ตอนที่3 เขาไม่ชอบลูกเรา
882 คำ
Ep.3
?️..“หมวย”..?️
“โหสวยจัง” เรากำลังยืนดูในห้องน้ำสวยมากเลยแหละพึ่งเคยเห็นแบบนี้ของจริงแหะ
ก๊อกๆๆ แคร๊ก! พอเราหันกลับไปที่หน้าประตูห้องคือพ่อเลี้ยงอุ้มลูกสาวของเขาเข้ามาเราเลยเดินมาที่ด้านหน้าเเต่เอ๋ดูเหมือนว่าน้องใยไหมลูกสาวของพ่อเลี้ยงจะไม่ค่อยชอบเรา
“ยังไม่อาบน้ำอีกหรอจะมาตามไปกินข้าว”
“คือยังไม่มีเสื้อผ้าเลยคะ”
“มะมาอุ้ยพ่อเลี้ยง” เเล้วป้าแม่บ้านที่ชื่อน้อยเขาก็เอาเสื้อผ้าเข้ามาให้เราแต่เจอนายหัวอยู่ด้วย
“ทำไมช้าจังป้าน้อย”
“ขอโทษคะนายหัว”ป้าน้อยเอ่ยคำขอโทษนายหัวเเล้วก้มหน้าลง
“คุณพ่อคะไปเถอะคะใยไหมหิว” หื้มพอเวลาเธอพูดกับพ่อของเธอแบบน่ารักมากมีปากจู๋อีกด้วยก่อนที่จะใช้สองแขนน้อยๆกอดคอพ่อของตัวเอง
“ครับลูกสาวอื้มอย่านั้นเธอก็อาบน้ำเสร็จและตามลงไป”นายหัวหันมาพูดกับเราเราพยักหน้าให้กับเขาและเขาก็อุ้มลูกออกไปเเต่ใยไหมหันมาหาเราก่อนที่จะเเลบลิ้นใส่เรา
“?”
“เห้อ~นี่เเหละคุณจะอยู่ที่นี่ได้นานหรอ” ป้าน้อยหันหน้ามาหาเราพร้อมกับพูดแสดงว่าน้องใยไหมเธอคงแสบหน้าดู
“เธอไม่ชอบหนูแน่ๆเลย”
“คุณหนูเธอไม่ชอบใครทั้งนั้นแหละคะและที่สำคัญคุณหนูใยไหมหวงคุณพ่อเธอมากไม่ว่าจะเป็นพี่เลี้ยงหรือว่าครูพิเศษก็อยู่ได้ๆไม่นานหรอกคุณหนูแสบมากบอกเลย”
“หรอคะ”
“อื้ออาบน้ำเถอะจะได้ลงไปทานข้าว” เราพยักหน้าให้กับป้าแม่บ้านแล้วก็เข้ามาอาบน้ำมีเสื้อผ้าให้เราหลายชุดชุดชั้นในใหม่ๆด้วยเราเลือกใส่เป็นเสื่อยืดสีชมพูอ่อนและเกงเกงยืนขายาวเอวสูงจากนั้นก็เช็ดหน้าทาแป้งฟุ่นที่วางอยู่หน้าโต๊ะกระจกเสร็จก็เปิดประตูห้องออกมาลงมาด้านล่าง สิ่งที่เราเห็นคือพ่อเลี้ยงกำลังนั่งทานข้าวอยู่กับลูกสาวคนสวยของเขา
“อิ่มแล้วคะคุณพ่อ”
“หื้มอิ่มไวจังคะ”
“แค่ไม่อยากทานข้าวกับคนแปลกหน้า” โอ๊ะโอน้องใยไหมหันหน้ามาทางเราเเละทำปากมุ่ยใส่เราอีกต่างหาก
“หื้มไม่น่ารักเลยคะไม่เอาสิคะเดี๋ยวคุณพ่อไม่รักนะ”
