1
834 คำ
แทน
ชายหนุ่มนักธุรกิจเบื้องหน้าใสสะอาด แต่แฝงธุรกิจสีดำ สีเทาไว้เบื้องหลัง นิสัยน้ำนิ่งไหลลึก ไม่ค่อยพูดแฝงความดุดันไว้ในแววตาตลอดเวลา
“ไท! ไท! ได้ยินพี่มั้ย ทำไมทำแบบนี้ พี่มีแกแค่คนเดียว ฮึก!”
เสียงร่ำไห้ของชายหนุ่มดังขึ้นภายในห้องไอซียูของโรงพยาบาล เป็นเสียงและภาพที่ไม่เคยมีใครได้เห็น เมื่อน้องชายที่มีเพียงคนเดียวนอนแน่นิ่งอาการ50/50เพราะฆ่าตัวตายด้วยการกระโดษลงมาจากดาดฟ้าบ้าน แต่ลูกน้องคนสนิทของแทนมาเจอได้ทัน จึงนำตัวส่งโรงพยาบาล
ชายหนุ่มผู้เป็นพี่ที่กำลังประชุมถึงกับทิ้งการประชุมใหญ่ประจำปีมาเพื่อมาดูน้องชายที่เกิดอาการคิดสั้นขึ้น จนเป็นเหตุให้เกิดเรื่องในครั้งนี้
“ได้เรื่องหรือเปล่า”
“ได้ครับนาย เธอชื่อ เมญ่า อายุเท่าคุณไทครับ ตอนนี้กลับมาอยู่ที่เมืองไทยแล้วครับ”
“อื้ม จับตาดูไว้ รอกูเครียเรื่องรักษาไทเสร็จก่อน กูจะไปจัดการต่อเอง”
“ครับนาย”
ชายหนุ่มเอ่ยสั่งงานลูกน้อง ก่อนจะเดินออกจากโรงพยาบาลแล้วขับรถกลับเข้าบริษัททันที
เมญ่า
“น้องเม ไหนหนูบอกจะอยู่ที่อังกฤษต่อไง ทำไมเปลี่ยนใจซะแล้วล่ะ”
หมอซีผู้เป็นพ่อเอ่ยถามเมญ่าลูกสาวคนเล็กขึ้น ในขณะที่เธอนั่งคุยกับเขาที่ห้องทำงานในโรงพยาบาล
“หนูเบื่อที่นู่นแล้วค่ะ หนูอยากกลับมาอยู่กับพ่อ”
“อ้อนพอกับมีญ่าเลยนะเราน่ะ”
“หนูมีความรักค่ะพ่อ 5555”
“เบาๆหน่อยเราน่ะ เราเป็นผู้หญิงนะลูก”
ซีกับเมญ่านั่งคุยกันตามประสาพ่อลูก ช่วงนี้ลูกสาวทั้งสองกลับจากอังกฤษมาอยู่เมืองไทย หลังจากคุยเสร็จ หญิงสาวก็รีบเดินออกจากห้องทำงานผู้เป็นพ่อไป
ห้องพักแพทย์
“เอ้า! น้องเม นึกว่าจะไม่แวะมาหาพี่ซะแล้ว”
หมอเอสเอ่ยขึ้นทักในขณะที่เมญ่าเดินเข้ามาหาเขาที่ห้องทำงาน ทั้งคู่เจอกันตอนที่เมญ่าเพิ่งกลับจากอังกฤษเดือนที่แล้ว และเจอกับเขาเข้า ทั้งคู่เลยเริ่มคุยกันมาเรื่อยๆ แต่ยังไม่ได้พัฒนาความสัมพันธ์ไปลึกซ้ำกว่านั้น
“พี่หมอเบรคหรือยังคะ เมจะชวนไปกินข้าว”
“เบรคพอดีครับ งั้นเดี๋ยวพี่พาออกไปกินข้าวข้างนอกดีกว่า”
“ก็ได้ค่ะ”
เมญ่ากับหมอเอสออกไปกินข้าวด้วยกัน โดยที่ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ยังไม่ถึงหูของซีผู้เป็นพ่อ
NCLUB
ค่ำคืนนี้ หญิงสาวมีนัดกับเพื่อนสาวคนสนิท ที่เพิ่งกลับมาจากอังกฤษด้วยกันอย่างแอปเปิ้ล ที่ตอนไปเรียนที่นู่นคือไปไหนไปกัน
"อีเมๆ ทางนี้ มาช้าตลอดจริงๆเนอะมึงเนี้ย"
"บ่นเก่งจริงๆ"
"แซ่บไม่เปลี่ยน ยั่วมากมึง!"
