ฮองเฮา
นับจากวันนั้น ท่านอ๋องหก ก็ได้สัตว์เลี้ยงตัวใหม่ถึงสองตัว เด็กที่เขาเก็บมาพร้อมกับหมาป่าหิมะตัวนั้น เขามารู้ทีหลังว่านางเป็นเด็กผู้หญิง อายุราวสิบขวบ นางอายุมากกว่าเขาสองปี
ท่านอ๋องเรียกนางมาพบ หลังจากใช้เวลาถึงสองเดือน ถึงรักษานางจนหายดี
"ในชีวิตนี้เจ้าอยากได้อะไรมากที่สุด" ท่านอ๋องเอ่ยถาม
เด็กหญิงตอบเสียงเบาว่า "ชีวิตสงบสุข กินอิ่ม นอนอุ่น" นางที่เพิ่งฟื้นฟูสภาพร่างกาย จากการป่วยหนัก ยังไม่รู้จักธรรมเนียมปฏิบัติและการพูดจา นางพูดจาแบบชาวบ้านกับท่านอ๋องน้อย
พ่อบ้านชราตำหนักอ๋อง เหลือบตามอง เมื่อเห็นท่านอ๋องน้อย ไม่มีทีท่าจะตำหนิ หรือลงโทษ เขาเลยทำเฉย
"ได้ เจ้าจะได้ตามที่หวัง แต่นับจากนี้ชีวิตเจ้าเป็นของข้า ข้าสั่งให้เจ้าตาย เจ้าต้องตาย ถ้าข้าไม่สั่งให้ตาย เจ้าต้องอยู่ จำคำนี้ของข้าไว้ให้ดี ๆ"
ท่านอ๋องตั้งชื่อให้นางว่า เสี่ยวผิงอัน
ผิงอัน แปลว่า สงบสุข จากนั้นเขาถามนางว
