หนึ่งสัปดาห์ผ่านไป
ลานหินอ่อนหน้า คฤหาสน์วิเวชรัตน์
รถหรูสีดำเงาวับคันแล้วคันเล่าแล่นเข้ามาช้า ๆ
ก่อนจะหยุดเรียงรายอย่างเป็นระเบียบ
...
บอดี้การ์ดในชุดสูทดำก้าวลงพร้อมกัน
ราวกับซ้อมมา พนักงานแม่บ้านและคนสวน
ทั้งหมดที่มาริษาเรียกมารวมตัว
ยืนเรียงสองแถวตั้งแต่บันไดหิน
ขึ้นไปยังประตูหลัก
ทุกคนก้มศีรษะรอรับแขกสำคัญ
..
ประตูรถคันหน้าเปิดออก
พิบูลย์ พิบูลย์วรพงศ์
ก้าวลงมาอย่างสง่างามในสูทสีเทาเข้ม
แววตาคมกริบเย็นชาแต่แฝงความหนักแน่น
..
ข้าง ๆ คือ ไอวินท์ พี่ชายคนโต
ในชุดสูทสีน้ำเงินเข้มที่ยืนผงาดไม่แพ้กัน
ตามมาด้วย ไอวาร์ ที่เดินประกบไหล่พ่อ
อย่างนิ่งขรึม ส่วนไอริสก้าวลงเป็นคนสุดท้าย
ชุดเดรสสีครีมอ่อนทำให้เธอโดดเด่น
ท่ามกลางบรรยากาศเคร่งขรึม
...
มาริษา เจ้าบ้านสาวใหญ่
ในชุดเดรสยาวสีน้ำเงินเข้ม
ก้าวออกมาพร้อม วิเชียร สามีผู้เงียบขรึม
แต่สายตาคมไม่แพ้ใคร
ด้าน
