เพียะ!!
ไอศูรย์ตบเข้าที่ไปหน้าสวยจนใบหน้านั้นหันไปตามแรงล้มลงฟุบกับพื้น เลือดไหลซิบออกปาก แต่นั่นทำให้อีกฝ่ายหัวเราะขึ้นอีกครั้ง ไม่เพียงแต่ไม่รู้สึกเจ็บแต่เธอกลับพอใจกับความเจ็บปวดที่ได้รับ
“ฉันพูดผิดตรงไหน คนขี้เหร่แบบแกกับนางผ้าขี้ริ้วนั่นก็เหมาะสมที่จะได้กันดี”
“ฉันก็หลงคิดว่าเรื่องคืนนั้นมันเป็นความผิดพลาด ที่แท้มันก็เป็นความตั้งใจของเธอสินะ”
“ใช่ ฉันจัดฉากให้พวกแกสองคนเองแหละ เป็นไงชอบไหม”
จารวีหัวเราะเยาะใส่คนตรงหน้าอีกครั้ง สร้างความไม่พอใจให้เขาเป็นอย่างมาก เขาตบเธออีกครั้งซ้ายทีขวาที ราวอยากเรียกความยุติธรรมให้กับคนที่เขาเผลอทำอะไรผิดพลาดกับเธอลงไป
“หยุดก่อนครับนาย”บอดี้การ์ดหนุ่มรีบดึงเจ้านายออกมาทันทีเมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายเริ่มควบคุมตัวเองไม่อยู่
“ปล่อยกู”
“เดี๋ยวเธอก็ตายหรอกครับ”
“ก็ให้มันตายไป”
“ออกไปก่อนเถอะครับ”
ไอศูรย์ปรายตามองอีกฝ่ายก่อนจะเดินออกไปจากห้องนั้นด้วยค
