2
1169 คำ
“ไอ้บ้า! ฉันไปทำอะไรให้นายไม่ทราบ ปล่อยนะ!”
“ไม่ปล่อย! ก็เธอมันแรดขนาดนี้ไง! ฉันไม่แปลกใจเลย!!”
“นายพูดเรื่องบ้าอะไรของนายเนี้ย! ฉันไม่รู้จักนาย บอกให้ปล่อย!!”
“เธอมองหน้าฉันดีๆ! แล้วตอบใหม่!”
เมญ่ามองหน้าชายหนุ่มตรงหน้าด้วยความไม่เข้าใจ เขาเมายาหรือเปล่า ไม่เคยรู้จักกันสักนิด
“ฉันไม่รู้จักนาย!”
“เมญ่า!!”
เมญ่าแปลกใจเมื่อชายหนุ่มตรงหน้าเอ่ยเรียกชื่อเธอ เขารู้จักเธองั้นเหรอ แต่ทำไมเธอกลับไม่รู้จักเขาสักนิด แถมยังดูเหมือนเขาโกรธอะไรเธอมาแต่ชาติปางก่อนอีกต่างหาก
เพียะ!!!!! มือเรียวสะบัดแรงตบไปเต็มหน้าของชายหนุ่มก่อนจะรีบสะบัดแขนออกแล้วขึ้นรถของตัวเองทันทีแล้วขับออกไป เมญ่ายังคงรู้สึกกลัวไม่น้อยที่จู่ๆก้มีคนมาหาเรื่องเธอแถมยังเป็นผู้ชายอีกต่างหาก
หญิงสาวตื่นมาในตอนสายของอีกวันพร้อมอาการระบมที่ต้นแขนจากแรงบีบของผู้ชายคนที่เจอเมื่อคืน มันทั้งช้ำ ทั้งเจ็บเป็นรูปมือ จนเธอต้องใส่เสื้อมีแขนเพื่อปกปิดมัน
โรงพยาบาลXX
แทนมาเยี่ยมน้องชายเหมือนทุกวันที่เขาทำ แต่ไทผู้เป็นน้องชายก็ยังคงนอนแน่นิ่งไม่รู้สึกตัวอยู่ในห้องไอซียูพร้อมกับเครื่องช่วยหายใจอยู่แบบนั้น
"พี่จะจัดการผู้หญิงคนนั้น คนที่มันทำให้น้องพี่เป็ยแบบนี้!!"
เสียงแข็งกร้าวของชายหนุ่มเอ่ยพรางใช้สายตามองหน้าน้องชายเพียงคนเดียวอยู่แบบนั้น
"สวัสดีครับ คุณคงพี่ชายของคนไข้ใช่มั้ยครับ"
หมอเจ้าของไข้ของไทเอ่ยขึ้น ในขณะที่เดินเข้ามาตรวจ
"ใช่ครับ น้องชายผมเป็นยังไงบ้างครับ"
"ตอนนี้อาการยังทรงๆครับ แต่หมอจะดูแลเต็มที่ ไม่ต้องห่วงครับ"
หมอเอ่ยขึ้น นั่นมันก็ทำให้แทนใจชื้นขึ้นมาบ้าง
"จะต้องจ่ายเท่าไหร่ผมก็ยอม ขอแค่รักษาเขาหายครับหมอ"
"ผมทำตามหน้าที่ของหมออยู่แล้วครับ มันคือจรรยาบรรณของหมอ คุณไม่ต้องเป็นห่วง ผมจะรักษาน้องชายคุณจนหายแน่นอน"
เมื่อคุยกับหมอเสร็จ แทนก็ออกจากโรงพยาบาลเพื่อเข้าบริษัทเหมือนทุกวัน แต่พอออกมาจากห้องไอซียูถึงชั้น1 ก้เจอเข้ากับเมญ่าที่กำลังเดินมาพร้อมหมอคนนึงท่าทางสนิทสนม
"เธอมันก็มั่วไปทั่วจริงๆ!!!"
แทนเอ่ยด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง สายตาพรางมองไปทางหญิงสาวในระยะที่เธอไม่เห็นเขา
ห้องพักแพทย์
“อ๊ะ! พี่หมอ อย่าค่ะ”
เมญ่าร้องสะดั้งสุดนัวเมื่อจู่ๆก็ถูกชายหนุ่มโอบกอดไว้แนบอกโดยที่เธอไม่รู้ตัว
“พี่อยากกอดเม ขอพี่กอดหน่อยนะ”
“พี่หมอ อย่าทำแบบนี้นะ!”
เมญ่าดิ้นจนหลุดออกจากอ้อมแขนของหมอเอสทันที เธอไม่ต้องการให้เขามาถึงเนื้อถึงตัวเธอแบบนี้ เขากับเธอเพิ่งจะเริ่มคุยกันมาไม่ถึงสองเดือนดีด้วยซ้ำ
“เมโกรธพี่เหรอครับ พี่ขอโทษนะ”
“เมไม่ชอบแบบนี้ค่ะ รอบหน้าพี่อย่าทำแบบนี้อีกนะคะ”
“ได้ครับ งั้นขอพี่จับมือหน่อยได้มั้ย”
“ได้ค่ะ”
และหมอเอสก็นั่งจับมือเมญ่า ที่นั่งเก้าอี้ข้างๆพรางเครียงานไปด้วย
“วันนี้พี่ไม่มีขึ้นเวร เราไปดื่มกันมั้ยครับน้องเม”
“ก็ได้ค่ะ งั้นเจอกันสองทุ่มนะคะพี่หมอ เมขอชวนเพื่อนไปด้วยนะคะ”
“ได้ครับ ตามใจน้องเมเลย”
TAN TALK
“อึก! อึก! อ๊ะ! คุณแทน!”
