ตะวันกับชญช์นั่งพูดคุยกันต่อถึงเรื่องที่คุยค้างไว้เมื่อคืน ทั้งสองช่วยกันหาข้อมูลต่างๆ และจดรายชื่อของคนที่ดูน่าเชื่อถือ และน่าจะช่วยแก้ปัญหาเรื่องการสลับตัวได้ ตะวันคิดถึงคำพูดของหลวงพ่อ หากให้อยู่เฉยๆ รอพบกับสิ่งที่รอตามที่ท่านบอก เขาก็ไม่แน่ใจว่าเขาจะรอไหวหรือเปล่า ในเมื่อสิ่งเดียวที่เขารอมาตลอดนั้นช่างดูไร้วี่แววที่จะได้พบ
หากตั้งสติและปัดอคติออกจากใจตามที่ท่านแนะนำ สิ่งที่เขารอมีเพียงหนึ่งเดียว คือ การได้พบกับแม่ของเขา
เขาอยากเจอกับมารดาสักครั้งในชีวิต แต่มันคงเป็นไปได้ยากเมื่ออีกฝ่ายเป็นคนทอดทิ้งเขาไปเอง หากลึกๆ เขาก็อดตั้งความหวังไม่ได้อยู่ดี
“คุณดีโทร. มาครับคุณตะวัน” ชญช์สะกิดแขนตะวันที่กำลังนั่งเหม่อ ยื่นโทรศัพท์ของตะวันให้เจ้าของดู ตะวันเลยรู้สึกตัวและสบตากับชญช์อย่างหนักใจ
“กดรับซะ” ตะวันบอกกับชญช์ “ฉันไม่ได้รับสายป้าดีมาเป็นอาทิตย์ ถ้าครั้งนี้ไม่รับอีก ป้าดีอาจจะหาเรื่องก
