Uncle Robert

CHAPTER TWENTY EIGHT

"Aalis ka na ba talaga, Kuya?" Ang tanong sa akin ni Luigi habang mabilis kong inaayos ang mga gamit ko.

Nagtext sa akin kagabi si Luigi na hinahanap raw ako ni Uncle. Pero wala naman itong masagot kay Uncle kung nasaan ako.

Sinabi ko kay Luigi ang totoong dahilan ng pag-alis ko, at kahit siya ay hindi rin makapaniwala na kayang gawin iyon ni Uncle sa akin.

Ayoko mang iwan pa si Uncle at Luigi, pero nandito na ito. Natatakot ako na baka pag tumagal pa ako sa bahay na ito ay mas lalo pa akong pag-initan ni Auntie.

Masaya na si Uncle dahil kasama na nito ang pamilya niya. Ano pang puwang ko sa puso niya?

"Kuya..." mahinang tawag sa akin ni Luigi. Tumigil ako sa ginagawa ko at lumingon sa kanya. Nakayuko lang ito at parang humihikbi. "K-kuya... may aaminin ako."

Natigilan ako sa sinabi ni Luigi. Nanatili parin itong nakayuko at hindi ako nililingon. Kaya paluhod akong naglakad patungo sa kinauupuan niya.

Bigla akong binalot ng kaba. Hindi ko alam kung bakit. Pero parang may laman ang gustong sabihin sa akin ni Luigi.

"Ano ba 'yon?" Garalgal ang tono ng boses ko.

Ngayon ko lang nakita na ganito kalungkot ang awra ni Luigi. Hindi ko alam kung ano ang gusto niyang aminin sa akin. Wala rin akong ideya dahil nitong mga nakaraang araw ay hindi kami madalas magkita. Busy ako sa trabaho ko at ganun din siya sa kanyang pag-aaral.

Inangat ni Luigi ang ulo niya pero hindi parin ako nito nililingon. Naguguluhan ako sa mga inaasta ng pinsan ko.

Ano bang gusto niyang sabihin? Lalong gumugulo ang utak ko. Hindi ko na alam kung anong gagawin o kung sino ang paniniwalaan ko.

Nanatili itong nakatingala nang magsalita siya. "A-ako..." pagtigil niya sabay yuko ulit. Muli akong kinabahan. Kung kalokohan lang ang aaminin nito ay talagang masasapak ko na siya. Binibitin pa ako e. Pero mukhang hindi rin dahil naluluha ito.

Humugot siya ng malalim na paghinga at nilingon ako. "A-ako ang nagsabi kay Auntie ng t-tungkol sa inyo ni Uncle Robert."

Natigilan ako. Parang ang lahat ng dugo sa buong katawan ko ay nag-akyatan lahat sa aking ulo. Bigla nalang akong napaluha nang sabihin niya iyon.

Bakit kailangan niyang sabihin kay Auntie ang tungkol sa amin ni Uncle? Ang akala ko ba ay mapagkakatiwalaan ko siya? Tinulungan ko siyang isama rito sa Maynila para makapag-aral siya, pero ito ang igaganti niya sa akin?

Oo, hindi ako nagpapa-aral sa kanya, pero sana naman ay magkaroon rin siya ng utang na loob sa akin. Mas kamag-anak niya ako kaysa kay Auntie Mabeth. Kami ang magkadugo.

"B-bakit?" Hindi ko na napigilan pa ang luha ko. Isa isa na itong naglalabasan sa mga mata ko. Naramdaman ko nalang na basa na ang buong pisngi ko kaya pinunasan ko ito gamit ang kamay ko. "B-bakit, Luigi? Ano bang nagawa ko?"

Muling humugot ng malalim na paghinga si Luigi at tumayo at nagpalakad lakad na parang hindi mapakali. "N-noong nalaman ni Auntie na isasama ako ni Uncle dito sa Maynila, agad niya akong kinontact. Si-sinabihan niya akong sabihin ko raw sa kanya ang mga nangyayari kay Uncle. Kahit na maghihiwalay na daw sila, g-gusto niya paring malaman ang mga ginagawa nito." Muling tumigil sa pagsasalita si Luigi. Huminto rin ito sa paglalakad at humarap sa akin. "H-hindi ko sinasadyang masabi ang tungkol sa nangyayari sa inyo ni Uncle."

Sasampalin ko na sana si Luigi pero agad niyang pinigil ang kamay ko. Napahagulgol nalang ako habang nakayuko.

Jusko! Akala ko ay may magiging masaya na kami ni Uncle. Akala ko ay panghabang buhay na saya na ang magiging bagong simula namin. Pero ng dahil kay Luigi, hindi iyon natupad.

