บทที่ 2 เจอดี
1271 คำ
บทที่ 2 เจอดี
"เธอรู้ไหม ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนปฏิเสธฉัน เธอคือคนแรก"
"ฉันไม่ใช่ผู้หญิงพวกนั้นของนาย แล้วก็...กรุณาปล่อยด้วยค่ะ" เธอมองสบตาเขาไม่ลดละอีกครั้ง และไม่เกรงกลัว สายตาคมที่จ้องมองมาเหมือนจะกลืนกินเธอเข้าไป
"ตอนนี้เธอมีสิทธิ์ที่จะมาต่อรองกับฉันอย่างนั้นหรอ ฮึๆ เธอมันอวดดี" เขาไม่พูดมาก ปากหนาฉกลงมายังปากบางของคนตรงหน้าทันที เขาบดจูบรุนแรง มือเล็กทุบตีอกใหญ่ หลายครั้ง พาธีร์รวบมือเล็กไว้ดันเธอไปยังโซฟาตัวใหญ่ หญิงสาวดิ้นรนขัดขืนไม่ยอมให้เขาทำตามใจตัวเองได้ แต่ก็โดนคนตัวใหญ่จับมือทั้งสองข้างไว้เหนือหัว เขาใช้ขาตัวเองกดขาเธอเอาไว้ พร้อมถอนจูบออกแล้วจูบใหม่ครั้งแล้วครั้งเล่า จนพอใจ
มนลดา ตอนนี้ไร้ซึ้งเรียวแรงขัดขืน มือใหญ่สอดเข้าใต้เสื้อยืด ฝ่ามืออุ่นสัมผัสผิวเนื้อเนียนอย่างเบามือ ไม่นานฝ่ามือนั้นก็เข้ามากอบกุมอกอวบใหญ่ที่ล้นมือ พาธีร์เคล้งคลึงฟอนเฟ้นมันอย่างเบามือ
"อืม" เสียงครางในลำคอของคนตัวเล็ก พาธีร์ปล่อยมือหญิงสาวให้เป็นอิสระ พร้อมปล่อยขาที่กดขาของเธอไว้ให้เป็นอิสระเช่นกัน มนลดาเคลิบเคลิ้มไปกับรสจูบที่เขามอบให้ ความวาบวามเกินขึ้นภายในท้องน้อยเหมือนมีผีเสื้อหลายร้อยตัวบินวนอยู่ภายใน
ก๊อก ก๊อก เสียงเคาะประตูดังขึ้น แต่พาธีร์ไม่ได้สนใจ เขายังคนดูดดื่มความหวานจากปากบางของเธอไม่ยอมห่าง
มนลดา ได้สติกลับคืนมา เธอใช้ฟันงับเต็มแรงเข้าที่ปากหนาทันที ทำให้พาธีร์ผละออกจากปากของเธอ เขาจ้องมองคนใต้ร่างอย่างเอาเรื่อง มนลดาไม่รอช้าเธอเตะเข้าไปใจกลางความเป็นชายของเขาทันที
"โอ๊ย" เขาร้องออกมาอย่างเจ็บ จุก นั่งกลุ้มความเป็นชายของตัวเอง ก่อนตะโกนให้ลูกน้องคนสนิทเข้ามา "เอาไปขังไว้ จนกว่าเธอจะบอกว่าไอ้เคไปมุดหัวอยู่ที่ไหน"พาธีร์นั่งหน้าบูดบึ้งขมความเจ็บไว้ภายในต่อหน้าลูกน้อง มนลดาถูกชายร่างยักษ์คนหนึ่งนำพาเธอไปยังห้องห้องหนึ่ง ที่ว่างเปล่า ชายร่างยักษ์ผลักเธอเขาไปในห้องแล้ว ล็อกประตูทันที
มนลดากวาดตามอบรอบห้องที่มืดสลัว ใจของเธอเต็มไปด้วยความกลัว มันเรื่องบ้าอะไรวะ ทำไมต้องมาเกิดขึ้นกับฉันด้วย หยดน้ำตาที่กลั้นเอาไว้ไหลรินอาบสองข้างแก้มเนียน เธอกอดเข่านั่งร้องไห้ มนลดารู้ว่าเคมีผู้หญิงคนอื่น เพราะพักหลังเขาดูแปลกไป ไม่ค่อยมาทำงานที่ร้าน ที่เขาและเธอสร้างมันมาด้วยกัน เขาทิ้งให้เธอใช้ชีวิตอยู่เพียงลำพังมาเดือนกว่าแล้ว และเธอก็ตัดใจจากเขาได้แล้วเช่นเดียวกัน
@ มหาลัย
"อี พรีม วันนี้มึงเป็นอะไร กูเรียกหลายครั้งแล้วนะ ใจมึงลอยไปถึงต่างประเทศแล้วหรอ" เอมี่ หญิงประเภทสอง เอ่ยขึ้นมาอย่างเป็นห่วง
"ฉันโทรหาพี่ไม่ติดเลยอ่ะ เอมี่ เกิดอะไรขึ้นกับพี่หรือเปล่านะ"
"โอ๊ยย อย่าคิดมาก เลิกเรียนแล้วเดี๋ยวกูพามึงไปร้านหาพี่มิลินเอง"
"โอเค"
"กูขอแวะคอนโดก่อนนะ"
"ได้จ๊ะ" พรีม หรือมัลลิกา ยิ้มออกมา หญิงสาวผมยาวตรงถึงเอวคอด ใบหน้าสวยหวาน ชายใดเห็นต้องตกหลุมรัก
"กูไปด้วย" มิล เพื่อนสาวคนสนิทอีกคนเอ่ยขึ้นมา
