บทที่ 8
1414 คำ
เมีย(ลับ)วิศวะร้าย บทที่ 8
"มึงไปไหนมาวะ" ต้นข้าวมาถึงแผนกก็ไม่เห็นถังเบียร์ แต่ยังไม่ทันได้ถามหาก็เห็นเพื่อนเดินกลับมาแล้ว
"ไปทำธุระ"
"ธุระอะไรของมึง"
"มึงสนใจเรื่องของกูตั้งแต่เมื่อไรเนี่ย"
"สนใจตั้งแต่มึงขอย้ายที่ฝึกงานเข้ามาฝึกที่นี่แล้ว" ยังคิดอยู่เลยว่าถ้าพระอาทิตย์ไม่ขึ้นทางทิศตะวันตก ให้ตายยังไงถังเบียร์ก็คงไม่เข้ามาใช้ชีวิตในเมืองหลวงหรอก แต่นี่พระอาทิตย์ยังไม่ขึ้นทางทิศตะวันตกเลยมันก็เปลี่ยนไปแล้ว อยากรู้ว่าอะไรที่ทำให้มันถึงกับยอมกลืนน้ำลายของตัวเอง
"ไม่มีอะไรหรอกน่า ถ้ากูต้องการความช่วยเหลือเดี๋ยวกูจะบอก"
"ถ้าเป็นเพราะเรื่องผู้หญิงคนนั้น กูแนะนำให้มึงหา background ที่ดี"
"ทำไม"
"มึงกระดูกคนละเบอร์กับคุณอานพดล"
"มึงดูถูกกูเกินไปหรือเปล่า"
"ดูถูกยังดีกว่าดูผิดมึงไม่ทันคนหรอก และผู้หญิงคนนั้นไม่แน่ว่าจะเลือกมึงไหม ทางที่ดีกูว่ามึงปรึกษาคุณปู่หน่อยก็ดี" นี่แหละ background ที่ต้นข้าวหมายถึง
"กูยังไม่อยากรบกวนท่าน" ขณะที่กำลังคุยกันอยู่นิสาก็เดินเข้ามาทั้งสองเลยต้องหยุดคุยกันก่อน
"คุณนิสามีธุระอะไรครับ" คนที่ถามนิสาก็คือต้นข้าว
"ฉันมาหาคุณถังเบียร์ค่ะ"
"หาผมหรือครับ"
"ตามนิสามาทางนี้หน่อยค่ะ เครื่องมีปัญหานิดหน่อย"
"ไปสิ"
"แล้วมึงไม่ไปกับกูเหรอ"
"ก็เขาเลือกมึง"
ถังเบียร์เลยต้องเดินตามนิสาไปที่แผนก นิสาเป็นคนดูแลไลน์ผลิตนี้ ถ้าเครื่องจักรมีปัญหาก็ต้องตามช่าง ช่วงนี้มีนักศึกษาฝึกงานเข้ามาเลยต้องเรียกนักศึกษาฝึกงานก่อนเพราะพวกเขาก็ต้องแสดงผลงานของตัวเอง แต่ถ้าแก้ไม่ได้เดี๋ยวนักศึกษาฝึกงานจะตามหัวหน้าหรือพนักงานเก่ามาช่วยดูอีกที
"ก็ไม่เห็นเป็นอะไรนี่ครับ" ถังเบียร์ก็ยืนดูการทำงานของเครื่องจักรไม่เห็นว่ามีปัญหา
"วันนี้คุณไม่ต้องกลับไปที่แผนกหรอกค่ะ อยู่ที่นี่แหละช่วยสังเกตการณ์ดูเครื่องจักรหน่อย"
"ให้ผมเฝ้าอยู่นี่เหรอครับ"
"คุณฝึกงานไม่ใช่เหรอคะ"
"ใช่ครับ"
"นี่เราจะแพ้ตั้งแต่ยังไม่เริ่มเลยเหรอเนี่ย" เพื่อนพนักงานหญิงเริ่มไม่สบอารมณ์แล้ว ที่จริงตอนที่ถังเบียร์ไปพบคิมหันต์ในแผนกนี้เริ่มมีการท้าทายกันเกิดขึ้นว่าใครจะพิชิตหนุ่มหล่อพ่อละอ่อนคนนี้ได้ก่อนกัน
ถังเบียร์เพิ่งเข้ามาฝึกงานวันแรกเลยต้องทำตาม เขาก็เดินตรวจดูว่าเครื่องจักรผิดปกติตรงไหนทำไมถึงเรียกให้มาสังเกตการณ์
"อุ๊ย" ตอนที่ถังเบียร์เดินจับจ้องเครื่องจักรก็ชนเข้ากับนิสา
"ขอโทษครับผมไม่ทันระวัง เครื่องจักรคงไม่เป็นอะไรหรอกครับ ผมขอไปทำงานอย่างอื่นนะ" ถึงแม้จะไม่ทันได้มองแต่เขาก็รู้ว่าฝ่ายหญิงจงใจให้เขาชน
"เดี๋ยวก่อนสิคะ" นิสาหยุดถังเบียร์ไว้โดยการเอื้อมไปจับชายเสื้อของเขา สายตาคมเลยมองต่ำลงไปดูมือของเธอ
"คุณดูไม่ออกจริงๆ เหรอคะ"
"ผมอาจจะยังไม่เก่ง แต่ผมก็ดูออกว่าเครื่องจักรยังทำงานปกติ"
"ฉันไม่ได้หมายถึงเครื่องจักรค่ะ"
"?"