"I-inofferan ako ni Auntie ng malaking pera kapalit ng mga nalalaman ko tungkol sa inyong dalawa." Pagpapatuloy nito. Mas lalo akong napaluha at nagngitngit sa sama ng loob. "P-pasensya na, k-kuya. Nasilaw ako. Alam kong ma-gagalit ka, kaya tatanggapin ko."

Hindi ko na hinarap pa si Luigi. Mabilis kong inayos ang mga gamit ko. Mga damit ko lang muna ang mga kinuha ko dahil kailangan ko ng magmadali dahil baka biglang dumating ang mag-asawa.

Sinukbit ko ang bag ko bago ko tinapunan ng tingin si Luigi. "Masaya ka na? Ganito ang kapalit ng pagtulong namin sa'yo ni Uncle? Thank you, ha." Tatalikod na sana ako, pero pinigil niya ako.

"Kuya, alam kong magkasama kayo ni Caesar. Pero sana, huwag kang lubos na magtiwala sa kanya." Dagdag pa nito. Pero hindi ko na iyon pinansin. Mabilis akong lumabas ng bahay at nagpara ng tricycle.

Nang makasakay ako ng tricycle, doon na ako mas lalong napahagulgol.

Hindi ko akalain na kayang gawin iyon sa akin ni Luigi. Na kaya niya akong ipagkanulo sa asawa ni Uncle.

Ang laki ng pinagsamahan namin ni Luigi noong mga bata pa kami. Halos mag-kuya na nga ang turingan namin dahil lagi kaming magkakasama noon kasama ang kapatid niyang si Jolay.

Pero ngayon, dahil lang sa perang kapalit, tinapon niyang lahat ng iyon. Lahat ng pinagsamahan namin. Lalo na ang pagiging magkadugo namin.

Oo, napilitan siya dahil tinakot siya ni Auntie. Pero bakit kailangan niyang magpadala sa takot niyang iyon?

Bakit? Dahil ba alam niyang mali ang ginagawa namin ni Uncle at nandidiri siya? Tangina! Ginawa na nga rin namin iyon noon e. Ngayon pa ba siya gaganyan?

Nakakasama ng loob. Hindi ko na alam kung sinong pagkakatiwalaan ko.

Si Auntie, nagbalik para muling kunin sa akin si Uncle. Si Uncle naman, puro kasinungalingan lang pala ang lahat ng mga sinabi niyang pangako sa akin. Tapos ngayon, ito namang si Luigi ang naglaglag sa akin kay Auntie.

Jusko! Kaya ko pa ba?

Si Caesar nalang talaga ang bukod tanging meron ako. Siya nalang ang kaya kong kapitan at pagkatiwalaan.

----

Nakarating ako sa tinutuluyan namin ni Caesar pero hindi ko siya naabutan doon. Nag-iwan lang siya ng note na baka gabihin siya ng uwi.

Hindi ko na muna inisip ang mga sinabi sa akin ni Luigi kanina. Tinuon ko muna ang sarili sa pag-aayos ng tinutuluyan namin ni Caesar. Maliit lang pero malinis at maayos naman ang loob. Medyo tago rin ito sa siyudad dahil nasa looban kami.

Dito ako dinala ni Caesar noong nawalan ako ng malay at makita niya akong nakahandusay sa gutter ng Subdivision ng bahay nila Uncle.

Nakalimutan ko palang itanong sa kanya kung paano siyang nagawi roon dahil hindi naman niya alam na lumipat kami.

Ni hindi ko nga rin sinabi kay Migs ang tungkol sa paglipat namin dahil wala namang dahilan para sabihin pa. Lagi naman kaming nagkikita sa trabaho.

Lalo tuloy sumakit ang ulo ko kakaisip. Bakit ba parang napaka komplikado ng mga nangyayari?

Bakit biglang nagsulputan yung mga taong nang-iwan sa amin ni Uncle? Ano bang nangyayari? Bakit ganun? At ano yung sinabi ni Luigi na huwag akong magtitiwala basta kay Caesar?

Jusko! Ang sakit na ng ulo ko kakaisip! Naguguluhan na talaga ako. Arrgggh!!!

----

Napabalikwas ako ng bangon dahil parang may mabigat na nakadagan sa tyan ko. Pagmulat ng mata ko, nabungaran ko si Caesar na mahimbing ng natutulog at nakayakap sa akin.

