ตอนที่4 มอบชีวิตใหม่ให้
1011 คำ
Ep.4.. มอบชีวิตใหม่ให้
ก๊อก “หมวยหลับหรือยังเปิดประตูให้ฉันหน่อย” ชายหนุ่มร่างสูงหน้าคมเขาได้ยืนอยู่หน้าประตูห้องของหมวยก่อนที่จะเคาะเรียกในยามค่ำคืนหมวยที่นอนอยู่รีบลุกขึ้นจากที่นอนทันทีแล้วเดินมาเปิดประตู
แคร๊ก! ใบหน้ากลมๆขาวๆของหมวยพร้อมกับแววตาใสๆกำลังจ้องมองผู้ชายที่ใส่ชุดนอนอยู่ตรงหน้าพร้อมกับกระพริบตาและรอยยิ้มหวาน
“ยังไม่นอนค่ะ”
“ฉันขอเข้าไปได้ไหม”ถึงแม้ว่าที่นี่จะเป็นบ้านของพ่อเลี้ยงแต่พ่อเลี้ยงก็มีมารยาทพอที่จะเอ่ยคอหญิงสาวเข้ามาในห้องยิ่งทำให้หมวยเธอยิ้มกว้างกว่าเดิมก่อนที่จะพยักหน้าแล้วพ่อเลี้ยงก็เดินเข้ามาในห้องก่อนที่จะปิดประตูในตอนนี้ลูกสาวคนสวยของเขาได้หลับไปแล้วเขาเลยเดินออกมาที่ห้องของหมวย
“มานั่งสิไม่ต้องกลัวฉันหรอกฉันไม่ทำอะไรเธอ”ในขณะที่พ่อเลี้ยงเดินเข้ามาในห้องแล้วเขาได้ไปนั่งลงที่เตียงของหมวยก่อนที่จะมองหน้าหมวยหมวยเธอได้เพียงแต่ยืนอยู่ตรงด้านหน้าของพ่อเลี้ยงแล้วกุมมือเข้าหากัน
“ขอบคุณนะคะที่ช่วยหนูขอบคุณนะคะที่เมตตาหนู”สองมือบางๆประกบเข้าหากันพร้อมกับก้มไหว้อย่างนอบน้อมเอ่ยขอบคุณพ่อเลี้ยง พร้อมกับรอยยิ้ม
“มานั่งนี่สิ”มือหนาของพ่อเลี้ยงด้านขวาเลื่อนไปจับแขนของหมวยเพื่อให้มานั่งที่เตียงและสัมผัสผิวที่เนียนนุ่มพร้อมกับกิมตัวที่หอม
“เรามาตกลงกันฉันช่วยเธอแต่เธอต้องเป็นหนี้ฉัน”หมวยค่อยๆเงยหน้ามองพ่อเลี้ยงอย่างเต็มตาพร้อมกับพยักหน้าเธอยอมใช้หนี้ แม้ว่าเธอจะถูกหลอกมาขายเธอก็ยอมใช้หนี้ให้
“ค่ะ”
“หน้าที่ของเธอคือเป็นพี่เลี้ยงให้กับน้องใยไหมลูกสาวของฉันดูแลลูกสาวของฉันโอเคไหม”
“ได้ค่ะ”
“ใยไหมเธอไม่ชอบผู้หญิงที่เข้าใกล้พ่อของเขาเพราะว่าเธอหวงฉันมากในตอนนี้ลูกสาวของฉันอายุ 3 ขวบกำลังเรียนรู้และเธอก็เรียนอยู่ที่โรงเรียนอนุบาลเช่นกันหลายคนที่เข้ามาเป็นพี่เลี้ยงแต่อยู่ไม่ได้ฉันไม่ได้เข้าข้างลูกสาวนะแต่ลูกสาวของฉันก็แสบพอสมควรเธอจะรับไหวหรือเปล่าฉันไม่แน่ใจแต่ถ้าไม่ไหวจริงๆ ฉันจะเอาเธอไปส่งให้ไอ้เสี่ยกร....”หลังจากที่พ่อเลี้ยงพูดจบหมวยเธอก้มหน้าลงทันทีพร้อมกับน้ำตาที่คลอด้วยความกลัวว่าจะได้กลับไปอยู่กับเสี่ยกรเสียที่โหดร้ายทำร้ายร่างกายของเธอ
