บทที่ 4 สัมผัส
"ตอนนี้เธออยู่ที่ไหน"
"ที่ผับครับ"
"มีงานอะไรอีกไหม"
"ไม่มีแล้วครับ"
พาธีร์ก้าวขายาวเข้ามาในผับ เขากวาดสายตาหาคนผู้หนึ่ง อยู่เป็นนาน สุดท้ายเขาก็หาเจอ ร่างบางพยุงตัวเองออกมาจากห้องน้ำ เธอเสียการทรงตัวเล็กน้อย เท้าเล็กพยายามทรงตัวให้เดินตรงจนถึงโต๊ะ มนลดาคว้าแก้วเหล้ากระดกเข้าปากไม่ขาดสาย สายตาคมจ้องมองหญิงสาวที่หามานาน ไม่วางตาก่อนจะก้าวเดินไปหาเธอ
"ไปเตรียมรถ" พาธีร์ก้าวเท้ายาวไปถึงโต๊ะของมนลดา เขาคว้าแขนของเธอให้เดินตามออกมานอกผับทันที
"ปล่อยฉันนะ!! " มนลดาสะบัดข้อมือเล็กออกจากมือใหญ่ ใบหน้าของเธอบ่งบอกได้ถึงความเจ็บที่มาจากแรงบีบของมือพาธีร์
ร่างใหญ่ผลักคนตัวเล็กขึ้นไปบนรถอย่างไม่ไยดี พร้อมตามขึ้นมาบนรถ มนลดาสะบัดหัวไปมา เผื่อคลายความวิงเวียนที่เกิดขึ้น ด้วยฤทธิ์เหล้า ที่ดื่มเข้าไปเป็นจำนวนมาก ทำให้เธอมองเห็นภาพซ้อน
"จะพาฉันไปไหน"
"......"
"หูหนวกหรือไง ถามไม่ตอบ" มนลดาจ้องเขม็งคนนั่งข้าง ตัวของเธอเอนไปเอนมา "หน้าหล่อซะเปล่า แต่เป็นปีศาจร้าย!! " เธอพูดพร้อมเอานิ้วชี้จิ้มไปที่แก้มของเขา พาธีร์ปัดมือเล็กออก อย่างไม่สบอารมณ์ กลิ่นเหล้าจากตัวเธอคละคลุ้งเต็มรถ แต่มนลดาไม่ยอมลดความพยายาม มือเล็กบีบเข้าตรงปากหนา "ฉันละเกลียดคนแบบนายที่สุด ชอบวางอำนาจ บังคับ ทำให้ฉันไม่มีทางเลือก ไอ้ผู้ชายเฮงซวย!!! "
พาธีร์มองคนตรงหน้าที่เมาแล้วพูดทุกอย่างที่อยู่ในใจออกมา เนินเนื้ออวบโผล่พ้นออกมาจากคอเสื้อที่แหวกลึก เขากลืนน้ำลายลงคอ หายใจเข้าออกลึก อดทนต่อสิ่งยั่วยุตรงหน้า "ถ้าไม่อยู่นิ่งๆ เธอโดนแน่" มือใหญ่จับใบหน้าเล็ก ปากหนาประกบเข้ากับปากเล็กนั้นทันที พาธีร์ควานลิ้นเข้าไปในปากเล็กหยอกเย้ากับลิ้นเล็กของเธอ
มนลดาหายใจหอบ สายตาของเธอหวานเยิ้มจนคนตรงหน้าอดใจไม่ไหว ตักตวงเอาความหวานจากปากของเธออีกครั้ง มือลูบไล้แผ่นหลังอันเปล่าเปลือยของเธอ พร้อมยกร่างเล็กขึ้นมานั่งบนตักของตน พาธีร์มอมเมาเธอด้วยรสจูบแสนหวานจนมนลดาอ่อนระทวยในอ้อมกอดของเขา ฤทธิ์เหล้าเป็นตัวนำทางชั้นดีให้หญิงสาวในอ้อมกอดลืมสิ้นเสียทุกอย่าง