Maingat kong tinanggal ang mga kamay at paa nito sa katawan ko. Tiningnan ko naman ang oras sa orasan na nakasabit sa dingding. 7:45 PM na pala. Nakalimutan ko ng maglutong pagkain dahil sa sobrang sakit ng ulo ko.

Mabilis akong bumangon at naghanda ng pagkain. Medyo kumakalam na rin ang sikmura ko.

Magbubukas na sana ako ng delata nang biglang tumunog ang cellphone ni Caesar. May nagtext sa kanya.

Hindi ko na sana titingnan iyon, pero nacurious ako kung sino ang magtetext pa sa kanya ng gantong oras.

Dahil sa kuryosidad ko, mabilis kong dinampot ang telepono nito at tiningnan kung sino ang nagtext.

From: M

Wag na wag mong sasabihin kay J...

Naputol na ang message dahil sa screenlock ko lang iyon binasa. May lock kasi ang phone ni Caesar at hindi ko alam ang password.

Sino ba 'yung M? At ano 'yung dapat na huwag sasabihin kay Jo? Sinong Jo? Ako ba iyon?

Dumagdag na naman ito sa mga iisipin ko. Konti nalang talaga at malapit na akong magduda kay Caesar.

"Bakit mo hawak ang phone ko?" Nagulat ako nang biglang magsalita si Caesar mula sa higaan kaya mabilis kong naitago ang phone niya sa likod ko.

Pero huli na dahil tumayo na ito at kinuha ko iyon sa mga kamay ko.

"Bakit hawak mo ito?" Hindi galit pero may awtoridad sa tanong nito.

Napakamot ako sa ulo. "M-may nagtext kasi. Si M. Sinong M?"

Tumalikod sa akin si Caesar at nagtungo sa banyo. "A-ah. Si a-ano... s-si.." Matagal bago nakasagot si Caesar dahil sa pag-ihi nito. Nang matapos siya, doon niya lang ako muling hinarap. "S-si... Migs. O-oo si Migs. May u-sapan kasi kami na huwag ko daw sabihin sa iyo na alam niya ng nagkita tayo. Oo, yun nga." Sabi nito.

Hindi man ako kumbinsido sa katwiran niya, tinanggap ko nalang din. Ayoko na kasing humaba ang usapan. Baka ng siguro na si Migs lang iyon.

Bumali ako sa kusina at naghanda na ng makakain namin ni Caesar.

"Huwag ka ng magluto pa. Magpapadeliver nalang ako." Agad na sabi nito kaya napatigil ako.

Ganun na nga ang ginawa ni Caesar. Nagpadeliver nalang siya ng pagkain.

Pareho kaming tahimik ni Caesar habang hinihintay ang pagkaing pinadeliver niya. Walang may gustong magsalita.

Para tuloy kaming nasa first meet up namin. Nagkakahiyaan pa.

Marami akong gustong itanong sa kanya. Lalo na 'yung mga bumabagabag na tanong sa utak ko.

Kung paano niyang nalaman kung nasaan ako.

Bakit bigla siyang sumulpot muli sa buhay ko.

Kung anong kinalaman niya kay Auntie Mabeth at nalaman nitong nakauwi na rin siya.

Litong lito na ako. Parang pati kay Caesar ay gusto ko na ring hindi siya pagkatiwalaan.

"Caesar–"

Tatanungin ko na sana siya pero may bumusina sa labas ng bahay. Agad iyong tiningnan ni Caesar. Bumalik naman ito na may dala ng mga pagkain.

Hinainan niya ako. Tahimik lamang kaming kumakain. Ganun parin ang senaryo. Walang may gustong magsalita.

Pero ako, gustong gusto ko ng itanong sa kanya ang lahat.

Binaba ko ang fried chicken na kinakain ko at tumingin ng diretso kay Caesar. Tumingin din naman ito sa akin ng may pagtataka.

"May dumi ba sa mukha ko?" Umiling ako.

Huminga muna ako ng malalim bago inumpisahan ang binabalak ko.

"Magtapat ka nga sa akin." Diretsahan kong tanong sa kanya.

Hindi ko alam kung napansin niya ang ang pagbabago sa tono ng pananalita ko. Medyo maawtoridad na kasi dahil gusto kong sumagot siya ng tama sa akin.

"Ano ba 'yun?" Kaswal niyang tanong na parang hindi natinag sa pagtaas ko boses ko. Muli akong huminga ng malalim.

"Caesar, paano mo nalaman ang bago naming tinitirahan ni Uncle?"

Huminto sa pagkain si Caesar. Pero hindi nakatuon ang tingin sa akin. Nanatili itong nakayuko. Parang may iniisip na malalim.

