Uncle Robert

CHAPTER TWENTY SEVEN

Mabilis na lumipas ang mga linggo. At sa paglipas ng mga linggong iyon, mas lalong nawawarak ang puso ko tuwing makikita kong masaya si Uncle sa piling ng nagbabalik niyang asawa.

Ni hindi ko na nga magawang lapitan si Uncle dahil laging nakalingkis sa kanya si Auntie.

Gusto kong sigawan si Auntie Mabeth tuwing makikita kong nilalambing niya si Uncle at sabihing niloko niya ang asawa niya tapos babalik siya rito na parang walang nangyari?

Pero hindi ko magawa. Nakikita ko sa mga mata ni Uncle ang galak tuwing hinahagkan niya ang asawa at anak.

Nito ngang nakaraang araw, binalak ko sanang kausapin si Uncle. Gusto kong itanong sa kanya kung paano ang magiging set-up naming dalawa ngayong nakabalik na ang asawa niya.

Pero bigla nalang sumulpot sa kung saan si Auntie at hinalikan niya ang asawa niya sa harapan ko. 'Yung mga titig sa akin ni Auntie habang hinahalikan si Uncle, para bang iniinggit niya ako.

Kaya mula noon, hindi na ako nagtangkang kausapin pa si Uncle.

Tsaka, parang galit sa akin si Auntie Mabeth. Hindi ko alam kung bakit. Sa mga kilos kasi nito at sa pakikitungo niya sa akin. Parang hindi niya gustong nandito ako.

"Hoy, John." Napatigil ako sa paglalakad nang tawagin ako ni Auntie Mabeth.

Humarap ako sa kanya. "Bakit po, Auntie?"

Tinapunan muna ako nito ng masamang tingin bago muling nagsalita. "Hindi na kita gustong nandito pa. Naiirita kasi ako. Kaya pwede bang bukas ay maghanap ka na ng titirahan mo?"

Nagulat ako sa sinabing iyon ni Auntie. Hindi ko alam kung bakit niya ako pinapaalis sa bahay ni Uncle. Wala naman akong ginagawa para paalisin niya ako.

"P-pero, Auntie. Wala po a-akong alam na ti-tirahan ko."

"Aba! Hindi ko na kasalanan iyon. Maghanap ka na sa lalong madaling panahon dahil ayoko ng nandito ka at lumalapit sa asawa ko!" Maawtoridad nitong sabi.

Nilapitan ako ni Auntie at bigla akong sinampal.

Napahawak nalang ako sa pisngi ko dahil sa pagkagulat sa ginawa niya.

"A-auntie..."

"Akala mo ba hindi ko alam na may nangyayari sa inyo ng asawa ko? Hindi ako tanga para magbulag bulagan. Matagal ko ng alam noong unang uwi ko palang. Kaya nga hiniwalayan ko siya kahit kasinungalingan lang ang dinahilan ko sa kanya. Pero hindi, e. Hindi ko dapat hiniwalayan si Robert. Ayokong isang bakla lang ang umangkin sa asawa ko."

Inangat nito ang ulo ko at hinawakan ako sa pisngi ng mahigpit. "Kaya kung pwede lang, umalis ka na. Ayoko ng makita 'yang mukha mo!"

Nang umalis na si Auntie sa harapan ko, doon na nagpatakan ang luhang kanina pang gustong lumabas.

Hindi ko inaasahan na iyon pala ang dahilan kung bakit parang nag-iba ang pakikitungo sa akin ni Auntie. Na nalaman na nito ang tungkol sa amin ni Uncle.

Biglang nanikip ang dibdib ko. Halo halong emosyon ang nararamdaman ko ngayon. Hindi ko alam kung paano akong magsisimulang muli.

Kakasimula ko lang ng bagong buhay kasama si Uncle, pero heto na naman ulit ko. Magsisimula sa una.

Gusto kong sabihin ang tungkol rito kay Uncle. Pero baka ipagsawalang bahala niya lang din ako at mas piliin pa si Auntie kesa sa akin.

Pakiramdam ko ngayon ay mag-isa nalang ako. Wala na si Caesar sa akin, pati na rin si Uncle Robert ay wala na.

Lumabas ako ng bahay na tuliro at di alam kung saan tutungo.

