ภรรยาจำยอมของคุณภาคิน

หน้าที่ภรรยา

'เขาบอกเรื่องของเรามันคือธุรกิจ'

(โอ้ย! เห็นหล่อๆแบบนั้นปากแซ่บเหมือนกันนะ)

'ใช่ ฉันอยากให้พรุ่งนี้เป็นวันครบรอบ1ปีเลยด้วยซ้ำ'

(มันจะไปยากอะไร แกก็ทำให้เขาขอหย่าก่อนสิแอนนี่)

'ยังไง?'

(คนรวยแม่ง ผู้หญิงเข้าหาเยอะ แกก็ตามหึงตามจิกทำตัวให้น่ารำคาญ ขี้คร้านไม่เกินสามเดือนมาขอหย่าแกเอง)

'เออ จริงวะ เบบี๋ทำไมฉันนึกไม่ถึงเลยว่าคนอย่างแกจะคิดอะไรแบบนี้ได้ด้วย'

(เอ้า ที่ผ่านมาแกคิดว่าฉันโง่)

'อืม คิดแบบนั้นมาตลอดเลย แต่ว่า....พอมาได้ยินคำแนะนำเมื่อครู่ เลยรู้ว่าโง่ไม่จริง'

(นี่ชมฉันอยู่ใช่ม่ะ บอกได้เลยว่าเป็นคำชมที่เชี่ย..ดอกมาก!)

'ฮ่า ๆ ๆ หยอก หยอก หนา'

(แล้ว...แกกับคุณคิน...เอิ่ม ประมานว่า...ใช้สิทธิ์ผัวเมียกันยาง)

'ยัง...'

(อย่าบอกนะว่า..แกกลัว...การมีเพศสัมพันธ์..ก่อนหย่าต้องได้กินก่อนนะเว้ย หล่อ ล่ำ ขนาดนั้นปล่อยผ่านแล้วจะมาเสียดายทีหลังไม่ได้นะสาว)

'พูดเรื่องอะไรของแกอิบี๋ แค่นี้แหล่ะจะเอาเวลาไปคิดหาวิธีตามระรานผัว'.....ในนาม

(ว้าย!ผัวเต็มปากเต็มคำ)

มธุรดารีบกดวางสายจากชัญญาเพื่อนรักในขณะที่ดูเหมือนว่าอีกฝ่ายยังคุยค้างอยู่ในสาย คำแนะนำของชัญญาดูเหมือนว่าจะเป็นการพูดเล่น ทว่ากลับมาจุดประกายความคิดบางอย่างให้มธุรดาคิดอะไรดีๆออก

'ไม่คิดอะไรเยอะอ่ะ ก็เอาตามยัยบี๋ว่าเลยล่ะกัน'

คุณแม่ของเขาบอกว่าทุกเที่ยงเขาจะรับประทานอาหารที่ออฟฟิศ การเอาอกเอาใจทำตัวติดหนึบกับผู้ชายแบบนั้นก็เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้เขารำคาญและเบื่อไปเอง

'ไปนั่งเฝ้าเช้าเฝ้าเย็นไปเลยสิแอนนี่'

คำพูดไวเท่าความคิด มธุรดาโทรสั่งอาหารเพื่อเอาไปให้เขาที่ออฟฟิศทันที

11:30

Ratskul group PLC.

มธุรดาหิ้วกล่องอาหารพะรุงพะรังเข้าไปในบริษัทของเขาประหนึ่งว่าประกาศความเป็นเมียให้โลกรู้ ทุกสายตาจับจ้องมองมาที่เธออย่างพร้อมเพรียงกัน ไม่มีใครไม่รู้จักภรรยาของท่านรองประธานของบริษัทแห่งนี้เลยสักคนเพราะงานแต่งงานถูกจัดขึ้นอย่างยิ่งใหญ่เพียงแต่ว่าวันนี้เป็นวันแรกที่ทุกคนได้เห็นตัวจริงของภรรยาท่านรอง

"สวยว่ะ สวยแพง"

"ไม่คิดเลยว่าท่านรองจะมีเมียสวยขนาดนี้"

"โฮ่งมากแม่"

"นั่นเดินหรือลอยมา"

เสียงซุบซิบที่ดังขึ้น ใช่ว่ามธุรดาจะไม่ได้ยิน จะไม่ให้สวยจึ้งได้ยังไงวันนี้เธอใช้เวลาตั้งแต่เช้าในการบรรจงแต่งตัวด้วยเสื้อผ้าหรูราคาแพง พล็อพทุกอย่างบนตัวตรงข้ามกับความเป็นตัวตนของเธอทั้งหมด

เสื้อยืดกางเกงยีนส์ต่างหากคือตัวตนของเธอจริงๆ

"สวัสดีจ้ะ ฉันมาหาสามี"

มธุรดาทักเลขาหน้าห้องของสามี

"สวัสดีค่ะ แต่ว่า..ตอนนี้คุณภาคินกำลังคุยงานกับลูกค้าอยู่ค่ะ"

"ลูกค้า อ้อ ไม่เป็นไรค่ะ ฉันเข้าไปนั่งรอได้"

กล่าวจบมธุรดาก็ถือวิสาสะเปิดประตูเข้าไปทันที การไม่มีมารยาทก็เป็นอย่างหนึ่งที่จะทำให้ภาคินเอือมระอา

"เดี๋ยวค่ะคุณคะ"

เลขาฯสาวรีบตามเข้ามา ทันทีที่ประตูเปิดออก ภาพที่เห็นคือ ภาคินกำลังแนบชิดกับสาวนางหนึ่งที่มธุรดาก็ไม่รู้ว่าใคร หึ ไม่รู้เพราะอินเนอร์ที่เตรียมซ้อมมาหรือเพราะว่าความรู้สึกจริงกันแน่ มธุรดาชักจะของขึ้นที่สามีของเธอกำลังคุยงานแบบแนบชิดติดกันกับผู้หญิงอื่นขนาดนั้น

เมื่อเห็นมธุรดาคนทั้งคู่รีบผละออกห่างจากกัน

"คือท่านรองคะ คือว่า.."