Pero maya maya'y inangat nito ang ulo niya at tumingin sa akin ng may malapad na pagkakangiti. Napataas naman ang kilay ko.

"H-hindi ko pa ba nasabi sa iyo ang tungkol doon?" Umiiling ako. "Yung dati niyong bahay. Tinanong ko doon sa bagong nakatira kung saan kayo lumipat. Sinabi naman niya sa akin." Sagot nito.

'Yung kabaro iyon ni Uncle na si Sarhento Lucas Madrid.

Hindi ko alam kung alam ni Sir Lucas ang bago naming bahay ni Uncle dahil hindi ko naman natanong kay Uncle at hindi rin niya nasabi sa akin.

Kumbinsido ako sa sagot sa akin ni Caesar. Posible nga namang sinabi ni Sir Lucas kung saan kami naninirahan ni Uncle. Magkasama naman silang dalawa sa trabaho.

"Tapos ka na bang kumain?" Tanong nito. May lambing sa tono niya. Lumapit pa ito sa akin at pinaghahalikan ako sa leeg, batok at pisngi ko.

"A-ano ba... nakikiliti ako." Daing ko. Hindi natinag si Caesar at mas lalo akong pinaghahalikan. Hanggang sa mapatumba kaming dalawa.

Nakadagan sa akin si Caesar. Matagal kaming nagtitigan bago nito nilapat ang mga labi niya sa akin.

Mainit. Mapusok. May panggigigil.

Hindi ko maunawaan ang sarili ko at bigla akong binalot ng kalibugan na nagmumula kay Caesar.

Kanina lang ay nagdudududa ako sa mga kilos niya. Pero ngayon ay pananabik sa kanya ang tanging nararamdaman ko.

Nilingkis ko ang kamay ko sa batok niya at mas lalong diniin ang paghahalikan namin. Nilalaro nito ang dila ko sa loob ng aking bibig.

Nanatili kaming magkahalikan ni Caesar nang buhatin niya ako patungo sa kama. Dahan dahan niya akong binaba roon.

Kumalas siya sa paghalik sa akin at mabilis na tinanggal ang pang itaas. Kinuha nito ng kaliwang kamay ko at pinahagod sa akin ang bato bato nitong abs.

Hindi ako nakapagpigil pa. Muli ko siyang hinila at nakipaghalikan ulit.

Ang isang kaliwang kamay ko ay nilalapirot ang uto niya at ang kanan naman ay nagtungo sa nakatago at naninigas na nitong kargada.

Habol ang hininga nang kumalas muli siya sa akin. Hinubad na ni Caesar ang huling saplot niya. Maski ang suot na brief hinubad niya na rin.

Tumambad sa akin ang matigas nitong b***t. Agad ko iyong sinalsal.

"Aaaaahhh... tangina! Ang lambot ng palad mo. Para mo na ring sinusubo ang b***t ko." Mahinang daing nito. Mas lalo akong ginanahan na pagpatuloy ang pagjajakol ko sa b***t.

Naupo ako sa kama at dalawang kamay kong hinawakan ang b***t ni Caesar habang jinajakol siya.

Sarap na sarap si Caesar sa ginagawa ko. Kaya para mas lalo pang tumindi ang libog sa katawan nito, mabilis kong sinubo ang b***t niya.

Hindi ko muna sinubo ng buo ang uten ni Caesar. Pinaglaro ko muna sa dila ko ng ulo ng b***t niya.

Napapaigtad si Caesar kapag natatamaan ng dulo ng dila ko ang labasan ng ihi niya. Para itong nakikiliti kapag ginagawa ko iyon.

"Aaaaahhh... f**k! Ang init ng bibig mo. Ang saraaaaap! Putangina ta-talagaaaa..."

Huminga muna ako ng malalim bago ko sinubo ng buo ang b***t niya. Hindi ito ganung kalakihan gaya ng kay Uncle. Maputi ito at nababalot ng makakapal na bulbol. Kung sa patigasan naman, hindi naman sila nagkakalayo ni Uncle dahil parang gabakal rin ito sa tigas.

Pinagmasdan ko ang itsura ni Caesar habang subo subo ko ang b***t niya.

Napakaamo ng mukha niya. Parang anghel. Gwapo, chinito, barako, macho, mabango, matangkad, may malaking kargada. Lahat na ata ng magagandang salita ay nasa kanya na.

Napakaswerte ko na siya ang una kong naging kasintahan na tinanggap kung ano ako.

"Tanginaaaaa! Kakantutin ko 'tong bunganga mo araw araw! Pupunla ko sa'yo ang t***d kooooo... Aaaaaargggh!"

