เรนิสหันมองไปยังมาคัสและผู้หญิงคนนั้นที่ยื่นเครื่องดื่มให้เขา นัยน์ตาทั้งสองคู่ประสานเข้าหากัน แต่นั้นใช่ว่ามาคัสจะสนใจ ร่างสูงเบนสายตาออกจากเรนิส
“ขอบคุณน้องลิลลี่มากนะครับ” เขาเอ่ยกับคนตรงหน้า ที่ฉีกยิ้มหวานละมุนให้รุ่นน้อง
“สู้ๆนะคะ คนเก่งของลี่”
“อะแฮ่ม...ลิลลี่ นี้พวกฉันยังไม่ได้เป๊บซี่ เหมือนลูกพี่เลย” เจไดที่เห็นท่าทีของมาคัสและลิลลี่ เพื่อนสาวต่างคณะที่มาเฝ้ามาคัสติดขอบสนามถึงกับอดปากแซวไม่ได้
“พวกนายมีตังก็ซื้อทานเองสิ เพราะฉันตั้งใจซื้อให้พี่มาคัสคนเดียว” ลิลลี่ยังคงเอ่ยต่อ ลิลลี่กลับมามีความหวังอีกครั้งหลังจากที่มาคัส ไม่ปฏิเสธเครื่องดื่มที่เธอนำมาให้เขาในครั้งนี้
“ครับ เข้าใจแล้ว” เจไดเดินไปกอดคอเจเดน สายตาของทั้งคู่จับจ้องไปยังร่างบางใบหน้าสวยที่นั่งหน้าเจื่อนบนสแตน
“หึ...นี้อย่าบอกนะ ว่าลูกพี่จะควบสอง ร้ายวะ” สองหนุ่มแฝดได้แต่กระซิบกระซาบกัน แต่นั้นก็ระบายยิ้มใ