"ไม่เป็นไรออกไปเถอะไป"

ภาคินโบกมือไล่เลขาสาวออกไป

"ขอโทษนะคะ พอดีว่าแอนนี่เอาข้าวกลางวันมาให้คุณ"

มธุรดารีบเดินเข้าไปแทรกนั่งตรงกลางของทั้งคู่ทันที บนโต๊ะรับแขกมีnotebookวางอยู่หนึ่งเครื่องหน้าจอเผยภาพคอนโดมิเนียมสุดหรู มธุรดาเข้าใจทันทีว่าทั้งคู่กำลังตั้งใจดูภาพคอนโดมิเนียมที่กำลังสร้างใหม่

ทว่า ยัยลูกค้าคนนี้ตั้งใจนั่งแนบชิดสามีของเธอชัดเจน ถูกของเบบี๋ผู้หญิงเข้าหาเขาจริงๆด้วย ขนาดรู้ว่ามีเมียแล้ว..เข้าทางฉันล่ะ

"ทำไมต้องนั่งแนบชิดขนาดนี้ด้วย"

สอดแขนเข้าไปกอดแขนเขาไว้แน่นพร้อมกับกระซิบถามเบาๆ เบาแบบว่าจงใจให้อีกคนได้ยิน

"อะไรของคุณแอนนี่ แล้วมานี่ทำไมไม่โทรบอกก่อน เข้ามาแบบนี้ไม่รู้เหรอว่าผมกำลังคุยกับลูกค้าอยู่"

ภาคินพูดกระซิบเสียงลอดไรฟันตอบกลับ

"คุยแบบไหนคะ ทำไมต้องนั่งติดกันขนาดนี้ด้วย"

ภาคินถึงกับถอนลมหายใจออกมา ก่อนจะหันไปพูดกับสาวใหญ่ลูกค้าวีไอพีของเขาที่เข้ามาดูแบบอย่างคอนโดฯที่จะสร้างใหม่

"เอ่อ ไม่มีอะไรเลยค่ะคุณแอนนี่ เป็นพี่ที่ไม่ระวังเอง"

สาวใหญ่รีบพูดแก้ตัวเพราะว่าได้ยินที่มธุรดาพูดกระซิบกับสามี

"ไม่มีอะไรครับพี่จินแอนนี่เข้าใจผิดไปเอง งั้นผมค่อยส่งแบบเพิ่มเติมไปทางเลขาฯ พี่จินอีกทีก็แล้วกันนะครับ วันนี้ขอผมจัดการธุระส่วนตัวก่อน ผมต้องขอโทษแทนแอนนี่ด้วยนะครับ"

"ไม่เป็นไรค่ะ ข้าวใหม่ปลามัน มีหึงหวงกันบ้างเป็นธรรมดาพี่เข้าใจค่ะ งั้นพี่กลับก่อนนะคะ"

พูดตอบกลับพรางยิ้มแห้งๆให้ภาคิน ในใจแอบสั่นๆอยู่ไม่น้อยเพราะเธอจงใจนั่งแนบชิดเบียดติดกับภาคินจริงๆ

"เดี๋ยวผมไปส่งครับ"

ทำท่าลุกแต่ถูกมธุรดาดึงรั้งเอาไว้

"ไม่เป็นไรค่ะ พี่ไปเองได้"

"งั้นก็..สวัสดีครับ"

จะไปได้ยังไงก็มธุรดาเกาะแขนของเขาไว้แน่น มธุรดาแอบรู้สึกผิดนิดหน่อยเพราะคุณจินตนาคนนี้เป็นลูกค้ารายใหญ่อยู่พอสมควร แต่...อืม สายตาผู้หญิงด้วยกันยังไงก็ดูออกว่าหวังเคลมสามีของเธออยู่ หึ ถ้ามาไม่ทันจะขนาดไหน

แต่ก็ช่างเหอะ ไม่ได้หึงหวงจริงๆจะสนใจทำไม

"ทำบ้าอะไรของคุณ?"

"มาทำหน้าที่ภรรยา"

ตอบแบบทำหน้าinnocentสุดๆ

"จะมาหึงหวงอะไร นั่นลูกค้านะ..เอะ!เดี๋ยวนะ ทำไมอยู่ๆถึงเข้ามา แล้วยังมาแสดงอาการแบบนี้อีก..มีแผนอะไร?"

ภาคินหรี่ตาจ้องอีกฝ่ายอย่างจับผิดแต่ไม่ได้ดึงแขนออกจากการถูกเกาะกุม

"เปล่า!"

มธุรดาหลบตาก่อนจะค่อยๆดึงมือออกเพราะมือของเธอเย็นเฉียบหากยังไม่ปล่อยเกรงว่าจะถูกภาคินจับได้