ด้านมาคัสวันนี้ผมพาลูกน้ำ เพื่อนสนิทที่เราเคยเรียนไฮสคูลที่อังกฤษด้วยกันมาทานข้าว ทว่าขณะที่ผมขับรถออกจากร้านอาหาร มุ่งหน้าไปส่งลูกน้ำที่คอนโดของเธอนั้น
“อุ้ย...มาคัสคะ น้ำว่า น้ำลืมมือถือที่ร้าน แน่ๆเลยค่ะ” ลูกน้ำที่วุ่นวายหาสมาร์ตโฟนในกระเป๋าเอ่ยขึ้นมา เพราะนี้เธอหาไป 2 รอบ เทกระเป๋าหาแล้วแต่ก็ไม่เจอ
เมื่อเป็นเช่นนั้น มาคัสจึงยอมวนรถกลับร้านอาหาร ที่เขาและลูกน้ำทานข้าวไปเมื่อสักครู่ ไม่นานทั้งสองก็มาถึงร้าน ทว่าขณะที่ลูกน้ำลงจากรถของมาคัส ร่างบางเดินกลับไปยังโต๊ะอาหารที่เขาและเธอนั่งเมื่อครู่นั้น สายตาคมเข้มกับสะดุดเข้ากับร่างบางอันคุ้นตาที่นั่งกับหนุ่มหน้าตี๋ ในชุดนักศึกษาสถาบันเดียวกับเธอ
“หึ...ไม่ทันไร นิสัยเดิมก็เริ่มอีกแล้ว” มาคัสที่จ้องมองเรนิส นั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ให้กับหนุ่มหน้าตี๋ตรงหน้า ร่างสูงถึงกับสบถเสียงออกมาอย่างไม่น่าฟัง
“นี้เหรอคนที่บอกผมว่า ยุ่งกับการเตรียมตัวป
