บทที่2 ไม่เจอกันนานเลยนะ..1
1029 คำ
“ฉันมาธุระกับคุณป้า นายไม่ต้องยุ่งไอ้ไข่อ้วน”
“ฮ่า ฮ่า ฮ่า”เสียงหัวเราะชอบใจของคุณนายพราวฟ้าทำเอาพนาหน้านิ่วคิ้วขมวด อยากจะหักคอคนเรียกให้ขาดเป็นสองท่อน
“แม่!!”
“ก็มันตลก ฉันไม่รู้มาก่อนเลยนะว่าแก่มีฉายานามว่า ไข่อ้วน ฮ่า ฮ่า ฮ่า”
“เพราะเธอเลย”พนาชี้หน้าคาดโทษร่างบางที่ยืนไม่สะทกสะท้าน แถมยังกอดยกยักคิ้วกวนๆใส่เขาอีกด้วย
“จะไปไหนก็ไปไข่อ้วน”
“แม๊! ผมจะไม่กลับบ้านถ้าแม่ยังไม่เลิกเรียกผมแบบนั้น”
“แล้วแกจะไปนอนไหน ดงกล้วยรึไง ระวังนางตานีจะมาลากแกไปทำผัวนะ”
“โถ่แม่ แค่คิดก็ขนลุกแล้วผมกลับห้องก็ได้”
“ฝากไว้ก่อนนะอุ๋งๆฉันเอาคืนเธอแน่”เขากระซิบข้างหูก่อนเธอจะเดินออกไป หงุดหงิดชิบหาย ยัยนั้นจะกลับมาทำไม
“นั่งก่อนสิแมวน้ำ อย่าไปสนใจไอ้ไข่เลย โตเป็นควายแล้วมันก็ยังมีนิสัยเหมือนเด็กอยู่ได้”หญิงสาวไต่แต่ยิ้มอ่อนรับคำของคุณนาย
“คุณป้าค่ะ คือแมวน้ำอยากขายที่ของพ่อกับแม่ แมวน้ำเห็นว่าที่ของเราอยู่ติดกันเลยคิดว่าขายให้คุณป้าน่าจะดีกว่าขายให้คนอื่น”
“ได้สิ แต่แมวน้ำรู้ไหมว่าที่ตรงนั้นติดจำนองอยู่”
“อะไรนะคะ?”เธอทำหน้างง ไม่รู้มาก่อนว่าพ่อกับแม่เอาที่ไปจำนองไว้
“จำนองไว้กับใคร แล้วเมื่อไรคะคุณป้า”
“ใจเย็นก่อนแมวน้ำ หายใจลูก หายใจก่อน”คุณนายพราวฟ้าปลอบคนตรงหน้าเมื่อเห็นเธอมีท่าทีร้อนรน
“หนูต้องการใช้เงินเหรอ?”จะหาว่าเธอใจร้ายกับหญิงสาวตรงหน้าก็ได้แต่ความคิดนั้นมันดันเข้ามาในหัวของเธอพอดิบพอดี
“ค่ะคุณป้า ฉลามป่วยต้องผ่าตัดด่วนหนูไม่รู้จะเอาเงินที่ไหนมาให้น้อง”ใบหน้าสดใสเศร้าลงในทันทีที่พูดถึงอาการป่วยของน้องชาย
“ที่ตรงนั้นแม่หนูเอามาจำนองไว้กับป้าเองถ้าหนูจะขายป้าก็จะซื้อ แต่ป้ามีข้อเสนอให้ ถ้าหนูตกลงป้าจะคืนที่ให้และให้เงินผ่าตัดฉลามด้วย”
“ข้อเสนอ? อะไรคะ?”
“แต่งงานกับไอ้ไข่”
“ไม่ค่ะ!! หนูทำไม่ได้ ลาเลยแล้วกันนะคะ”เธอตอบอย่างไวโดยที่ไม่คิดทบทวนสักนิดเดียว
“เดี๋ยวสิแมวน้ำ ทำไมล่ะ หนูมีแฟนแล้วเหรอ”คุณนายพราวฟ้ารั้งหญิงสาวไว้ก่อนที่เธอจะลุกเดินหนีไป
“เปล่าค่ะ แต่หนูกับกล้วยไข่...คุณป้าลองนึกภาพดูสิคะ หึยยย ไม่ไหวหรอกค่ะคุณป้าอย่าฝืนเลย”แค่คิดภาพที่เธอต้องตื่นมาเจอหน้าไอ้ไข่อ้วนทุกวันอาการพะอืดพะอมก็ตีตื้นขี้นมาทันที
คุณนายพราวฟ้านึกภาพตาม แต่ภาพที่เธอเห็นกับภาพที่หญิงสาวเห็นช่างต่างกันลิบลับ
“มันต้องดีมากแน่ๆ มีแต่หนูที่เอาไอ้ไข่อยู่ ลองคิดดูนะ ยังไงหนูก็ขายที่ให้คนอื่นไม่ได้อยู่แล้วนอกจากป้า”
หญิงสาวคิดหนัก เมื่อคุณนายพราวฟ้าเสนอทางเลือกที่ไร้ทางทางเลือกให้ ถ้าเธอไม่แต่งงานกับไอ้ไข่อ้วนเธอจะหาเงินที่ไหนมาไถ่ที่คืน แล้วไหนฉลามยังต้องผ่าตัดด่วนอีก โอ๊ยปวดหัว!