"ฉันยังไม่มีแฟนนะคะ"
"ครับ?" ถังเบียร์ถึงกับกรอกตามองไปดูพนักงานคนอื่นที่อยู่ห่างออกไปหน่อย แต่พนักงานพวกนั้นคงไม่ได้ยินสิ่งที่เขาคุยกับเธอคนนี้หรอก
"คุณเคยได้ยินคำว่ารักแรกพบไหมคะ เจอหน้าครั้งแรกก็ปิ๊งเลย"
"ขอโทษครับ ผมมีแฟนแล้ว"
"หึหึหึ"
"มึงขำอะไรวะ" หลังจากกลับมาที่แผนกช่างซ่อมบำรุงถังเบียร์ก็เลยปรึกษาต้นข้าว ทำไมช่วงนี้เขาเจอแต่ผู้หญิงรุกก่อน
"ฮ่าาาา"
"เอ้าไอ้นี่"
"มึงก็ไปทำร้ายจิตใจเจ้าหล่อน"
"มึงไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์กับกูมึงก็ขำได้น่ะสิ"
กว่าจะผ่านวันนี้ไปได้เจออะไรก็ไม่รู้ตั้งมากมายหลายอย่าง จนถึงช่วงเย็นถังเบียร์รีบขับรถออกมาแล้วตรงไปที่โรงพยาบาล
ผ่าตัดเสร็จแล้วเหรอเนี่ย.. มาถึงหน้าห้องผ่าตัดเจ้าหน้าที่ก็บอกว่าคนไข้ถูกพาออกจากห้องผ่าตัดไปแล้ว
ก๊อกๆ ถังเบียร์เลยขึ้นมาดูห้องเดิมที่เขานอนเฝ้าไข้คุณย่ากับเธอเมื่อคืนนี้ แต่พอเปิดเข้ามาคนไข้ในห้องนี้กลับไม่ใช่คนเดิม
"ขอโทษครับ" เขามองดูป้ายหน้าห้องใหม่อีกครั้ง มันก็ห้องเมื่อคืนนี้นี่ "ถามอะไรหน่อยได้ไหมครับ"
"ถ้าคุณจะถามหาคนไข้คนเมื่อวานนี้ย้ายออกไปแล้วค่ะ" เพราะก่อนหน้าก็มีคนมาถามแบบนี้แหละ
ถังเบียร์เลยออกมาถามเจ้าหน้าที่ของโรงพยาบาล ว่าคุณย่าที่ผ่าตัดวันนี้ท่านไปไหนแล้ว
"คุณเป็นญาติหรือเปล่าคะ"
"ผมเป็นแฟนหลานสาวของคุณย่าครับ"
"เป็นแฟน?"
"มีอะไรหรือเปล่าครับ"
"ขอโทษด้วยนะคะทางเราบอกไม่ได้จริงๆ ค่ะ เพราะเป็นความลับของคนไข้ ฉันแนะนำว่าให้คุณโทรไปถามแฟนคุณดีกว่านะคะ"
ลงมาถึงรถถังเบียร์เลยโทรไปหาคิมหันต์ดูว่ารู้เรื่องนี้หรือยัง คิมหันต์ก็ยังไม่รู้เรื่อง และตอนนี้เขาก็กลับมาถึงบ้านพอดีเลยรีบไปดูบ้านของคุณอาว่าท่านกลับมาหรือยัง
"คุณอากลับมาหรือยัง" เข้ามาก็เห็นแค่น้องสาวอยู่ในบ้าน
"วันนี้พ่อนัดแม่ออกไปดินเนอร์ค่ะ"
"ดินเนอร์?"
