“คุณแสนพูดเหมือนกำลังตกหลุมรักครีมเลยนะคะ” หัวใจที่เคยเหี่ยวแห้งเฉาตายไปแล้วกลับเหมือนได้น้ำทิพย์ชโลมรดลงมาให้ฟื้นคืนชีพอีกครั้ง
“ฉันเป็นแบบนั้นเหรอ” เขาอยากจูบปากเล็กจิ้มลิ้มและเข้าไปควานหาความหวานซ่านลิ้นใจแทบขาด
... แต่ก็ไม่อาจทำอย่างนั้นได้ เพราะรู้ดีว่าระดับความอดทนและการควบคุมของเขามันต่ำเพียงใดเมื่ออยู่ใกล้ผู้หญิงคนนี้ ไม่รู้คิดถูกหรือผิดที่ยอมให้คาริสามาค้างด้วย
“ครีมควรดีใจหรือเสียใจดีคะ” แมวน้อยขี้อ้อนแนบใบหน้าลงซบอกแกร่งที่เปลือยเปล่า แบบที่ชอบทำที่สุด ได้ยินก้อนเนื้อในอกของเขาเต้นหนักแน่นชัดเจนจนเหมือนมันจะทะลุออกมาในวินาทีใดวินาทีหนึ่ง
“เรื่องอะไร” นับแสนสงสัยเหลือเกินว่ากลุ่มผมน้ำตาลเข้มที่จดจ่ออยู่ตรงจมูกของเขาตอนนี้ หากไม่ได้สระสักห้าวันเจ็ดวัน มันจะหอมน้อยกว่านี้บ้างมั้ย
“เรื่องที่ดูเหมือนคุณจะตกหลุมรักครีมจริงๆ... แต่เป็นในวันที่ครีมกำลังทำใจให้เลิกรักคุณ”
“พูดอะไร
