้แล้วหนามหนัก แล้วก็หยุดทำเสียงบ้าๆนั้นสักที!!"
ฉันถลึกตามองทร็อตที่กำลังนอนเกยอยู่บนตัวฉันอย่างไม่พอใจ แล้วยังเสียงบ้าๆนั้นที่เจ้าตัวร้องขึ้นมานั้นอีกนี่อะไรทำให้ทร็อตเป็นได้ขนาดนี้นะ!? เจ้าตัวที่โดนฉันดุเงยหน้าขึ้นมาสบสายตาฉันแวบนึงก่อนจะหันไปมองทีวีต่อไม่มีท่าทีว่าจะทำตามฉันบอกแต่อย่างใดหนำซ้ำยังกอดฉันแน่นพร้อมกับเกบขาตัวเองรัดฉันเอาซะฉันเริ่มจะหายใจไม่ออกมาขึ้น
"ทร็อต หนามหายใจไม่ออก!"
พรึ่บ!
"งั้นก็ขึ้นมาอยู่บน"
"โว้ย บ้าอะไรเนี้ยทร็อตเลิกเล่นได้แล้ว!"
"ไม่เอา ไม่อยากอยู่ห่างหนาม"
"นอนข้างๆก็ได้มั่ง เดียวทร็อตก็หนัก"
"อยู่แบบนี้แหละ เอาหัวลงๆ"
ฉันเม้มริมฝีปากเข้าหากันอย่างไม่เข้าใจความคิดของทร็อตแต่สุดท้ายฉันก็ต้องค่อยๆซบหัวตัวเองลงที่อกของเขาเพราะโดนมือใหญ่ของเจ้าตัวบังคับให้มันซบลง ฉันท