"พี่ตกใจอะไรเนี่ย แต่ก็ไม่แปลกหรอกษาได้ยินแม่บ้านบอกก็ยังตกใจเลย"
"ออกไปดินเนอร์วันนี้เนี่ยนะ"
"มีอะไรหรือเปล่าคะ"
"ไม่มีอะไรหรอก" คิมหันต์กำลังจะออกมาจากบ้านของคุณอาเลยนึกแผนอะไรขึ้นมาได้ "ษา"
"คะ"
"วันนี้เพื่อนเราไปเรียนหรือเปล่า"
"เพื่อนคนไหนคะ"
"ก็คนที่พี่บอกว่าเพื่อนพี่สนใจนั่นแหละ"
"วันนี้คุณย่าผ่าตัดค่ะนับดาวเลยลา"
"รู้ไหมว่าบ้านเพื่อนอยู่ที่ไหน"
"พี่เคยถามเรื่องนี้กับษาแล้วนี่คะ" หรรษาเคยบอกไปแล้วว่าไม่รู้จักบ้านแถมฐานะก็ไม่รู้ด้วยว่าฐานะทางบ้านของนับดาวเป็นยังไง
"อ๋อพี่ลืมไป.. เราช่วยอะไรพี่หน่อยสิ"
"ช่วยอะไรคะ"
"วันหยุดนี้พวกพี่จะจัดทริปออกเที่ยวต่างจังหวัดไปกางเต็นท์ชมบรรยากาศ ชวนเพื่อนเราไปด้วยได้ไหม"
"แต่คุณย่าเพิ่งผ่าตัดเสร็จนะคะ เพื่อนษาจะไปได้เหรอ"
"ก็จ้างพยาบาลดูแลไง พี่บอกความจริงก็ได้มันเป็นวันเกิดของเพื่อนคนนั้นพี่อยากจะเซอร์ไพรส์มัน เอาแบบนี้แล้วกันค่ารักษาคุณย่าของเพื่อนเราพี่จะจ่ายให้"
"ห๊ะ? ต้องลงทุนขนาดนั้นเลยเหรอคะ เพื่อนพี่คนไหนคะเนี่ย"
"พี่ชายของต้นหยกไง"
"พี่ต้นข้าวหรือคะ? พี่เขามีเมียแล้วไม่ใช่เหรอ"
"ไม่ใช่ต้นข้าวหรอกเป็นพี่ชายที่เพิ่งมาจากต่างจังหวัด" ยังไงก็ต้องตามย่าหลานคู่นี้ให้เจอตัวก่อน เพราะคิมหันต์คิดว่าคุณอานพดลต้องจงใจพาไปซ่อนไว้ และคุณอาก็คงรู้แล้วว่ามีคนตามแกะรอยอยู่ถึงได้พาภรรยาออกไปดินเนอร์เพื่อหันเหความสนใจ
"เดี๋ยวษาจะลองโทรถามเพื่อนดูนะคะ"
"โทรตอนนี้เลยได้ไหม"
"ตอนนี้เลยหรือคะ?"
"พรุ่งนี้ก็เป็นวันเกิดเพื่อนพี่แล้ว ถ้าเพื่อนเราตกลงจะไปด้วยพี่ก็จะได้โทรไปจองเต็นท์ไง" หาสถานที่ได้ไม่ยากหรอกเพราะสมัยนี้มีรีสอร์ทที่เป็นเต็นท์แบบกระโจมให้นักท่องเที่ยวมาเช่ากัน
หรรษาเห็นพี่ชายเอาจริงกับเรื่องนี้เลยโทรหาเพื่อนลองดู ในใจก็ไม่คิดว่าเพื่อนจะไปหรอกคุณย่าเพิ่งผ่าตัด
แต่เหนือสิ่งอื่นใดโลกใบนี้ไม่มีอะไรแน่นอน พอหรรษาโทรไปถามเพื่อนและพูดทุกอย่างที่คุยกับพี่ชายให้เพื่อนฟังนับดาวก็ตอบตกลงในทันที
🖋ชะนีติกมันส์ @มัดหมี่
- ผู้เขียน