“จุกค่ะ บะ..เบาๆค่ะ อ๊ะ!”
เพียะ!! เพียะ!! เสียงฝ่ามือหนาฟาดลงบนก้นงอนๆของเลขาในขณะที่เขากระแทกถาเอวสอบใส่จากด้านหลังอย่างดุเดือดภายในห้องพักที่อยู่ในห้องทำงาน จังหวะสอดใส่กระแทกความเป็นชายของชายหนุ่มดุดันจนทำให้ร่องของคู่นอนถึงกับฉีกระบม เมื่อเขาเป็นคนที่มีรสนิยมเรื่องเซ็กแบบดุเดือด
“อื้มส์!”
“อ๊างงงง คุณแทน!! เจ็บค่ะ อ๊างงง”
“ร้องซิ! ร้องเข้าไป!!”
เซ็กของชายหนุ่มจบลงหลังจากที่เขามีอะไรกับคู่นอนว่าหนึ่งชั่วโมง ชายหนุ่มถอดเกาะป้องกันที่มีน้ำรักอยู่ด้านในทิ้งลงถังขยะก่อนคว้าผ้าขนหนูเดินเข้าไปอาบน้ำ ปล่อยให้หญิงสาวที่เขาเพิ่งมีอะไรด้วย นอนสลบในสภาพเปลือยเปล่าอยู่แบบนั้น จนกระทั่งอาบน้ำเสร็จ
“มึงเข้าไปเครียในห้องให้กูด้วย กูจะไปหาไท”
“ครับนาย เดี๋ยวผมจัดการให้ครับ”
แทนเดินออกจากห้องทำงานแล้วขับรถตรงไปหาน้องชายที่รักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลทันทีในช่วงเย็น พ่อแม่ที่เสียไปตั้งแต่เขาอายุ18 ทำให้แทนต้องรับช่วงต่อธุระกิจตั้งแต่อายุยังไม่เท่าไหร่ เมื่อความรับผิดชอบที่ใหญ่เกินตัวทำให้ชายหนุ่มต้องแข็งแกร่ง พ่วงด้วยการดูแลน้องชายที่เหลือเพียงคนเดียวอีกด้วย
โรงพยาบาลXX
สายตาคมกริบพรางหันไปเห็นหญิงสาวที่เดินมาขึ้นรถสปอตหรูที่จอดถัดจากรถเขาไปไม่กี่ช่อง ก่อนจะกดยิ้มเบาๆ แล้วรีบเดินเข้าไปหา
“จะรีบไปไหนล่ะ!!”
“คุณ!!! จะมาขว้างทำไม ฉันจะขึ้นรถ”
เมญ่าเอ่ยขึ้น เมื่อถูกแทนใช้แขนแกร่งขว้างประตูรถไม่ให้เธอเปิดมันออก
“วันๆเธอมาเฝ้าแต่ไอ้หมอหนุ่มนั่น ไม่คิดจะทำอะไรหรือไง!”
“มันก็เรื่องของฉัน!! หลบไป!!”
“ปากดีนักนะ!! หน้าตาสะสวย แต่ท่าทางเธอนี่จะเน่าน่าดูนะ”
“อ๊ายยย ปล่อยนะๆ”
แทนพูดพรางใช้จมูกโด่งๆซุกไซ้ไปตามพ่วงแก้มของเมญ่า พรางสูดกลิ่นกายของเธอ จนเธอต้องดิ้นเพื่อให้หลุดพ้นจากวงแขนแกร่งของเขา
ชายหนุ่มกระตุกยิ้มมุมปากเมื่อเห็นหญิงสาวกรีดร้องพรางสะบัดตัวให้หลุดจากการเกาะกุมของเขา
“แค่นี้ทำเป็นรังเกลียด เวลาอ่อยผู้ชายไปทั่วไม่เห็นเธอจะกลัวเลย!”
“ปล่อยนะ คุณเป็นบ้าอะไรของคุณเนี้ย มารังควาญฉันทำไม”
เมญ่าเอ่ยขี้นอย่างเหลืออด ผู้ชายตรงหน้าพูดจาดูถูกเธอสาระพัด แถมยังรังควาญเธออีกต่างหาก นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันแน่
“ฉันชื่อ แทน จำชื่อฉันไว้ดีๆสาวน้อย เราต้องเจอกันอีกนาน!”
แทนพูดพร้อมจับชายคางของหญิงสาวเบาๆก่อนกดยิ้มมุมปากแล้วเดินออกไป ประโยคที่เขาพูดออกมาทำเอาเมญ่าถึงกับขนลุกในน้ำเสียงเย็นเฉียบนั่น เธอรู้สึกว่าจะต้องพบเจอเขาอีกนานอย่างที่เขาพูด
- ผู้เขียน