"ไหนมึงบอกว่า นัดผู้ไว้ หรือโดนผู้เทแล้วจ้ะ"
"มึงนี่รู้ดีจริงๆ "
"ระดับกูมองนิดเดียวก็รู้แล้วย่ะ"
"ไปเถอะได้เวลาเรียนคาบสุดท้ายแล้วนะ" มัลลิกา หอบหนังสือเรียนขึ้นแนบอก เดินไปยังห้องเรียนซึ่งมันเป็นวันสุดท้ายที่จะเรียนจบ และสิ้นสุดชีวิตนักศึกษา
@ร้านสักมิลิน
"ขอบใจมาก ที่มาส่ง เจอกันพรุ่งนี้นะ"
"โอเค มึงไม่ไปผับกับพวกกูจริงดิ แต่ถ้าเปลี่ยนใจก็ตามมาได้นะ" เอมี่เอ่ยชวนเพื่อนอีกครั้ง
"ถ้าไปจะโทรหา พวกมึงขับรถกลับดีๆ นะ" มัลลิกา มองรถ ของเพื่อนขับออกไปได้สักพัก เธอจึงหันหลังเดินเข้าไปในร้านสักลายของพี่สาวเธอ "อ้าวไม่มีคนอยู่หรอ" เธอพูดกับตัวเองพร้อมยกมือถือขึ้นมาโทรหาพี่สาวอีกครั้ง แต่ก็ไม่มีคนรับ
ฟุบ ตุบ
"เอาตัวไป ขังแยกห้องไว้" คิมมองหญิงสาวสวยหน้าหวานอย่างนึกเสียดาย ที่เธอต้องมาเคราะห์ร้ายเพราะผู้ชายเหี้ยๆ ของพี่สาว
มัลลิกาถูกนำตัวมายังห้องข้างๆ พี่สาว เธอโดนโป๊ะอย่างสลบจนหมดสติไป ชายร่างยักษ์สองคนอุ้มเธอมาทิ้งไว้กลางห้องวางเปล่า พร้อมมัดมือมัดเท้าของเธอเอาไว้
"อ้าวไอ้เบส เป็นไงว่ะ งานราบรื่นดีไหม" พาธีร์เอ่ยขึ้นเมื่อเห็นอินทราเดินเข้ามาภายในห้อง
"ก็ดี"
"เป็นไง งานล็อตนี้ใช้ได้ไหม"
"อืม"
"มึงพูดให้มากกว่านี้ได้ไหมวะ"
"ยังไม่ชินกับกูอีกหรอ"
"เอ่อๆ ไอ้เคมันหนีไปซุกหัวที่ไหนก็ไม่รู้ กูให้คนตามยังไม่เจอมันเลย"
"มึงอ่อน"
"อ่อนบ้านมึงนะซิ แต่ก็มีของที่น่าสนใจกว่า"
"ผู้หญิง"
"เชี่ย!! มึงรู้ได้ไง"
"อย่างมึงจะมีไร"
"เอาน่า ป่ะกูพาไปดูอะไรดีๆ " พาธีร์เดินนำอินทรา ไปยังห้องหนึ่งที่เอาไว้สำหรับลงโทษคนที่ทำผิดกฎของที่นี่
มนลดา มองผู้มาเยือนด้วยสีหน้าเรียบเฉย ใบหน้าสวยของเธอหม่นหมอง ริมฝีปากซีดเซียว พาธีร์เห็นเธอแล้วต้องตกใจ ผ่านมาแค่คืนเดียวเธอเป็นอะไรไป เท้าใหญ่ก้าวยาวไม่กี่ก้าวก็ถึงตัวเธอ
"เธอเป็นอะไร" พาธีร์ ถามคนตรงหน้าอย่างเป็นห่วง พร้อมหันหน้ามาถามลูกน้อง "พวกมึงทำอะไรเธอ"
"พวกเราเปล่าทำอะไรเธอนะครับ"
"นี่อะไร" อินทราถามขึ้น พร้อมจ้องมองหญิงสาวตรงหน้า
"แฟนของไอ้เค กูจับมาหวังจะให้เธอบอกว่ามันอยู่ที่ไหน แต่กลับปากแข็งไม่ยอมพูด"
แกร๊กก เสียงกระชากปืนดังขึ้น สายตาทุกคู่จับจ้องที่ อินทราในมือของเขาถือปืนพร้อมจอปลายกระบอกปืนไปยังผู้หญิงตรงหน้า
"มันอยู่ไหน" เสียงที่เต็มไปด้วยความเยือกเย็นของอินทรา ดังก้องไปทั่วห้อง
"เฮ้ยมึงใจเย็น" พาธีร์เดินเข้ามายืนขวางปลายกระบอกปืนเอาไว้
"ถอย!!! "
"เดี๋ยวกูจัดการเอง มึงยืนดูเฉยๆ " อินทราเก็บปืนเข้าที เขามองหน้าพาธีร์นิดหนึ่งแล้วเดินไปนั่งเก้าอี้ตัวใหญ่ข้างผนัง
"ไปเอาตัวมา" พาธีร์สั่งลูกน้องคนสนิท คิมหายไปไม่นาน เขาก็มาพร้อมหญิงสาวคนหนึ่งที่มีถุงคลุมศีรษะเอาไว้
"ฉันให้โอกาสเธออีกครั้ง บอกมาว่ามันอยู่ที่ไหน" ไร้เสียงตอบกลับจากสาวร่างเล็กตรงหน้า "เอาถุงคลุมออก
"พรีม!! แกไอ้ชั่วจับน้องฉันมาทำไม เธอไม่เกี่ยวอะไรกับเรื่องพวกนี้" มนลดา ตะโกนออกมาเสียงดัง เมื่อเห็นน้องสาวผู้เป็นดั่งดวงใจของเธอ
- ผู้เขียน