Kung sinuswerte ka nga naman, bigla pang bumuhos ang malakas na ulan. Parang nakikidalamhati rin sa nararamdaman kong lungkot ngayon.

Naupo ako sa tabi at doon nilabas ang lahat ng luha ko.

Natatakot ako ngayon. Natatakot ako na baka tuluyan na talagang mawala sa akin si Uncle. Siya lang ang nagpasigla ng buhay ko nung umalis si Caesar.

Basang basa na ako ng ulan at hindi ko alam kung saan ako dadalhin ng pagdadalamhati kong ito.

----

Nagising ako na sobrang sakit ang ulo. Sapo ko ito ng bumangon ako. Pinilit kong buksan ang mga mata ko.

Pero sa pagbukas ko ng mata, isang pamilyar na lalaki ang aking nabungaran.

Kinusot ko ang mata ko para muling tukuyin kung tamang tao ba ang nakikita ko sa harap ko ngayon.

Pero hindi. Totoo ngang nasa harapan ko siya. Hindi ito isang guni guni lang.

"Maayos na ba ang lagay mo?" Nakangiting tanong ni Caesar sa akin.

Tama. Si Caesar nga ang nasa harapan ko.

Hindi ko malaman ang nararmdaman ko ngayon. Parang gusto kong umiyak pero wala namang lumalabas na luha. Nakatulala lang ako habang pinagmamasdan ko ang mukha niya.

Gusto kong magalit sa kanya. Gusto ko siyang sampal sampalin at sabihing walang hiya siya. Pero ni isang salita ay walang lumalabas sa bibig ko.

Ang dami ko ring katanungan sa kanya. Kung bakit bigla nalang siyang nawala. Kung bakit iniwan niya ako. Kung bakit hindi niya ako pinaglaban kay Uncle. Pero gaya nga ng sinabi ko, hindi ko rin magawang maitanong ang mga katanungan ko sa kanya.

"John, ayos ka lang?" Kunot noo nitong tanong.

"B-bakit?" Iyon lamang ang tanging lumabas na salita sa bibig ko sabay patak ng mga luha.

Mabilis na naglabasan ang mga luha sa mata ko. Halo halong emosyon ang nararamdaman ko ngayon. Sabayan pa ng pagpapalayas sa akin ni Auntie at ng hindi pagpansin sa akin ni Uncle.

"John, patawarin mo ako."

Muli akong napahikbi. Gusto ko siyang yakapin. Sobra kong namiss si Caesar. Ang mukha niya, ang amoy niya, ang mga ngiti niya. Lahat, namiss ko sa kanya.

Pero kapag naiisip ko ang ginawa niyang pag-iwan sa akin, hindi ko maiwasang kamuhian siya.

Nawala siya ng ilang buwan. Tapos ngayon ay babalik siya na parang wala lang nangyari?

Isang malakas na sampal ang ginawad ko sa kanya kaya napahawak ito bigla sa kanyang pisngi.

"K-kulang pa 'yan sa ginawa mong pag-iwan sa akin ng walang dahilan."

Akmang tatayo na ako nang bigla akong yakapin ng patalikod ni Caesar.

"H-hayaan mong magpaliwanag ako."

Pinilit kong tanggalin ang kamay ni Caesar na nakapulupot sa bewang ko at hinarap siya.

"Paliwanag? Anong ipapaliwanag mo? Na tinakot ka ni Uncle kaya nagawa mong iwan ako? 'Yun ba? Ha?" Galit kong tanong sa kanya na hindi parin tumitigil sa pag iyak.

Napayuko si Caesar at naupo sa gilid ng kama. Inihilamos rin nito ang kamay sa mukha tsaka humugot ng malalim na paghinga. Tumitig ito sa akin.

"Yung totoo? Oo. Pinagbantaan niya ako. Pinagbantaan niya ako na papatayin ka kapag hindi kita nilayuan. Buong pamilya mo ay papatayin niya kapag lumapit parin ako sa'yo. Iyon ang totoo." Biglang nanikip ang dibdib ko sa inamin ni Caesar.

Hindi ko alam kung may katotohanan ba sa mga inaamin niya ngayon. Napaka imposibleng gawin iyon ni Uncle sa akin. Lalo na sa pamilya ko. Malaki ang utang na loob namin sa kanya.

