Only You Can 02 ยืนด้วยตัวเอง
1241 คำ
หลายวันต่อมา
บริษัท Pr ออแกไนซ์
"พี่ปารีสสวัสดีค้าาาาา"
"สวัสดีครับพี่"
"มอนิ่งทุกคน^^" เมื่อปารีสเดินเข้าออฟฟิศของเธอก็ได้ยินเสียงทักทายของน้อง ๆ ในบริษัทของเธอ เธอยิ้มกลับไปและทักทายตามปกติแม้ว่าตอนนี้เธอจะยังเจ็บปวดและเสียใจอยู่ก็ตามแต่ว่าชีวิตของเธอก็ยังต้องเดินต่อไปจะมามัวเสียใจตลอด 24 ชั่วโมงก็คงไม่ไหวหรอก
"พี่ปารีสคะบริษัทของคุณน่านส่งงานมาให้อีกแล้วค่ะจะให้รับไว้ไหม...คะ?" แนนเดินเข้ามาถาม
"ไม่ต้อง...และต่อไปนี้ถ้าบริษัทนั้นส่งงานอะไรมาให้ก็ไม่ต้องรับทั้งนั้นเข้าใจไหม?"
"แต่ว่าถ้าแบบนั้นเราจะไม่มีงาน..." ขวับ! ปารีาหันไปมองหน้าคนพูด
"แล้วจะรับจากบริษัทคนอื่นตลอดไปหรือไงและอีกอย่างเลิกกันแล้วจะยุ่งวุ่นวายกันไปเพื่ออะไร?" ปารีสถามกลับไป
ตอนที่เธอเปิดบริษัทใหม่ ๆ บริษัทเดิมของเธอหรือว่าของน่านจะส่งลูกค้ามาให้ตลอด เพราะรู้ว่าเธอพึ่งเริ่มต้นและบริษัทยังเล็กยังไม่มีความน่าเชื่อถือด้วยเขาเลยดีใจส่งลูกค้ามาให้เธอแต่ว่าตอนนี้เขากับเธอเลิกรากันไปแล้วจะให้รับลูกค้าไว้ได้ยังไงกัน
"ขะขอโทษค่ะพี่...เพี๊ยะ! หนูลงโทษตัวเองเรียบร้อยค่ะ" ริสาตีปากตัวเอง
"ช่างเถอะ...ต่อไปนี้เราจะไม่ไปพึ่งพาอะไรบริษัท N อีกเข้าใจไหม?"
"ค่าาาาาา/ค้าบบบ!"
"แยกย้ายกันไปทำงานเถอะ"
ห้องทำงานของปารีส
พรึ่บ!!
"เฮ้ออออออ~ฉันจะตัดขาดพี่ให้ได้...พี่น่าน" ปารีสนั่งลงเอนหลังและหลับตาก่อนจะพูดออกไป ต่อไปนี้เธอต้องอยู่ให้ได้ด้วยตัวเองจะรอให้น่านมาป้อนงานเหมือนที่แม่นกป้อนอาหารลูกไม่ได้หรอก ในเมื่อเลิกกันแล้วก็แล้วต่อกันเถอะ..
ก๊อก ๆ
"เข้ามา" ปารีสสลับความคิดถึงน่านออกไปและขออนุญาตให้คนที่เคาะประตูเข้ามา
"ขออนุญาตครับคุณปารีส" เป็นฝ่ายการตลาดชื่อว่าตวง แต่จะเรียกว่าฝ่ายก็ดูยิ่งใหญ่ไปหน่อยเพราะมีคนเดียว เหอะ ๆ
"มีอะไรเหรอคะคุณตวง?"
"คือว่าถ้าคุณปารีสไม่อยากรับงานจาก N ออแกไนซ์แล้วผมคิดว่าเราควรทำโปรโมชั่นเพื่อเป็นการโฆษณา เรียกลูกค้าดีไหมครับ?" ตวงเสนอเนื่องจากเขาเป็นการตลาด
"ก็ดีนะคะ งั้นคุณตวงไปคิดโปรโมชั่นมาและนำเสนอขอที่แบบไม่ขาดทุนนะคะ กำไรน้อยไม่เป็นไร^^"
"ได้ครับ"
"เอ่อ เดี๋ยวอีกครึ่งชั่วโมงรบกวนประชุมทุกคนหน่อยนะคะ ฉันมีเรื่องอยากพูดด้วย" ปารีสฝากให้ตวงไปบอกเพราะว่าเธอยังไม่มีเลขาอะไรทั้งนั้น
"ครับผม..."
ครึ่งชั่วโมงต่อมา...
ห้องประชุม
"อย่างที่ทุกคนรู้กันว่าพี่เลิกกับพี่น่านแล้ว..."
"พี่ปารีส..." ทุกคนทำหน้าตาสงสารเธอกันหมดเพราะรู้ดีว่าเธอคบน่านมานานแค่ไหนจนกระทั่งจะแต่งงานกันแต่สุดท้ายก็เลิกไปเมื่ออาทิตย์ก่อนนี้
"ไม่ต้องทำหน้าตาอย่างนั้นกันหรอกนะพี่ไม่เป็นอะไรแล้ว แค่เจ็บแต่มันจบ...แต่เรื่องที่พี่จะพูดวันนี้ไม่ใช่เรื่องพี่เลิกกับเขาหรอกแต่เป็นเรื่องงานต่อจากนี้"
"..." ทุกคนตั้งใจฟัง
"อย่างที่รู้กันว่าบริษัทเรามาได้ขนาดนี้ก็เพราะว่าบริษัท N ออแกไนซ์ส่งงานมาให้เรา แต่ว่าต่อไปนี้บริษัทเราคงไม่รับงานต่อจากที่นั่นอีก ไม่ใช่เพราะว่าพี่เลิกกันแต่เป็นเพราะว่าเราต้องยืนได้ด้วยตัวเอง ในเมื่อแยกตัวออกมาแล้วก็ควรมีกลุ่มลูกค้าของตัวเองไม่ใช่เหรอจะเกาะบริษัทนั้นไปถึงเมื่อไหร่?"