“สิบล้านเป็นไง”
“สิบล้าน!! อะไรคะ”วนาลีกำลังหลงอยู่ในความคิด คุณนายพราวฟ้าก็ยื่นข้อเสนอที่เธอยากจะปฏิเสธออกมา
“คุณป้าว่าอะไรนะคะ?”
“สิบล้าน ถ้าหนูแมวน้ำแต่งงานกับไอ้ไข่ ป้าคืนที่ของพ่อกับแม่หนูให้ด้วยพร้อมกับสินสอดสิบล้าน และที่สำคัญถ้าหนูมีหลานให้ป้า”
“คุณป้า เดี๋ยวก่อน คุณป้าต้องพักก่อนนะคะ ยังไม่ต้องถึงขนาดนั้นหรอกค่ะ”
“ฟังข้อเสนอป้าก่อนสิแมวน้ำ”คุณนายพราวฟ้าทุ่มสุดตัว
“ถ้าหนูมีหลานให้ป้า สมบัติทั้งหมดป้ายกให้หนูหมดเลย”
“ค่ะ!”วนาลีตกใจที่คุณนายพราวฟ้าลงทุนกับเธอมากมายขนาดนี้
ทำไมต้องทำขนาดนี้ ไอ้ไข่อ้วนมันไม่มีใครเอาขนาดนั้นเลยเหรอ หน้าตาก็ออกจะดีไม่อ้วนเหมือนเมื่อก่อน แถมหุ่นก็…หยุดเลยอีแมวน้ำคิดบ้าอะไรของแก เช็ดน้ำลายเดี๋ยวนี้
“ว่าไงน่าสนใจไหม ข้อเสนอดีๆแบบนี้ไม่มีแล้วนะ”จี้เข้าไปค่ะคุณนาย ทำไมต้องทำแบบนี้กับแมวน้ำด้วย….แล้วฉันเลือกอะไรได้ไหม ไม่เลือกไอ้ไข่อ้วนได้รึเปล่า…เอาว่ะ! เพื่อน้องท่องไว้อีแมวน้ำ
“ตกลงค่ะ แมวน้ำแต่งงานกับไอ้ไข่อ้วนก็ได้”
“หนูเลือกถูกแล้วลูก ถูกใจแม่ซะจริงๆ”คุณนายพราวฟ้าปลื้มใจอย่างออกนอกหน้า ในที่สุดภารกิจหาคู่ให้ลูกชายก็สำเร็จ ถึงแม้ในใจจะห่วงหญิงสาวไม่น้อย แต่เธอเชื่อว่าหญิงสาวคนนี้จะปราบลูกชายเธอได้แน่นอน
“คุณป้าค่ะ ว่าแต่ไอ้ไข่อ้วนจะยอมเหรอ”
“เรื่องนั้นหนูไม่ต้องห่วงปล่อยให้เป็นหน้าที่ของคุณนายพราวฟ้าเอง”
คุณนายพราวฟ้าหัวเราะชอบใจ วันนี้ช่างเป็นวันที่ดีสำหรับเธอซะจริงๆ ไม่คิดเลยว่าในตอนที่เธอกำลังจะหมดหวัง สวรรค์จะเมตตาส่งหญิงสาวตรงหน้ามาให้
วนาลีหน้าเจื่อนลง จะว่าไปเธอคิดถูกหรือคิดผิดก็ไม่รู้ที่เลือกทางนี้ ไม่ใช่สิ!! เธอไม่มีทางเลือกต่างหาก ขอร้องให้ทั้งที่ไม่มีน้ำตา อาลัยให้ชีวิตของตัวเองที่เหลืออยู่นับตั้งแต่นี้
หลังจากนั้นตลอดเวลาหลายวันคุณนายพราวฟ้าจัดการเรื่องค่าผ่าตัดให้ฉลามและดูแลฉลามเป็นอย่างดีจนอาการของเขาดีขึ้นเรื่อยๆ จนในที่สุดก็กลับบ้านได้
“เราจะย้ายกลับมาอยู่ที่ไร่เหรอพี่แมวน้ำ”ฉลามเอ่ยถามขึ้น ระหว่างที่น้องชายรักษาตัว วนาลีรีบกลับมารีโนเวทบ้านไร่ของเธอด้วยเงินทุนสนับสนุนของคุณนายพราวฟ้าที่ช่วยเหลือเธอเป็นอย่างดีในทุกด้าน
- ผู้เขียน