Buong buo ang pagsubo ko sa b***t ni Caesar. Kinantot niya ang bunganga ko. Halos mabilaukan ako at magtuluan ang laway ko dahil sa bilis ng pagkanyod nito.

Para siyang ulol na ulol sa c***a ko.

Hinugot ko saglit ang b***t ni Caesar at humugot ng malalim na paghinga. Siya naman ay sinampal sampal sa pisngi ko ang naghuhumindig niyang b***t.

"Tangina ka, John! Nakakaadik ang bunganga mo. Puta ka! Pinapapasabik mo ako."

Nang makarecover na ako, muli akong sinubo ang b***t niya. Ang kalahati ay nakasalpak sa bunganga, habang ang dulo ay hawak ng dalawang kamay ko at marahang jinajakol.

Sarap na sarap si Caesar sa ginagawa kong pagchupa. Kung tutuusin, pwede naman niya akong kantutin. Pero dito palang, mukhang satisfied na siya. Hindi kagaya ni Uncle na lahat ay gusto niyang gawin sa akin kapag nasosolo niya ako. Hayok na hayok siya sa katawan ko.

Naalala ko na naman si Uncle. Kung paano niya akong pinapaligaya kapag nagkakantutan kami.

Hindi ko maiwasang hindi rin malibugan kay Uncle ngayon. Feeling ko ay b***t ni Uncle ang nakasalpak sa bunganga ko habang marahan niyang kinakantot ang bunganga ko.

Parang musika sa pandinig ko ang mga ungol ni Uncle kapag nasasarapan siya.

"Tangina ka, John! Ang sarap mong sumuso ng b***t. Ang kipot ng bunganga mo. Parang sa bata lang. Aaaaaahhh! f**k! Bubuntisin kita ng t***d ko. Tangina kaaaaaahhh!!!"

Ilan lang iyon sa mga masasarap na salitang sinasabi sa akin ni Uncle kapag nagsisiping kami. Nakakamiss lang.

Pero ngayon, iba na ang sitwasyon. Si Caesar na ngayon ang pinapaligaya ko. Siya na ngayon ang nakikinabang ng katawan ko na minsang pinagpapantasyahan ni Uncle.

"Tangina, John! Malapit na kong labasan. Aaaaaaaaahh... aaaaaagggghhhh. Uuuugggghh."

Walang ano't ano, sinagad ni Caesar ang b***t niya sa lalamunan ko. Halos maluha at maduwal na ako. Mabilis nitong kinantot ang bibig ko.

"Putanginaaaaaahhh!!! Ayan naaaaahhh! Inumin mo ang t***d ko.... aaaaaaaahhhhh!"

Huminto si Caesar sa pagkantot ng bunganga ko at kasabay rin n'un ang pagsirit ng t***d niya sa lalamunan ko. Shoot na shoot ang mga t***d nito sa lalamunan ko na umabot ata ng walong putok.

Hingal na hingal ako nang hugutin na nito ang b***t niya sa bunganga. Nagtuluan sa sapin ng kama ang mga laway at t***d na nakapalibot sa kabuuan ng b***t ni Caesar.

Naupo sa tabi ko si Caesar at hinalikan ako sa pisngi. "Matulog na tayo, babe." Sabi nito at sabay kaming nahiga.

Mahigpit kaming magkayakap ni Caesar. Nakadantay ang ulo ko sa dibdib niya.

Mabilis na nakatulog si Caesar dahil humihilik na ito. Ako naman ay hindi parin dinadapuan ng antok. Nakatulog rin kasi ako kaninang hapon.

Hindi ko alam pero biglang pumasok sa isip ko si Uncle. Ang mga ngiti nito, ang gwapong mukha nito, ang barako niyang pangangatawan, ang b***t nito, lahat na.

Namimiss ko iyon kay Uncle. Namimiss ko mismo si Uncle. Namimiss ko kung paano niya ako alagaan at gawing asawa.

Ang akala ko ay pangmatagalan na iyon. Pero sa isang iglap, nawala ang mga pangarap kong maging asawa si Uncle.

Bilog nga talaga siguro ang mundo. Siguro nga ay hindi kami tinadhana para sa isa't isa. Siguro nga na mag-uncle lang talaga dapat ang relasyon namin at hindi bilang mag-asawa.

Sana nga ay panaginip nalang ito. Sana ay hindi totoo ang lahat.

Pero hindi e. Ganto ang realidad ng buhay ko. May pamilya si Uncle at para siya sa pamilya niya.

Simula ngayon, uumpisahan ko ng kalimutan siya at magsimula ng bagong buhay kasama si Caesar.