คฤหาสน์โรจน์จนาชน
17:00น.
ไต้ฝุ่น ตรีชฏา
“นายโกหกฉันทำไมไค”ฉันพูดขึ้นด้วยนำ้เสียงตัดพ้อและเศร้าโศกตอนนี้ฉันยืนอยู่หน้าคฤหาสน์หลังใหญ่ของตะกูลโจน์จนาชนที่เคยสวยงามและบัดนี้กลับกลายเป็นเถ้าถ่านและเหตุผลที่ทำให้ฉันมายืนอยู่ตรงนี้คือ
“ไค”ฉันพูดขึ้นต้องเป็นเขาแน่ๆเพราะเมื่อเช้าหลังจากที่หนูผิงโทรมาหาฉันบอกว่าไคตาย คำพูดของเธอทำให้ฉันพอจะเดาอะไรได้ไม่ยาก ยิ่งมีสายโทรศัพท์แปลกๆจากใครก็ไม่รู้โทรเข้ามาบอกฉันว่าคนที่ตายไม่ใช่พี่แทนคุณแต่เป็นคนที่ปลอมแปลงตัวเองได้และสายปริศนานั้นก็ถูกตัดไปทั้งๆที่ฉันยังไม่ทันได้ถามอะไร และคนที่ปลอมแปลงตัวเองเป็นคนอื่นได้อย่างแนบเนียบก็คนจะมีแค่คนคนเดียวที่ฉันรู้ คือไคยังไงล่ะ
“อึก นายผิดสัญญา”ฉันยืนสะอื้นไห้เอามือปาดนำ้ตาของฉันที่ไม่ไหลไม่ขาดสายเเววตาของฉันคลอไปด้วยนำ้สีใสที่ปดปิดภาพเบื้องหน้าที่พวกเจ้าหน้าที่พากันทำงานกันอย่างทุลักทุเลเพราะขี้เถ้าสีดำและควันไฟท