"Hindi ko kayang may mangyaring masama sa iyo kaya lumayo ako. Kaya kahit masakit sa akin na iwan ka sa kamay ng Uncle mo, ginawa ko na. Mahal kita, John. Pinoproteksyunan lamang kita kaya nagawa ko iyon." Dagdag nito.

Bigla akong napaluhod sa mga nalaman ko. Hindi ko alam kung anong magiging reaksyon ko sa mga sinabi ni Caesar.

Ngayon na ako nalilinawan sa mga nangyari.

Siguro nga ay ginamit lang ako ni Uncle para sa pansarili niyang kaligayahan. Ngayon na dumating na ang asawa niya, echapwera na ulit ako sa buhay nito.

Sino nga ba ako para mahalin niya? Bukod sa mali na ang ginagawa namin, mas magiging masaya pa si Uncle sa piling ng pamilya niya. Kaya alam ko na mas pipiliin niya ang mga iyon kesa sa akin.

Ang akala ko ay nagsasabi ng totoo si Uncle Robert. Akala ko ay kaya ko siyang pagkatiwalaan. Pinaikot lang pala niya ako. Ginamit niya lang ako para sa pansarili niyang kagustuhan.

Naramdaman ko ang paglapit sa akin ni Caesar at pinulupot nito ang mga kamay sa aking katawan.

"Nandito na ako ngayon. Hinding hindi na kita iiwan. Ilalayo na kita sa Uncle mo, John. Nagbalik na ang Auntie mo at wala na siyang dahilan para gamitin ka pa. Pwede pa tayong magsimula ng panibagong buhay na magkasama."

Inangat ko ang ulo ko at nagtama ang mga tingin namin ni Caesar. Unti unting nilalapit nito ang kanyang mukha sa akin.

At sa muling pagkakataon, muli kong naramdaman ang init ng halik ni Caesar. Muling nanumbalik ang ang pagmamahal ko sa kanyang naudlot. Muli kong naramdaman ang maalab nitong pagmamahal.

Gusto kong ilayo ang labi ko sa kanya, pero parang may sarili itong buhay at siya mismo ang kusang gumagalaw.

Tumutulo ang mga luha ko habang nakikipaghalikan sa kanya. Pakiramdam ko ngayon ay protektado na ako. Malayo sa anumang kasinungalingan at sakit.

Huwag kang mangamba, John. Hinding hindi na kita iiwan." Malalim ang pagkakasabi nito nang humiwalay sa aming paghahalikan.

Niyakap ko ng mahigpit si Caesar ng may kapanatagan sa aking puso.

At nang gabing iyon, nagniig kaming muli ni Caesar.

Binuhat ako ni Caesar at ibinaba ako sa kama. Matagal kaming nagtitigan bago muling naghinang ang mga labi namin.

Mapusok ang halikan naming dalawa. Ang mga dila namin ay nag-eespadahan na animo'y nasa isang digmaan.

Unti unting tinanggal ni Caesar ang aking suot, ganoon din naman ako sa kanya.

Hindi ko maiwasang mapatitig sa mala-adonis nitong katawan. Napakaputi, hulmang hulma ang walong abs nito sa kanyang tiyan.

Pinagsawaan ko iyong himasin habang patuloy kami sa aming halikan.

Sunod kong tinanggal sa pagkakabutones ng suot nitong pantalon. Binaba ko iyon hanggang sa ang suot nalang nitong puting brief ang tanging natitirang saplot sa kanyang katawan.

Halata na ang pagkatigas ng b***t ni Caesar dahil nakahulma na ito sa kanyang brief.

Hindi naiwasan ng kamay ko na hawakan iyon at panggigilan. Masyado akong sabik sa p*********i niya.

"Ugh." Mahinang ungol nito nang dahan dahan ko itong jakolin.

Tumigil sa paghalik sa akin si Caesar at inayos nito ang katawan para malaya kong magawa ang gusto ko. Humiga ito sa kama habang ang dalawang kamay ay nasa likod ng kanyang ulo.

Sobrang gwapo ni Caesar. Hindi ko lubos maisip na kung bakit pa sa isang hamak baklang tulad ko siya nagkagusto. Samantalang marami namang babae ang nagkakandarapa sa kanya.

Bulag nga talaga siguro ang pagmamahal.