“หมวยมาทานข้าว” พ่อเลี้ยงมองเราเเละเรียกให้เราไปทานข้าวเราคิดว่าเราไม่เหมาะที่จะไปนั่งทานข้าวที่โต๊ะอาหารสุดหรูของเขาหรอก
“คือให้หมวยไปกินที่ในครัวก็ได้คะ”
“อย่าดื้อหมวยมานั่ง”พ่อเลี้ยงจ้องหน้าเราเเละคิ้วขมวดเข้าหากันคือเราต้องรีบพยักหน้าให้กับพ่อเลี้ยงเเล้วเดินไปนั่งเก้าอี้พ่อเลี้ยงเขาทานข้าวแล้วแหละดูจากจานของเขา
“เอ้าเสริ์ฟข้าวสิ”
“คะๆ” มีเเม่บ้านที่ยืนถือถ้วยข้าวใบใหญ่จากทางด้านหลังนายหัวหันไปพูดเสียงดังใส่จนแม่บ้านคนนั้นเขาสะดุ้งและรีบมาตักข้าวใส่จานให้กับเราหืมกับข้าวหลายอย่างเลยเเต่เราเห็นมีหมูยอเหลือ1ชิ้นในจานน่ากินมาก
“ทานเลยไม่ต้องเกรง”
“คะ” เรายิ้มก่อนที่จะจับช้อนซ้อมเเละจะเอาไปจิ้มชิ้นหมูยอ
“อุ้ยขอโทษคะหิวพอดี” โหนี่เด็กสามขวบหรอเนี้ยก็ใยไหมลูกสาวของพ่อเลี้ยงไงเธอเอาช้อนซ้อมตัวเองมาตักชิ้นหมูยอทอดไปก่อนเราและเอาไปใส่จานตัวเองก่อนที่จะมองหน้าเราเเต่เอ่ยขอโทษพร้อมกับยิ้มร้ายๆ
“หื้มไหนว่าใยไหมอิ่มไงคะลูก” พ่อเลี้ยงหันไปมองหน้าลูกสาวพร้อมกับถาม
“หิวพ่อดีคะง้ำ!” นั่นไงหมูยอชิ้นสุดท้ายในจานถูกน้องใยไหมคนสวยแย่งไปกินแล้ว
“ร้ายมากเลยคะเจ้าแสบ” นายหัวยกมือไปวางบนหัวของลูกสาวเบาๆพร้อมกับรอยยิ้มเอ็นดูลูกตัวเองเห้อ~คิดถึงคุณพ่อภูตะวันจัง
“อ้าวหมวยไม่ทาน? มีหมูยอทอดอีกไหมละไปเอามาเสริ์ฟอีกสิ”นายหัวหันกลับไปบอกแม่บ้าน
“คือหมดคะคุณผู้ชาย”
“ปล่อยให้หมดได้ไงทำไมไม่ซื้อสำรองไว้”
“ขอโทษคะ”
“กินอย่างอื่นได้ไหม”นายหัวหันมามองหน้าเราคือเรากินได้แค่ไม่เผ็ดมากเรากินเผ็ดไม่ค่อยได้
“ได้คะ”
“งั้นกินเลยสิไม่หิวหรอ”
“หิวคะ”เราก็กินข้าวเลยหิวมากตั้งเเต่เมื่อวานเรายังไม่ได้กินอะไรเมื่อเช้าเเถมถูกพี่ต่างเเม่เอาตัวมาขายให้เสี่ยกรอีกถ้าเราไม่ได้พ่อเลี้ยงช่วยไว้เราจะเป็นอย่างไงบ้างนะ
“คุณพ่อคะไปดูกาตูนย์กันคะ” ในขณะที่เรากินข้าวอยู่น้องใยไหมเธอวางช้อนส้อมที่จิ้มหมูยอลงที่จานก่อนที่จะลงจากเก้าอี้เเละเดินไปหาพ่อเลี้ยง
“ครับผม! จุ๊บนี่”
“หมวยมานข้าวเสร็จก็ขึ้นไปพักผ่อนนะเดี๋ยวเราค่อยคุยกัน”
“คะ”
- ผู้เขียน