"มันก็ใช่ค่ะพี่แต่ว่า..."
"สามเดือน..."
"คะ?"
"สามเดือนต่อจากนี้ถ้าบริษัทของเราไม่ประสบความเร็จพี่คงจะต้องปิดที่นี่ลง แต่เพราะว่าพี่ไม่อยากทิ้งพวกเราพี่เลยจะพยายามทำให้บริษัทเติบโตและมั่นคงภายในสามเดือนให้ได้โดยไม่รับงานจากที่นั่นอีก ถ้าใครคิดว่าพี่ทำไม่ได้แน่นอนจะถอนตัวตอนนี้เลยก็ได้นะพี่ไม่ว่าอะไร..." ปารีสยิ้มอ่อนเพราะเธอเข้าใจคงไม่มีใครอยากจะอยู่บริษัทที่ไม่ประสบความสำเร็จหรอก
"ในเมื่อพี่สู้อีกสามเดือนเรา...เอ่อ แนนก็สู้อีกสามเดือนเหมือนกันค่ะ เราต้องช่วยกันสิค่ะ!!" เพราะที่ผ่านมาปารีสดูแลทุกอย่างดีมาโดยตลอดและจ่ายเงินเดือนตรงเวลาแม้กำไรจะไม่ได้มากมายอะไรก็ตาม
"ผมด้วย" ตวงเอ่ยขึ้นเขาไม่มีปัญหาเรื่องการเงินอยู่แล้วละ
"หนูด้วยค่ะพี่ปารีส" ใบเงิน
"ทุกคนอยู่แล้วทำไมพวกเราจะไม่อยู่เนอะไอ้เจอาร์" หมับ!! ขุนเขากอดคอเพื่อนสนิท
"ครับผม!!"
"ขอบคุณทุกคนมากนะ ต่อไปนี้ก็มาพยายามด้วยกันเถอะใครมีไอเดียอะไรก็เสนอมาได้เลยนะ เพราะเราจะเป็นบริษัทออไนแกซ์ที่แตกต่าง^^"
"ค่ะ!!!/ครับ!!"
เวลาต่อมา....
"ไม่อยากเชื่อเลยอ่าาาา!!ว่าคู่จะเลิกกัน!!" ปารีสเดินออกจากทำงานแต่พนักงานยังไม่กลับและกำลังนั่งคุยกันอยู่
"นั่นสิฉันอุตส่าห์ตั้งตารอจะชมงานสักหน่อยว่าใหญ่โตแค่ไหนแต่กลับเลิกกันซะก่อนนนน~~" แนนเสียดาย
"ได้ข่าวว่าผู้หญิงนอกใจมั้ง?" เจอาร์พูดขึ้น
"แต่บางคนก็บอกว่าผู้ชายน่าเบื่อนะทำแต่งานอะ"
"ก็เจ้าของบริษัทนะงานก็ต้องเยอะสิ อย่างพี่ปารีสบริหารบริษัทเล็ก ๆ ยังเยอะเลย" ใบเงินพูดขึ้น ปารีสที่ฟังมานานก็เริ่มสงสัยว่าพนักงานของเธอคุยอะไรกัน
"คุยอะไรกันฮะยังไม่กลับบ้านกันอีกเหรอ?"
"พี่ปารีส!!" ใบเงินตกใจเพราะเมื่อกี้เธอเผลอเอ่ยถึงไปแต่ว่าแค่ปารีสไม่ได้โกธรหรอก
"เรื่องประธานบริษัท TG รับเหมาก่อสร้างน่ะค่ะ เขาเลิกกับแฟนที่เป็นดาราแล้วทั้งที่คบมาตั้ง 4 ปีแหนะกำลังจะแต่งงานด้วย" แนนอธิบาย
"ขนาด 7 ปี ยังเลิกเลยนับประสาอะไรกับ 4 ปี" ปารีสพูด
"แหะ ๆ นั่นสินะคะ"
"แล้วพวกเขาไม่ได้แต่งงานแล้วเกี่ยวอะไรกับเราอะ?" ปารีสเดินมาที่หน้าคอมของแนนที่เปิดข่าวของคู่รักเลิกกันอยู่
"ก็แค่อยากเห็นงานช้าง งานคนรวยน่ะค่ะพี่ปารีสไม่มีอะไรหรอก"
"เอะ?" ปารีสเห็นหน้าของเจ้าของบริษัทก็ต้องแปลกใจเพราะเขาคือคนที่เธอนอนด้วยคืนนั้น
"มีอะไรครับพี่?" เจอาร์ถาม
"มะไม่มีอะไรหรอก -///- งานเสร็จแล้วก็กลับกันเถอะเอาไว้ไปดูงานคนอื่นแล้วกัน เศรษฐีไม่ได้มีแค่เขานิ" ปารีสไล่ทุกคนกลับบ้าน
"ค่าาาาา/ค้าบบบบบ"
ตึกตัก...
ปารีสเดินออกมาจากออฟฟิศก็เอามือกุมหน้าอกเอาไว้เพราะเผลอคิดถึงเรื่องคืนนั้นเข้าน่ะสิ และไม่คิดเลยว่าคนที่เธอนอนด้วยจะเป็นถึงท่านประธานบริษัทรับเหมาก่อสร้างที่ใหญ่ที่สุดในเอเชีย...
"ช่างเถอะยังไงก็ไม่ได้เจอกันอีกแล้ว..."
- ผู้เขียน