"Iyong iyo ako, John. Habang buhay." Nakangiti nitong sabi sa akin.

Halata sa mga mata ni Caesar ang sinseridad. Totoo ngang nagbalik siya para sa akin. Hindi niya ako iniwan para sa pansarili lamang.

Hinalikan ko sa labi si Caesar. Pababa sa dibdib nito, sa bato bato nitong tiyan, sa kanyang pusod pababa sa naninigas na nitong kargada.

Gamit ang ngipin ko, binaba ko ang suot nitong brief. Tinaas naman nito ang kanyang puwet upang maibaba ko ng tuluyan ito.

Halos lumuwa ang mata ko nang muli kong masilayan ang b***t nito. Tigas na tigas at nababalot ng makapal na bulbol. Nasasabik na akong muling maisubo ang b***t niya.

Mabilis kong hinawakan ang kargada ni Caesar at marahan itong jinakol. Napatingin ako kay Caesar na kasalukuyang napapapikit at napapaigtad dahil sa sensasyon ng pagjajakol ko sa kanya.

"Ugh. Isubo mo na, John. Matagal kong hinintay na maramdam ulit sa loob ng bunganga mo ang b***t ko." Utos nito sa akin.

Kaya naman wala na akong inaksaya pang oras. Mabilis kong nilamon ang b***t nito. Halos mabilaukan pa ako dahil sa angking laki nito na tumatama sa lalamunan ko.

Marahang inuulos ni Caesar paloob ang kanyang b***t sa aking bunganga. Halatang libog na libog na ito dahil sabunot niya ang aking buhok habang kinakantot ang bunganga ko.

"Aaaaaahhhh. f**k! A-ang saraaaap!" Daing nito at mas lalong bumibilis ang pagkantot niya sa bibig ko.

Halos magtuluan na ang laway ko sa makapal nitong bulbol. Pero hindi ko iniinda ang hirap ng sitwasyon ko dahil sobra akong nasasabik kay Caesar.

Tumagal din ng halos limang minuto ang pagchupa ko kay Caesar. Ngawit na ang panga ko pero hindi parin ito tumitigil. Kaya ako na mismo ang huminto.

"T-teka lang naman." Hingal kong sabi sa kanya.

"S-sorry," paumanhin nito na natatawa nalang.

"Okay lang. Sabik din naman ako sayo. Kaya walang kaso iyon. Handa akong paligayahin ka."

At nang gabing iyon ay masaya naming pinagsaluhan ang isa't isa.

----

"Anong desisyon mo ngayon?" Tanong ni Caesar sa akin.

Pareho kaming hubo't hubad ni Caesar. Nakahilig ako dibdib nito habang ang mga kamay niya ay nasa likod ng kanyang ulo. Napakabango talaga ni Caesar kahit pawis na pawis ito.

Madaling araw na nang matapos kaming magniig ni Caesar. Masyado naming in enjoy ang isa't isa. Nawala na rin ang tampo ko sa kanya dahil sa mga inamin nito.

"Hindi ko alam. Natatakot na akong bumalik sa bahay." Sagot ko.

Totoong hindi ko alam kung anong gagawin ko. Ayoko na kasing bumalik sa amin. Baka kung ano pang gawin sa akin ni Uncle at ng asawa niya.

Malaki ang utang na loob ko kay Uncle dahil pinagtapos ako nito ng pag-aaral. Pero hindi ko naman ata maaatim na ang magiging kapalit ng pagsasakripisyo niya sa akin ay buhay ng aking pamilya.

Hahayaan ko na lamang siya sumaya kasama ng kanyang pamilya. Alam ko namang iyon lang din ang ikasasaya niya. Tanggap ko na wala na akong puwang sa puso ni Uncle o kung nagkaroon ba ako ng puwang sa puso niya.

Basta ang gusto ko lang ay maging malaya na at sumaya kasama ng tunay kong mahal.

"Huwag kang mag-alala, nandito lang ako para protektahan ka. Pangako, hinding hindi na ako mawawala sa tabi mo."

Yumakap ako ng mahigpit kay Caesar. Damang dama ko ang t***k ng puso nito, ang sensiridad na pagmamahal niya sa akin.

Sana nga ay maging masaya na ako sa piling niya at hindi na makaramdam ng kung anong sakit pa.