พาธีร์รับรู้ถึงความปวดหนึบตรงกลางหว่างขาของตน ความเป็นชายของเขาต้องการออกมาสูดอากาศภายนอกเต็มที เมื่อรถมาถึงคฤหาสน์ เขาไม่รอช้า อุ้มสาวสวยร่างเล็กลงจากรถ กาวขายาวขึ้นไปบนห้อง วางร่างบางลงบนเตียงนอนใหญ่ ตามไปด้วยร่างใหญ่ที่ทาบทับลงมา มอบจูบให้กับเธออีกครั้ง
"อื้อ...อื้อ" เสียงครางในลำคอเล็ก กระตุ้นความอยากในกายชายของเขามากยิ่งขึ้น พาธีร์ไม่รอช้า เข้าปลดเปลื้องเสื้อผ้าอาภรณ์ทั้งเขาและเธอออกจนไม่เหลือสักชิ้น มนลดาขดตัวทันทีเมื่อผิวเปลือยของเธอสัมผัสถึงแอร์เย็นภายในห้อง สายตาแสนยั่วยวนและหวานเยิ้มของหญิงสาวช่างเชิญชวนเขาเหลือเกิน
"อื้ม..อ๊ะ" พาธีร์กอบกุมดอกบัวคู่งามที่ล้นมือ ยอดสีชมพูอ่อนแสนหวานชูชัน ลิ้นร้อนของเขาสัมผัสดูดมันอย่างหิวกระหาย มนลดาครวญครางออกมาเป็นระยะ เขาเชยชมดอกบัวคู่งามอยู่เป็นนานจนหนำใจ ผละไล่ริมฝีปากร้อนลงมายังหน้าท้องแบนราบ เขาวนควงลิ้นตรงสะดือของเธอไปมา
"อ๊าาาาา" เธอครางออกมาอีกครั้ง พร้อมแอ่นหน้าอกขึ้นรับสัมผัสของมือใหญ่ที่กำลังบีบคลึงอย่างเมามัน พาธีร์ระดมจูบลงไปเรื่อยจนถึงเนินเนื้ออวบใจกลางของความเป็นหญิงของเธอ
เขาใช้มือสองข้างดันขาเรียวสวยให้แยกออก จนเห็นกลีบดอกไม้งามสีชมพู ไม่รอช้าเขาใช้ลิ้นสัมผัสกับเกสรใจกลางของดอกไม้ทันทีมนลดาสะดุ้งเล็กน้อย
"อ๊าาาาาา ซี๊ดดดด" ปลายลิ้นร้อนของเขาตวัดเร็วขึ้นจนเธอครวญครางไม่เป็นภาษา น้ำหวานจากดอกไม้ไหลออกมาเป็นทาง ให้เขาได้ดูดดื่มกินอย่างสมใจ มันหอมหวานยิ่งนัก ความสวยของดอกไม้ทำให้เขาลุ่มหลง ดูดเลียอยู่เป็นนาน
"อ๊ะ ไม่ไหวแล้ว อร๊าสสส" ร่างเล็กกระตุก เสร็จสมความสุขในบัดดล พาธีร์ยังไม่ยอมถอยห่าง ลิ้นร้อนยังคงมอบความสุขให้แก่เธอ เขาส่งนิ้วกลางเข้าสู่ปากทางรักที่คับแน่นของเธอ
"อ๊าาา เจ็บ เบาๆ หน่อย" มนลดานิ้วหน้าเล็กน้อยปนความเสียวซ่านที่เขามอบให้ เธอแอ่นสะโพกขึ้นรับนิ้วที่ชักเข้าออกของเขาอย่างลืมตัว ลิ้นร้อนของเขายังทำหน้าที่ได้ดีไม่ขาดตกแม้แต่น้อย จนทำให้เธอถึงฝั่งฝันอีกครั้ง
"อร๊าสสส" มนลดาหอบหายใจเร็ว หน้าอกใหญ่โยกขึ้นลงตามการหายใจของเธอ
พาธีร์ควานนิ้วกลางของตนไปมาในปากทางรักแล้วชักออกมาน้ำเชื่อมแสนหวานไหลออกมาเป็นทางยาว เขาไม่รอช้าดูดเลียกินจนเกลี้ยง พร้อมขบเม้นตรงเกสรดอกไม้อีกครั้ง
"อ๊ายยย พอก่อน"