แอปเปิ้ลเอ่ยให้กับการแต่งกายของเพื่อนสาวในคืนนี้ ปกติเมญ๋าก็แต่งตัวแนวนี้เป็นเรื่องปกติ ถึงจะดูเป็นผู้หญิงแรงๆ แต่ในตัวตนจริงๆเมญ่าเป็นผู้หญิงน่ารักคนนึง
"ไม่โป๊ไม่ใช่เจ๊เมญ่าบอกเลย"
"อีเมเบาๆ คืนนี้จะพาผู้กลับบ้านหรือไง"
"ดูเป็นอาหารตาพอ กูไม่เอากลับเหรอก"
"มึงนี่ถ้ากูไม่รู้จักคงไม่รู้ว่ามึงเป็นพวกรักนวลสงวนเวอร์จิ้นไว้ให้พ่อของลูกนะเนี้ย"
"ประชดเก่งจริงๆมึงเนี้ย"
เมญ่าเอ่ยขึ้น เมื่อถูกแซวถึงเรื่องบนเตียง ก็เธอไม่ใชผู้หญิงประเภทนั้น ต่อให้แรง ให้แต่งตัวโป๊ แต่เธอไม่เคยมั่ว ดื่มคือดื่ม เที่ยวคือเที่ยว เท่านั้น
TAN TALK
สายตาคมกริบของชายหนุ่มที่นั่งมองหญิงสาวอยู่แบบนั้น พรางกระดกแก้วเหล้าเข้าปากรวดเดียว ผู้หญิงคนนี้นอกจากน่าตาดี หุ่นดีเท่านั้น นอกนั้นไม่มีอะไรดีสักอย่าง ชายหนุ่มคิดในใจ
"คนนี้เหรอ เมญ่า"
"ครับนาย"
แทนเอ่ยถามลูกน้องคนสนิทที่ตามสืบเรื่องของหญิงสาวมาให้ได้เรื่องพอสมควร สิ่งที่เขาคิดในตอนนี้มีอย่างเดียวคือการทำให้ผู้หญิงคนนี้เจ็บปวดเหมือนกับสิ่งที่เขาได้รับ ขาแกร่งก้าวตามหญิงสาวออกจากผับไปในตอนเที่ยงคืน เมื่อเห็นเธอแยกกับเพื่อนของเธอ
"ว๊ายย!!! คุณมาดึงแขนฉันทำไม" เมญ่าเอ่ยขึ้นพรางสะบัดแขนให้หลุดจากมือของชายหนุ่มแปลกหน้าที่เธอไม่รู้จัก
"จะรีบไปไหนล่ะ!!!"
"ฉันจะกลับบ้าน คุณเป็นใคร ฉันไม่รู้จัก"
"ไม่รู้จักเหรอ หึๆ!!"
"โอ๊ยย!! เจ็บนะ คุณทำบ้าอะไรเนี้ย ฉันไปทำอะไรให้คุณ โอ๊ย!!"
แทนบีบต้นแขนของเมญ่าเต็มแรงจนเธอถึงกับร้องออกมาเพราะความเจ็บ
“สิ่งที่เธอทำไว้ ฉันไม่มีวันลืม!!!”
- ผู้เขียน
