เฌอเบลพยายามรวบรวมสติเพื่อขับรถกลับไปให้ถึงเพนต์เฮาส์ของมาร์วิน เธอร้องไห้เหมือนคนเสียสติ มันเกิดเรื่องแบบนี้ได้ยังไง ฉันควรรอคุยกับพี่วินก่อนดีไหม รอฟังเขาพูดก่อนดีไหม แต่มันต้องฟังอะไรอีกละในเมื่อ มันชัดเจนซะขนาดนั้นแล้ว ต้องมีอะไรมาแก้ตัวกันอีก
เฌอเบลเรียกแม่บ้านมาช่วยเก็บของทั้งหมดของเธอและเรียกรถเพื่อจะย้ายออกก่อนที่มาร์วินจะกลับ
ด้านมาร์วิน
ปันปันเฝ้ามองเขาอยู่ตลอด จนในที่สุดคนตัวโตขยับตัวตื่น ปันปันรีบไปนั่งหันหลังให้เขาตรงปลายเตียง แล้วบีบน้ำตาแกล้งทำเป็นว่าร้องไห้อยู่
มาร์วินปรือตามอง และต้องตกใจกับสภาพตัวเองรีบดีดตัวลุกขึ้นนั่ง มองไปยังปลายเตียงและเสียงผู้หญิงที่ร้องไห้อยู่ ทำให้เขายิ่งรู้สึกงุนงง เขามองไปรอบๆ ตัวนี่ไม่ใช่ห้องเขา และสายตาไปสะดุดเข้ากับรูปของปันปันที่โต๊ะหัวเตียง เลยพอจะนึกได้ว่าปันปันพาเขามานอนที่ห้องเธอก่อน ให้สร่างเมาแล้วค่อยกลับ เพราะเขาขับรถกลับไม่ไหว
