เล่ห์รัก สลับตะวัน

มือบางสั่นเทาจนเครื่องมือสื่อสารที่ถือไว้แทบจะร่วงหล่น ร่างของอุ่นไอฟ้าซวนเซ เมื่อต้องมาบังเอิญเห็นภาพและข้อความแสดงความยินดีนับร้อยข้อความต่อชายหนุ่มและนางแบบสาวชื่อดังที่เพิ่งจัดพิธีหมั้นอย่างยิ่งใหญ่ในเช้าวันนี้ หัวใจของเธอเจ็บแปลบ เมื่อได้เห็นรอยยิ้มและแววตาอันชื่นมื่นของอินทัชที่ยืนเคียงข้างกับคู่หมั้นสาวที่มีฐานะสูงศักดิ์และคู่ควรกับเขา คนหนึ่งเป็นถึงทายาทของนักธุรกิจด้านอสังหาริมทรัพย์รายใหญ่ ส่วนอีกคนคือบุตรสาวอดีตรองนายกรัฐมนตรีและเป็นนางแบบดังที่กำลังโดดเด่นในตอนนี้ ช่างดูเป็นคู่ที่เหมาะสมจนหลายๆ คนต่างชื่นชม อุ่นไอฟ้าจดจ้องใบหน้าสวยเก๋ของหญิงสาวในรูปที่ยืนเคียงข้างกับอินทัช เธอชื่อว่า ฐิสา ผู้หญิงที่แสนเพียบพร้อมคนนี้สินะ คือผู้หญิงที่อินทัชเลือก อุ่นไอฟ้ายกมือข้างหนึ่งขึ้นเช็ดหยาดน้ำตาที่ร่วงลงมาอย่างไม่ทันรู้ตัว ก่อนจะรีบปิดหน้าจอโทรศัพท์ เก็บมันใส่ในกระเป๋าสะพาย หลังจากที่สำรวจความเรียบร้อยภายในห้องพักขนาดเล็กเรียบร้อย อุ่นไอฟ้าจึงก้าวออกมาจากห้องและคล้องแม่กุญแจตรงประตูที่ถูกล็อคจากด้านในอีกชั้น หญิงสาวก้าวไปตามทางเดินที่ทอดยาวของหอพัก ตรงไปทางบันไดที่อยู่ตรงปลายทาง ตึกหลังนี้เป็นตึกเก่าและมีค่าเช่าราคาไม่แพง จึงไม่มีลิฟต์ไว้ให้บริการ แม้ว่าอุ่นไอฟ้าจะมีเงินเก็บก้อนใหญ่ ที่ได้มาจากใครบางคนเป็นพิเศษ แต่อนาคตที่ยังมืดดำข้างหน้า ทำให้เธอที่ยังไม่มีรายได้เลือกอาศัยอยู่ที่นี่ และใช้ชีวิตอย่างเรียบง่าย เว้นแต่เป็นเรื่องที่จำเป็นต่อชีวิตน้อยๆ ในท้องของเธอ เธอก็เต็มใจที่ใช้จ่าย มือบางข้างหนึ่งประคองหน้าท้องที่ยื่นออกมาและมีอายุครรภ์กว่าสามสิบห้าสัปดาห์ด้วยความระมัดระวังขณะเดินไปตามทางที่ทอดยาว อุ่นไอฟ้าหยุดยืนที่หน้าบันไดชั้นสาม และกำลังจะก้าวลงไปด้านล่าง แต่ร่างของเธอก็ต้องทรุดลงนั่งกับพื้นเสียก่อน เมื่ออยู่ๆ ก็รู้สึกเจ็บร้าวไปทั้งช่วงล่างจนทำให้เธอทรงตัวต่อไม่ไหว “โอ้ย” อุ่นไอฟ้านิ่วหน้า เมื่อเธอไม่เคยรู้สึกเจ็บปวดขนาดนี้มาก่อน หญิงสาวพยายามสูดลมหายใจเข้าออกลึกๆ พร้อมกับใช้มือควานหาโทรศัพท์ในกระเป๋าไปด้วย แต่เธอก็ต้องใจหายวาบเมื่อเครื่องมือสื่อสารที่หยิบออกมาอย่างเร่งรีบหลุดมือและร่วงหล่นไปตามขั้นบันได “ว้าย” เสียงอุทานของผู้หญิงคนหนึ่งที่กำลังเดินขึ้นบันไดดังขึ้นเมื่อเห็นของหล่นลงมา หญิงคนนั้นเงยหน้ามาเจอร่างของอุ่นไอฟ้าแล้วก็ต้องอุทานออกมาอีกครั้ง “ตายแล้ว ปวดท้องเหรอจ๊ะ รีบโทร.ตามรถพยาบาลเร็ว” หญิงแปลกหน้ารีบเดินขึ้นบันไดและเข้ามาประคองอุ่นไอฟ้า พร้อมกับหันไปสั่งเพื่อนที่เดินตามหลังซึ่งอุ่นไอ้ฟ้าจำได้ว่าพักอยู่ห้องข้างๆ ของเธอ อุ่นไอฟ้าบีบมือของอีกฝ่ายจนแน่น ลมหายใจของเธอถี่กระชั้นมากขึ้นเรื่อยๆ “ช่วยหนูด้วยค่ะ ช่วยด้วย” เสียงอ้อนวอนของอุ่นไอฟ้าเริ่มขาดห้วง “จ้ะๆ อดทนไว้ก่อนนะ เร็วๆ สิ” หญิงคนนั้นหันไปเร่งเพื่อนอีกครั้งด้วยน้ำเสียงที่ร้อนรนขึ้น อุ่นไอฟ้าทิ้งตัวซบลงบนไหล่เล็ก อยู่ๆ ในหูของเธอก็แว่วเสียงทุ้มของชายที่เธอเพิ่งเห็นข่าวของเขาก่อนหน้านี้ ‘พี่ยังไม่พร้อม’ อินทัชบอกกับเธอ ‘เด็กคนนี้...เราปล่อยเขาไปเถอะนะอุ่น’ อุ่นไอฟ้ากัดฟันส่ายหน้า ไม่...เธอจะไม่มีวันยอมแพ้ ลูกของเธอจะต้องได้เกิดมา ไม่ว่ายังไงก็ตาม...เธอก็จะไม่มีวันปล่อยชีวิตน้อยๆ ชีวิตนี้ไปเด็ดขาด