AYAW man ni Luna na pumasok sa school dahil alam niyang siya pa rin ang topic doon ay wala siyang choice. Kailangan niyang pumasok upang mapirmahan ang kanyang clearance at may practice pa sila para sa Recognition Day. Tinatamad siyang bumangon ng umagang iyon para maligo. Akmang tatayo na siya sa higaan nang makita niya ang kanyang cellphone sa tabi ng unan. Malungkot niya itong tiningnan. Oo nga, ito ang matagal na niyang pangarap na magkaroon pero ito rin pala ang magiging tulay upang bumaba ang tingin sa kanya ng ibang tao. Pero ganoon pa man, nagpapasalamat pa rin si Luna dahil hindi nagbago ang tingin sa kanya ng kanyang pamilya. Mahal pa rin siya ng mga ito sa kabila ng eskandalong kinakasangkutan niya.
Paglabas niya ng kwarto ay nakasalubong niya si Amara. Bihis na ito.
“Akala ko