“ฉันพูดเล่นจะร้องไห้ทำไม”พ่อเลี้ยงเห็นท่าไม่ดีแน่หลังจากที่ตัวเองพูดหยอกหมวยว่าจะพากลับไปอยู่กับเสี่ยกรเพื่อนของตัวเองในตอนนี้หมวยเริ่มน้ำตาไหลลงที่แก้มแล้วก่อนที่มือของพ่อเลี้ยงจะไปจับปลายคางของหญิงสาวให้เงยขึ้นเพื่อมองจ้องหน้าแบบเต็มตา
“ไม่ร้องสิโตเป็นสาวแล้วนะฉันพูดเล่นถ้าฉันจะเอาเธอไปส่งฉันไม่ช่วยเธอมาหรอกอยู่บ้านหลังนี้ได้เหมือนกับเป็นบ้านของตัวเองแค่รักลูกสาวของฉันอย่าทำร้ายลูกสาวของฉันและฉันจะดูแลเธอเองเธอจะปลอดภัย จะไม่มีใครมาทำอะไรเธอได้อีก”หญิงสาวยิ้มทั้งน้ำตาในตอนนี้ความปลอดภัยและความรู้สึกอบอุ่นและอยู่ตรงนี้แล้ว
“ขอบคุณนะคะฮึ๊กถ้าหนูไม่ได้พ่อเลี้ยงหนูคง”
“แล้วทำไมถึงมาอยู่กับมัน”
“ฮื่อๆหนูถูกพวกเขาเอามาขายให้กับเสี่ยกรพวกเขาจะเอาเงินไปใช้หนี้ให้กับพ่อ”
“แล้วพ่อล่ะ”
“ฮื่อๆ”
“ใจเย็นๆนะเล่าให้ฉันฟังที”หมวยเธอพยักหน้าหลังจากที่พ่อเลี้ยงใช้มือทั้งสองข้างจับไหล่ของเธอไว้แล้วบอกให้เธอใจเย็นๆก่อนที่เธอจะเล่าเรื่องทุกอย่างให้กับพ่อเลี้ยงฟังพ่อเลี้ยงอึ้งและพูดอะไรไม่ออกหลังจากที่ได้ยินเรื่องเล่าชีวิตของหมวยยิ่งทำให้พ่อเลี้ยงสงสารและเมตตาหมวยมากกว่าเดิม
“ต่อจากนี้ไปฉันจะมอบชีวิตใหม่ให้กับเธอเอง”พ่อเลี้ยง เอามือลูบหัวของหญิงสาวพร้อมกับบอกกับเธอว่าเขาจะมอบชีวิตใหม่ให้กับเธอเองหมวยสะอื้นหนักกว่าเดิมและพยักหน้า
“ฮื่อๆขอบคุณค่ะขอบคุณจริงๆ”
“นอนพักผ่อนนะเด็กดีในวันพรุ่งนี้คือชีวิตใหม่และลืมเรื่องราวในอดีตให้หมดชีวิตใหม่ของเธอจะต้องดีกว่าเดิม ”มือทั้งสองข้างของพ่อเลี้ยงโอบให้หญิงสาวนอนลงที่หมอนก่อนที่จะดึงผ้าห่มมาปกคลุมร่างกายและมือด้านซ้ายจับไลผมออกจากใบหน้าให้กับหมวย
☺️
“เมื่อเธอยิ้มโลกทั้งใบเป็นสีชมพูเลยรู้ไหมต่อจากนี้ไปห้ามร้องไห้นะ แล้วก็ห้ามดื้อเชื่อฟังฉันส่วนเรื่องลูกสาวของฉันเธอก็ต้องค่อยๆพัฒนาตัวเองเข้าหาลูกสาวฉันแล้วกันฉันรักลูกสาวของฉันมาก ไม่เคยตีไม่เคยว่า”
“คะหมวยจะเป็นพี่เลี้ยงที่ดีให้กับน้องใยไหมค่ะ”
“ดีมากฝันดีนะเด็กดื้อ” ก่อนที่พ่อเลี้ยงจะลุกขึ้นเขายังเอามือด้านซ้ายของเขาไปลูบหัวของหมวยเบาๆอีกต่างหากทำให้หมวยยิ้มและหลับตาลงในขณะที่พ่อเลี้ยงลุกขึ้นเขาเดินมาปิดไฟแล้วก็ออกจากห้องของหมวย ด้วยรอยยิ้มและเดินไปห้องของตนเองและก็นอนลง
“ชีวิตของเธอโชคร้ายแต่เธอจะกลายเป็นผู้หญิงที่โชคดีเมื่อได้เจอฉัน” ในขณะที่พ่อเลี้ยงนอนอยู่ที่เตียงพร้อมกับพูดคนเดียวว่าเขาจะทำให้หมวยกลายเป็นผู้หญิงที่โชคดี
- ผู้เขียน
